เรื่องมันมีอยู่ว่าผมชอบเพื่อนคนนึงมากพวกเราคุยกันแทบตลอดเวลา (สถานะผมก็น่าจะเป็นคนคุย) แต่แล้วผมก็เพิ่งมารู้ว่าความจริงเธอมีแฟนอยู่แล้วแต่เหมือนงอนกับซึ่งตอนนี้คืนดีกันแล้ว. . .  หลังจากที่รู้แบบนี้ผมเลยพยายามตีตัวออกห่างเธอ แต่พวกเราก็ยังคุยกันอยู่บ้างแบบเพื่อน หลังจากนั้นประมาณเดือนกว่าแฟนเธอก็ขอเลิก ซึ่งสาเหตุเท่าที่ผมรู้คือแฟนเธอทนไม่ไหวที่เธอคุยกับคนอื่นไปทั่วแบบคนไม่มีแฟนทั้งๆที่มี. .  ซึ่งผมไม่ได้แคร์อะไรมากหรอกผมดีใจด้วยซำ้ที่ยังมีโอกาศ. . หลังจากนั้นผมก็รอเวลาที่เพอร์เฟค(?)และสารภาพรักเธอในแชท ซึ่งเธอก็พิมพ์กลับมาว่า " เราก็ชอบนายเหมือนกัน ชอบแบบคลั่งรักเลยด้วยซำ้ " ตอนนั้นผมดีใจมากๆเลยล่ะ แต่เราก็ยังไม่ได้คบกันแต่ยังไงก็เถอะช่วงเวลาในตอนนั้นมันราวกับฝันเลยล่ะครับ แต่หลังจากนั้นพวกเราก็เลื่อนสถานะมาเป็นแฟนกันและหลังจากนั้นไม่นานผมก็ดันไปเห็นข้อความที่เด้งบนโทรศัพท์ของเธอว่า รักนะ แต่ผมก็ไม่ได้อะไรหรอกอาจจะเป็นเพราะผมเชื่อใจเธอเกินไปรึเปล่านะ. . .   หลังจากนั้นไม่นานมีเพื่อนสนิทผมคนนึงพิมพ์มาว่า  " ขอโทษ "  แล้วส่งลิ้งค์กลุ่มอะไรซักอย่างมา ผมเลยใช้แอคเค้ารองเข้าไปในนั้นในกลุ่มมีแต่เพื่อนผมอยู่ด้วยและเธอก็อยู่ในนั้น . . .   พอผมลองย้อนอ่านข้อความในกลุ่มดู สรุปคร่าวๆคือมีคนจะจีบแฟนผมและเธอก็เล่นด้วย ส่วนเพื่อนผมก็เชียร์ให้พวกเขาเป็นแฟนกัน. . . โคตรรู้สึกแย่เลยล่ะครับ มีความถามอยู่ในหัวเต็มไปหมดผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเธอ พอนึกๆดูแล้วผมเหมือนกับแฟนเก่าเธอเลย ฮา. . . อยากเลิกด้วยเหตุผลเดียวกัน   ผมควรทำยังไงดีครับ

ผมควรจะเลิกกับเธอแต่ว่าผมก็ไม่อยากเลิก ผมขอวิธีที่จะไม่เจ็บหลังเลิกกับเธอได้มั้ยครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ. . .