สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาเล่าประสบการณ์และเล่าความในใจของคนที่เป็นภรรยา อยากให้สามีทุกๆบ้าน ได้อ่านและพยายามเข้าใจภรรยาบ้าง ไม่ได้มีเหตุผลอื่นใดๆ เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้ดีเลิศเลออะไรหรอกค่ะ เราอายุยังไม่ถึง30 เลยค่ะ ฉันคบกับสามีคนนี้มา5-6 ปีค่ะ แล้วเราก็ย้ายบ้านมาอยู่กับเขาได้2-3ปี อันนี้เรารู้ว่าหน้าที่เราต้องทำอะไรเราทำทุกอย่าง ที่คิดว่ามันเป็นหน้าที่ ที่ภรรยาที่ดีต้องทำ เราอยู่บ้านกันแค่2คนนะคะ ไม่มีพ่อหรือแม่เขาอยู่ด้วย แล้วมันเกิดปัญหาอย่างนึงค่ะก็คือว่า สามีไม่ช่วยงานบ้านอะไรซักนิดเลยค่ะ ซึ่งเขาก็ว่างนะคะ บางวันก็ไม่ได้ไปทำงาน ส่วนน้อยมากที่เขาจะไปทำงานข้างนอก ส่วนใหญ่อยู่บ้าน ไม่ได้ทำอะไร แต่เราเป็นคนจัดแจงทุกอย่าง ทำอาหาร ทำงานบ้าน ซักผ้า และ ทุกๆอย่าง หาข้าวให้กิน หาน้ำมาเสริฟ หาทุกๆอย่างที่เขาต้องการ เอ่ยปากอยากกินอะไร เราก็หามาประเคน แต่นั่นแหละค่ะ ไม่ได้เกิดความดีค่ะ ติ นั่นนี่ อันนี้ไม่อร่อย อันนี้เหม็น นี่เค็ม นี่จืด นี่ไม่ได้เรื่อง เอ่อ เราก็พยายามปรับ ตามรสชาติที่เขาต้องการนะคะ แต่บางทีคำพูดเขา มันก็ทำให้เราน้อยใจเหมือนกัน  พอดดิฉันไปซื้อข้างนอกมาก็บอกไม่อร่อย เบื่อบ้าง คือแล้วคุณจะให้ฉันทำยังไงคะ เห็นฉันเป็นคนรับใช้หรอ หิวเรียกใช้ จะเอาอะไรเรียกใช้ ไม่ยอมเดินเองเลย บางทีเราทำงานของเราอยู่ก็เรียกใช้ คือเราต้องหยุดสิ่งที่เราทำอยู่ เพื่อไปให้เขาใช้ มันเหนื่อยนะบางที คุณไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างน้อย คุณตากผ้าให้ฉัน กวาดบ้านเล็กๆน้อยให้ฉันบ้างก็ได้ ซึ่งบ้านไม่ได้มีพื้นที่ใหญ่โตอะไรเลยค่ะ บ้านเป็นทาวส์เฮ้าส์เล็กๆ และเวลาเมา เขาจะด่าฉันสารพัด ทั้งๆที่ฉันอยู่เฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเเต่เขาก็หาเรื่องมาด่าทุกครั้งที่เมา ฉันเบื่อกับนิสัยของเขาตอนเมามาก ฉันทนจนมันเก็บไว้ไม่ไหว ฉันจึงตัดสินใจคุยกับเขาตรงๆ ว่าบางทีเขาควรหยิบจับอะไรเล็กๆน้อยๆช่วยฉันบ้าง แต่เขากลับตอบกลับมาว่า เขาไม่ได้ร้องขอให้เราทำแล้วถ้าเราไม่ทำเขาก็มาด่าว่าเราละเลยหน้าที่ ทำอะไรไม่เคยถูกใจเขาหรอกค่ะ ทั้งเรื่องนอกใจ ฉันยังทน รู้ว่าเขามีคนอื่น ฉันก็ยังเป็นอิโง่รักเขาอยู่ เเล้วเขาก็บอกว่าไม่มีเรา เขาก็อยู่ได้ ถ้าทำไม่ได้ก็ไปซะ เขาพูดขนาดนี้แล้ว เราคงไม่สำคัญสำหรับเขาแล้วแหละ วันนั้นเราจึงเลิกรากัน ฉันย้ายออกมาอยู่คอนโดใกล้ที่ทำงานค่ะ พอผ่านไปประมาณ1เดือน มีข้อความจากเขามา ว่า เขาเหงา ไม่มีคนทำอะไรให้ ทำเองทุกอย่าง เหนื่อยมาก เขาคงเข้าใจความรู้สึกเรามั้งคะ หรือ ไม่ก็พูดหลอกให้เรากลับไปเป็นคนรับใข้อีก แต่เสียใจนะคะ ฉันไม่กลับไปค่ะ คุณบอกเองว่า ไม่มีฉันคุณก็อยู่ได้ และปัจจุบัน ฉันมีความสุขมากกว่าตอนที่เป็นทาสรับใช้