เดือนหยาดตัวละครที่เรื่องนี้นำเสนอไว้ว่า
"ไม่ใช่ทุกคนที่ยินดีจะมีฝาแฝด"
เพราะความเหมือนกันเลยมีต้องแตกต่าง
จนกลายเป็นแตกแยกกับแฝดน้อง
ภูมิหลังที่ต้องการโดดเด่นจากความใส่ใจไม่เท่ากัน
และถีบตัวเองให้ได้ไกลที่สุดเท่าที่จะไปได้
จะเลวแค่ไหน ก็ไม่มีใครหยุดยั้งเธอได้
ถ้ามันจะทำให้จะเอาชนะ พิลาษลักษณ์ ก็พอ
คาแรคเตอร์เดือนหยาดในสองเสน่หาครั้งนี้
การออกแบบที่แตกต่างจากภาพจำเดิมที่คุณอาจเคยดู
กลายเป็นผู้หญิงที่มีชั้นเชิง แพรวพราวในการเอาตัวรอด
มีสัญชาติญาณในการแข่งขันทุกรูปแบบ และอยู่อย่างเดียวดาย
ถ้าเปรียบคงเหมือนเหมือนสัตว์ป่าอย่าง หมาป่าที่อยู่ในถ้ำตัวเดียว
หลังจากที่ไขว่คว้าโอกาสเพื่อจะโดดเด่น
ระหว่างทางเธอไม่เคยเจอใครที่ช่วยเหลือ มีแต่คนหวังประโยชน์
ทั้งผู้กำกับที่เอาตัวเข้าแลก ชายในฝันที่คิดว่าคนที่ใช่ก็กลายเป็นแค่แมงดาที่สลัดไม่หลุด
ทำให้ทัศนคติการมองคนรอบข้างอย่างไม่เป็นมิตร จนผลักทุกคนที่เข้าใกล้เป็นศัตรู
ทั้งคนร่วมงานหรือผู้จัดการที่คอยรองรับอารมณ์ที่ใครก็เข้าไม่ถึง
เพราะเธอปิดโอกาส ให้ทุกคนจะเข้าใจไปจนถึงพิลาษลักษณ์
ไม่มีใครคอยช่วยแก้ปัญหา สร้างปัญหาเองและก็แก้ปัญหาในแบบตัวเอง
แต่ทำให้เธอแข็งแกร่ง จัดการสถานการณ์ต่าง ๆ และมีความสามารถดีมาก
จนเอาตัวรอดและพยายามไปหาแสงเพื่อทำให้ชีวิตที่ดีกว่านี้
เดือนหยาด ฉบับนี้จึงเหมือนหมาป่าเดียวดาย
ที่ออกล่าเป้าหมาย ได้รับชัยชนะ และอยู่ตัวคนเดียวอย่างเหงา ๆ
ตามโทนละครที่บรรยากาศสร้างให้รู้สึกลึกลับและอ้างว้าง
มืด ๆ มัว ๆ และต้องบอกตามตรงมันดูอึมครึมกับบรรยากาศในตัวละครนี้มาก
ซึ่งก็เป็นอีกปัจจัยต่อคนดูที่ก็ไม่อยากรู้ปลายทางตัวละครมันจะจบที่ตรงไหน
มันมีความอึดอัด และมันไม่สนุกที่ติดตามชีวิตของตัวละครนี้
ก็เลยเป็นเดือนหยาดที่ตัวละครน่าติดตาม แต่กลับไม่น่าสนุกที่จะติดตาม
เดือนหยาด หมาป่าเดียวดายน่าสนใจแต่ไม่สนุกดู
"ไม่ใช่ทุกคนที่ยินดีจะมีฝาแฝด"
เพราะความเหมือนกันเลยมีต้องแตกต่าง
จนกลายเป็นแตกแยกกับแฝดน้อง
ภูมิหลังที่ต้องการโดดเด่นจากความใส่ใจไม่เท่ากัน
และถีบตัวเองให้ได้ไกลที่สุดเท่าที่จะไปได้
จะเลวแค่ไหน ก็ไม่มีใครหยุดยั้งเธอได้
ถ้ามันจะทำให้จะเอาชนะ พิลาษลักษณ์ ก็พอ
คาแรคเตอร์เดือนหยาดในสองเสน่หาครั้งนี้
การออกแบบที่แตกต่างจากภาพจำเดิมที่คุณอาจเคยดู
กลายเป็นผู้หญิงที่มีชั้นเชิง แพรวพราวในการเอาตัวรอด
มีสัญชาติญาณในการแข่งขันทุกรูปแบบ และอยู่อย่างเดียวดาย
ถ้าเปรียบคงเหมือนเหมือนสัตว์ป่าอย่าง หมาป่าที่อยู่ในถ้ำตัวเดียว
หลังจากที่ไขว่คว้าโอกาสเพื่อจะโดดเด่น
ระหว่างทางเธอไม่เคยเจอใครที่ช่วยเหลือ มีแต่คนหวังประโยชน์
ทั้งผู้กำกับที่เอาตัวเข้าแลก ชายในฝันที่คิดว่าคนที่ใช่ก็กลายเป็นแค่แมงดาที่สลัดไม่หลุด
ทำให้ทัศนคติการมองคนรอบข้างอย่างไม่เป็นมิตร จนผลักทุกคนที่เข้าใกล้เป็นศัตรู
ทั้งคนร่วมงานหรือผู้จัดการที่คอยรองรับอารมณ์ที่ใครก็เข้าไม่ถึง
เพราะเธอปิดโอกาส ให้ทุกคนจะเข้าใจไปจนถึงพิลาษลักษณ์
ไม่มีใครคอยช่วยแก้ปัญหา สร้างปัญหาเองและก็แก้ปัญหาในแบบตัวเอง
แต่ทำให้เธอแข็งแกร่ง จัดการสถานการณ์ต่าง ๆ และมีความสามารถดีมาก
จนเอาตัวรอดและพยายามไปหาแสงเพื่อทำให้ชีวิตที่ดีกว่านี้
เดือนหยาด ฉบับนี้จึงเหมือนหมาป่าเดียวดาย
ที่ออกล่าเป้าหมาย ได้รับชัยชนะ และอยู่ตัวคนเดียวอย่างเหงา ๆ
ตามโทนละครที่บรรยากาศสร้างให้รู้สึกลึกลับและอ้างว้าง
มืด ๆ มัว ๆ และต้องบอกตามตรงมันดูอึมครึมกับบรรยากาศในตัวละครนี้มาก
ซึ่งก็เป็นอีกปัจจัยต่อคนดูที่ก็ไม่อยากรู้ปลายทางตัวละครมันจะจบที่ตรงไหน
มันมีความอึดอัด และมันไม่สนุกที่ติดตามชีวิตของตัวละครนี้
ก็เลยเป็นเดือนหยาดที่ตัวละครน่าติดตาม แต่กลับไม่น่าสนุกที่จะติดตาม