คือแต่ก่อนเราเป็นเด็กดีมากตั้งใจเรียนทำงานหาเงินตั้งแต่อายุ14 หลังจากที่พ่อแม่แยกทางกัน
เราออกมาอยู่กับแม่กับพี่สาวที่บ้านเช่าในตัวเมือง แต่ก่อนมีความสุขมากกับชีวิต พอปัญหาครอบครัวมาครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งที่หนักที่สุดแล้ว
ตามกันมาติดๆคืออยู่ๆเพื่อนสนิทก็ไม่เล่นด้วยแล้วเป่าหูเพื่อนๆคนอื่นในห้องเรียนทั้งหมดไม่ให้เล่นกับเรา เหตุผลเพราะแค่เราได้ไว้ผมยาว ?
ตอนนั้นคือร้องไห้เป็นเดือนแค่ก้าวขาเดินเข้าโรวเรียนน้ำตาก็ไหลละ ตั้งแต่นั้นนิสัยก็เริ่มเปลี่ยนไปที่บะนิด เราคบกับแฟนมา3ปีระหว่างทึ่คบกัน
เราทำตัวดีมาตลอด ไม่นอกใจเลยสักครั้ง ตั้งใจทำงาน คั้งใจเรียน ไม่เอาเปรียบ ค่าอะไรต่างๆก็แชร์ๆกัน อยู่ดีๆเลิกกันด้วยเหตุผลปัญญาอ่อน
ตั้งความหวังอยากเรียนมหาลัย พยาบาล อัยการ ประมาณนี้เพราะถ้าทำได้อนาคตดีแน่นอน ปรับพื้นฐานให้ครอบครัวมี สวัสดิการดีๆให้แม่
แต่มาพังลงเพราะแม่บอกว่าจบม.6แล้วไม่ต้องเรียนนะออกไปทำงานหาตังถ้าเก็บตังได้อยากเรียนค่อยไปเรียน น้ำตาไหลเลย สิ้นหวัง หลังจากนั้น
ก็ไม่ตั้งใจเรียนอีกเลยแต่ไม่เคยทิ้งเรียนนะ เกรดต่ำลงมาก เริ่มลองกินเหล้า เริ่มเที่ยว เที่ยวกลางคืนเกือบทุกวัน เริ่มลอง สูบบุหรี่
ต่อมาก็กินโปร (เขียวเหลือง) กัญชา โรเช่ ไปเที่ยวร้านเหล้าบ่อยๆก็มีคนเอา เค มาให้ดม ไปเล่นกับเพื่อนก็เอา หนม ยัดปากแล้วบังคับเคี้ยว
มีพี่คนนึงชักชวนให้ไปเล่นยา ( ยาบ้า ) กับ ( ไอซ์ )ไอ้เราก็อยากลองเลยบอกพี่เขาว่าเอามาลองหน่อยดิเพราะคิดว่ายังไงก็ไม่ติดอยู่ละ เพราะที่เคยลองๆมา
ไม่ติดอะไรสักอย่างเลย พอลองเสพแค่เม็ดเดียวมันรู้สึกไม่พออยากทำอีกอาการนี้ไม่เคยเป็นกับสารชนิดไหนเลย ตอนนี้เราทำมันได้เดือนกว่าๆแล้ว
เราเป็นคนความคิดติดลบไม่มีพลังบวก ยอมรับเลยว่า ที่ลองๆมาอยากแค่ทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นและความคึกในวัยรุ่นของตัวเอง แต่จะบอกเลยว่า
สารบางชนิดไม่ได้ทำให้เราดีขึ้นเลยแย่ลงด้วยซ้ำ เราเป็นคนความคิดดีนะ มีความคิดที่โตพอแต่ไม่เคยทำตามในสิ่งที่คิดได้เลย ทำแต่อะไรตามใจ
คำถาม : เราจะเลิกยาและออกจากสังคมนี้ได้ยังไงถ้าคนรอบตัวเรามีแต่คนประเภทนี้ ?
