ตอนแรกเราเหมือนจะเป็นโรคเรียกร้องความสนใจค่ะ แม่ก็เคยว่าเราแบบนั้น พอเราไปอ่านในกูเกิ้ลตรงกับเราเยอะมากๆเลยค่ะ บางทีก็คิดว่าตัวเองแสดงหนังอยู่ รู้สึกอิจฉาคนที่ได้รับความสนใจมากกว่า แม้แต่อิจฉาเพื่อนเราเอง เวลามีคนมาสนิทกับเรา เราก็จะชอบบงการเค้าค่ะ อันนี้คือช่วงเปิดเทอม

พอปิดเทอมานี้เราแทบไม่พบปะผู้คนเลยค่ะ เพราะโควิดด้วย ขี้เกียจด้วย พอเราไปเจอคนที่เราไม่สนิทมาก เรากลับกลัวการที่ต้องพูดคุยกับคนอื่น ไม่กล้าสบตา บางครั้งมือก็จะเย็นค่ะ  เหมือนจะเป็นอาการกลัวสังคมค่ะ  บางครั้งก็รำคาญตัวเองเหมือนกันค่ะ  อีกโรคนึงที่คิดว่าจะเป็นก็คือโรคกลัวการถูกสัมผัส กับโรคแพนิคค่ะ เราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคอะไรกันแน่