ปรึกษาคะและขอความคิดเห็นนะคะ ผู้ชายคบกันมาเกือบ 4 ปีแล้ว ทะเลาะกันทุกครั้งผู้ชายจะเป็นคนชอบเอ่ยปากบอกเลิกตลอดเลยไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กสักแค่ไหน เราจะเป็นคนเดียวที่นั่งร้องไห้และเสียใจกับการกระทำของทั้งคู่ แต่เขาสามารถกินข้าวได้ ทำงานได้ นอนหลับ กลับบ้านทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คำขอโทษไม่มี พอเรามาพูดถึงเรื่องที่ทะเลาะกันจะไม่ขอโทษหน่อยหรอ เขาจะทำอาการเหมือนไม่ได้เป็นคนผิด เราขี้เกียดจะพูดได้แต่เก็บความรู้สึก จนมาถึงเรื่องล่าสุดที่ทะเลาะกัน คือเรื่องการนอนดึกเพราะผู้ชายติดเล่นเกมมาก เราตื่นมาดูนาฬกาตี2พอดี เขายังเล่นโทรศัพท์อยู่เลย เรารู้สึกมันดึกจนจะเช้าเกินไปปะวะ ส่วนตัวเราเองต้องนอนเช้าเพื่อทำงาน เราเลยถามนี่มันกี่โมงแล้วไม่คิดจะนอนกอดกันหน่อยหรอ และเขาก็โมโหง่ายมาก มาย้อนด่าเราอีกว่าจะไปโพสสตอรี่ ด่าเราอีกไหมละ ด่าเลยสิ ด่าเลย (แต่ใดๆ แล้วคือเราไม่เคยด่าว่าเขาเลย เราแค่นอยว้อย) นอยกลับเรื่องเขาไม่ค่อยใส่ใจเรา นอยกับเรื่อง เล็กๆ น้อยๆ ต้องมานั่งทะเลาะกัน นอยกับเรื่องเวลานอนดึก รวมๆ ทุกเรื่อง เราไม่สามารถพูดอะไรตรงๆ กับเขาได้เลย เพราะเวลาที่จะพูดต่อหน้าเขากลับมองว่าความคิดเราเด็ก จะนอนตอนไหนมันก็เรื่องของเขา จะทำอะไรก็เรื่องของเขา เราไม่มีสิทธิ์ได้เอ่ยปากพูดเลยเพราะการที่เราพูดออกไป = ทะเลาะกันทุกครั้ง และคนที่เสียใจคือเรา เพราะคำพูดที่หลุดออกมาจากปากเขาคือ ขอแยกทางดีกว่าเผื่ออะไรมันจะดีขึ้น แม้แต่ความเข้าใจเรายังไม่มี มีแต่คำว่าอยากเลิก อยากถอย นิสับแบบนี้ของเขาเริ่มมีเมื่อ 2ปีให้หลังมานี่ เราควรจะต้องทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้คะ เรารู้สึกเหนื่อยจัง แต่ใดๆ แล้วคือ เรารักเขามาก และความรู้สึกอีกอย่างก็คือ เรารู้สึกว่าเขาก็ยังรักเราอยู่เหมือนกัน

ปล...อย่าแสดงความคิดเห็นแรงนะคะ แค่นี้ความรู่สึกก็แย่พอแล้วค่ะ ขอบคุณคะ