สรุปอยู่ด้านล่างครับ
น้าที่บ้านผมเป็นคนบ้าา วันดีวันร้ายบ้าง ผมก็ไม่รู้ตามอารมณ์เขา เคยไปรักษาที่โรงบาลจิตเวชแล้ว น่าจะ2-4ครั้งครับผมก็จำไม่ค่อยได้ตอนนั้นยังเด็กมากๆ เห็นว่าสมองฝ่ออะไรนี่แหละ รักษาไม่หายแล้ว ตอนกลับมาแรกๆก็ยอมกินยาทำตัวดีๆ ผ่านมาสักพักก็ไม่ค่อยยอมกินยาบ้างด่าบ้างว่าเอาอะไรมาให้กิน ผมก็อยู่กับตากับยายมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อแม่ผมไปทำงานจังหวัดอื่น ตอนนั้นใช้คำว่าลำบากก็ดูดีเกินไป แต่ตอนนั้นผมเด็กเกินไปไม่รู้เรื่องไรหรอก แล้วก็ไปโรงบาลจิตเวชอีก กลับมาก็เป็นแบบเล่าไปตอนแรก เป็นแบบนี้ซ้ำๆ นั้นคือ3-7ขวบของผมที่จำได้ 8-9ผมไปอยู่กับพ่อแม่น่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมากมายอยู่ ผมก็ไม่รู้อะไรหรอกตอนนั้น ติดต่อและกลับไปนานๆครั้ง 10-ปัจจุบันผมก็กลับมาแล้ว และเขาก็ดูจะเหมือนเดิม คือเอาตรงๆผมอยากฆ่าเขาเลยครับ แต่ก็แค่อยากตอนนี้ผมไม่ค่อยมีไรห่วงหรอกเพราะผมอยู่ด้วย แต่ผมจะได้ไปเรียนต่อที่อื่น ตอน ม.ปลาย ผมก็อยากให้เอาน้าผมไป ไปไหนก็ได้เลยครับประมาณนั้นเลย
อาจจะมีเรื่องราวของผมมากไปก็ขอโทษด้วยครับผม (ผมน่าจะอยากระบาย)
อะมาอาการเขาครับ บางวันเขาก็ด่าคนนั้นคนนี้บ้าง ตะโกนโวยวายบาง ทำตัวดีๆบาง บางวันก็จะทำลายคน แต่ผมก็โทร191 ตร.เขาก็มา ถ่ายรูป แชะๆ แล้วก็เอาตัวไปนอนห้องกรง หรือแค่มาสงบสถานการณ์ เคยโทรประมาณ2-3ครั้งมั้งครับ ผมรู้สึกว่าประสาทจะกิน แต่ถ้ามีแค่ผมในบ้านหลังนี้กับคนบ้าก็พอว่าอยู่ แต่มีคนแก่ไง ผมไม่ค่อยเท่าไหร่หรอก แต่อยากให้พวกตายายผมได้อยู่อย่างสงบบาง คือเขาเปิดวิทยุทั้งวันเลยครับร้องเพลงบางตะโกนบางด่าคนอื่นบาง คนแถวนี้เขาก็เข้าใจแหละครับ ว่าบ้ามาก แต่บางครั้งก็มีเรื่องผิดใจอะไรกัน แต่ก็กลับมาสนิทกันเหมือนเดิม ผมมีอาหารกินมีบ้านอยู่ แต่ไม่มีความสุขเลย ผมก็ไม่ได้อยากได้ความสุขหรอกนะครับ แค่ความสงบเท่านั้นก็ยังดี ผมแค่อยากให้น้าผมไป ไปตายก็ได้ยิ่งดี รพ.ก็ได้ (ผมก็ไม่ได้อยากบอกว่าผมดีเลว โชคร้ายโชคดี อะไรแบบนั้นครับ ผมเชื่อว่ามุมมองคนเรามันต่างกันอยู่ดี ผมอายุแค่14ปี ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าคนมีความคิดเขามีมุมมองยังไงกับเรื่องของผม แต่ทั้งหมดที่เล่ามามันคือโลกที่ผมเป็นอยู่ พิมพ์ผิดอะไรก็ขอโทษครับ มันคือปัญหาสิ่งเดียวในชีวิตผม ผมแค่อยากช่วย ผมเท่าที่ผมทำได้แล้ว เอาตรงผมอยากพิมพ์เต็มๆเลย มันรู้สึกสบายใจไงไม่รู้ ผมเรียบเรียงข้อความไม่ดี ก็ขอโทษครับ) เออใช่แม่ผมก็เป็นนะ ตอนนี้ดีขึ้นแล้วเพราะไม่เป็นหนัก
.