เราจะเปลี่ยนตัวเองยังไงดี แล้วเราต้องเริ่มยังไง
จะเลิกยาได้ยังไงถ้าคนรอบตัวมีแต่คนเล่นยา
เราออกมาอยู่กับแม่กับพี่สาวที่บ้านเช่าในตัวเมือง แต่ก่อนมีความสุขมากกับชีวิต พอปัญหาครอบครัวมาครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งที่หนักที่สุดแล้ว
ตามกันมาติดๆคืออยู่ๆเพื่อนสนิทก็ไม่เล่นด้วยแล้วเป่าหูเพื่อนๆคนอื่นในห้องเรียนทั้งหมดไม่ให้เล่นกับเรา เหตุผลเพราะแค่เราได้ไว้ผมยาว ?
ตอนนั้นคือร้องไห้เป็นเดือนแค่ก้าวขาเดินเข้าโรวเรียนน้ำตาก็ไหลละ ตั้งแต่นั้นนิสัยก็เริ่มเปลี่ยนไปที่บะนิด เราคบกับแฟนมา3ปีระหว่างทึ่คบกัน
เราทำตัวดีมาตลอด ไม่นอกใจเลยสักครั้ง ตั้งใจทำงาน คั้งใจเรียน ไม่เอาเปรียบ ค่าอะไรต่างๆก็แชร์ๆกัน อยู่ดีๆเลิกกันด้วยเหตุผลปัญญาอ่อน
ตั้งความหวังอยากเรียนมหาลัย พยาบาล อัยการ ประมาณนี้เพราะถ้าทำได้อนาคตดีแน่นอน ปรับพื้นฐานให้ครอบครัวมี สวัสดิการดีๆให้แม่
แต่มาพังลงเพราะแม่บอกว่าจบม.6แล้วไม่ต้องเรียนนะออกไปทำงานหาตังถ้าเก็บตังได้อยากเรียนค่อยไปเรียน น้ำตาไหลเลย สิ้นหวัง หลังจากนั้น
ก็ไม่ตั้งใจเรียนอีกเลยแต่ไม่เคยทิ้งเรียนนะ เกรดต่ำลงมาก เริ่มลองกินเหล้า เริ่มเที่ยว เที่ยวกลางคืนเกือบทุกวัน เริ่มลอง สูบบุหรี่
ต่อมาก็กินโปร (เขียวเหลือง) กัญชา โรเช่ ไปเที่ยวร้านเหล้าบ่อยๆก็มีคนเอา เค มาให้ดม ไปเล่นกับเพื่อนก็เอา หนม ยัดปากแล้วบังคับเคี้ยว
มีพี่คนนึงชักชวนให้ไปเล่นยา ( ยาบ้า ) กับ ( ไอซ์ )ไอ้เราก็อยากลองเลยบอกพี่เขาว่าเอามาลองหน่อยดิเพราะคิดว่ายังไงก็ไม่ติดอยู่ละ เพราะที่เคยลองๆมา
ไม่ติดอะไรสักอย่างเลย พอลองเสพแค่เม็ดเดียวมันรู้สึกไม่พออยากทำอีกอาการนี้ไม่เคยเป็นกับสารชนิดไหนเลย ตอนนี้เราทำมันได้เดือนกว่าๆแล้ว
เราเป็นคนความคิดติดลบไม่มีพลังบวก ยอมรับเลยว่า ที่ลองๆมาอยากแค่ทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นและความคึกในวัยรุ่นของตัวเอง แต่จะบอกเลยว่า
สารบางชนิดไม่ได้ทำให้เราดีขึ้นเลยแย่ลงด้วยซ้ำ เราเป็นคนความคิดดีนะ มีความคิดที่โตพอแต่ไม่เคยทำตามในสิ่งที่คิดได้เลย ทำแต่อะไรตามใจ
คำถาม : เราจะเลิกยาและออกจากสังคมนี้ได้ยังไงถ้าคนรอบตัวเรามีแต่คนประเภทนี้ ?
เราจะเปลี่ยนตัวเองยังไงดี แล้วเราต้องเริ่มยังไง