สวัสดีครับนี่คือกระทู้แรกของผม อยากจะมาถามใครเคยเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้บ้าง...ผมรักผู้หญิงคนนึง แต่เธอมีแฟนอยู่แล้วแต่เขากับแฟนอยู่ไกลกันเธอเข้ามาทำงานในเมืองผมได้เจอกับเธอได้อยู่ใกล้ชิดกันเจอกันทุกวัน เลยรู้สึกว่ามีใจให้กัน ผมอยู่กับเขาผมรู้สึกดี มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ได้เจอกัน ดูแล้วเธอก็รักผมนะแต่มันติดที่ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว เธอคบกับแฟนมา10ปีได้ แต่ผมกับเธอคุยกันมา8เดือน ผมเคยคิดที่จะถอยออกมานะ แต่ผมได้ยินจากคนใกล้ตัวเขามาว่าเธอกับแฟนเธอเหมือนจะเลิกกัน ผมเลยเหมือนจะมีความหวังแต่มันก็ยังไม่มั่นใจเพราะผมไม่ได้ยินจากปากเธอเอง ทุกๆวันผมช่วงกลางคืนเราจะไม่ได้ติดต่อกัน มันทำให้ผมรู้สึกไม่ค่อยดี ผมไม่เคยถามถึงเรื่องแฟนเธอเลย มีแต่ถามถึงสถานะของเราที่คุยกันที่รู้สึกต่อกันมันคือสถานะอะไร? เธอก็เหมือนลำบากใจเหมือนกันทุกครั้งที่ผมถาม ผมจึงเลือกที่จะไม่ถามมันอีก สถานะนี่แหละเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมคิดอยู่ทุกวันแอบทรมานอยู่บ้างแต่ก็ทนได้ ผมอึดอัดอยู่ในใจอยู่คนเดียวไม่เคยคิดจะบอกเธอเลยว่ามันทรมานแค่ไหน? ผมควรทำอย่างไร ไปต่อหรือจะถอยดี???