นั่งพิมพ์ทั้งวันยังได้hahaha
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สรุปสั้นๆๆๆๆๆๆๆๆ
สามารถเอาคนบ้าไปไว้ที่อื่นได้ไหม
.
.
ระบายนิสส อารมณ์ดีไว้อยู่กับคนไม่ปกติ ผมกลัวว่าผมจะบ้า ขอบคุณนะครับถ้ามีคนอ่านอ่ะนะ
รู้สึกดีจัดเลย จะบ่นหรือแนะนำอะไรก็ได้นะครับจะรับฟังและปรับปรุงตัว ด่าได้แต่อย่าแรงอิๆๆๆ
ผมมีคนในครอบครัวจิตไม่ปกติทำไงดีครับ
น้าที่บ้านผมเป็นคนบ้าา วันดีวันร้ายบ้าง ผมก็ไม่รู้ตามอารมณ์เขา เคยไปรักษาที่โรงบาลจิตเวชแล้ว น่าจะ2-4ครั้งครับผมก็จำไม่ค่อยได้ตอนนั้นยังเด็กมากๆ เห็นว่าสมองฝ่ออะไรนี่แหละ รักษาไม่หายแล้ว ตอนกลับมาแรกๆก็ยอมกินยาทำตัวดีๆ ผ่านมาสักพักก็ไม่ค่อยยอมกินยาบ้างด่าบ้างว่าเอาอะไรมาให้กิน ผมก็อยู่กับตากับยายมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อแม่ผมไปทำงานจังหวัดอื่น ตอนนั้นใช้คำว่าลำบากก็ดูดีเกินไป แต่ตอนนั้นผมเด็กเกินไปไม่รู้เรื่องไรหรอก แล้วก็ไปโรงบาลจิตเวชอีก กลับมาก็เป็นแบบเล่าไปตอนแรก เป็นแบบนี้ซ้ำๆ นั้นคือ3-7ขวบของผมที่จำได้ 8-9ผมไปอยู่กับพ่อแม่น่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมากมายอยู่ ผมก็ไม่รู้อะไรหรอกตอนนั้น ติดต่อและกลับไปนานๆครั้ง 10-ปัจจุบันผมก็กลับมาแล้ว และเขาก็ดูจะเหมือนเดิม คือเอาตรงๆผมอยากฆ่าเขาเลยครับ แต่ก็แค่อยากตอนนี้ผมไม่ค่อยมีไรห่วงหรอกเพราะผมอยู่ด้วย แต่ผมจะได้ไปเรียนต่อที่อื่น ตอน ม.ปลาย ผมก็อยากให้เอาน้าผมไป ไปไหนก็ได้เลยครับประมาณนั้นเลย
อาจจะมีเรื่องราวของผมมากไปก็ขอโทษด้วยครับผม (ผมน่าจะอยากระบาย)
อะมาอาการเขาครับ บางวันเขาก็ด่าคนนั้นคนนี้บ้าง ตะโกนโวยวายบาง ทำตัวดีๆบาง บางวันก็จะทำลายคน แต่ผมก็โทร191 ตร.เขาก็มา ถ่ายรูป แชะๆ แล้วก็เอาตัวไปนอนห้องกรง หรือแค่มาสงบสถานการณ์ เคยโทรประมาณ2-3ครั้งมั้งครับ ผมรู้สึกว่าประสาทจะกิน แต่ถ้ามีแค่ผมในบ้านหลังนี้กับคนบ้าก็พอว่าอยู่ แต่มีคนแก่ไง ผมไม่ค่อยเท่าไหร่หรอก แต่อยากให้พวกตายายผมได้อยู่อย่างสงบบาง คือเขาเปิดวิทยุทั้งวันเลยครับร้องเพลงบางตะโกนบางด่าคนอื่นบาง คนแถวนี้เขาก็เข้าใจแหละครับ ว่าบ้ามาก แต่บางครั้งก็มีเรื่องผิดใจอะไรกัน แต่ก็กลับมาสนิทกันเหมือนเดิม ผมมีอาหารกินมีบ้านอยู่ แต่ไม่มีความสุขเลย ผมก็ไม่ได้อยากได้ความสุขหรอกนะครับ แค่ความสงบเท่านั้นก็ยังดี ผมแค่อยากให้น้าผมไป ไปตายก็ได้ยิ่งดี รพ.ก็ได้ (ผมก็ไม่ได้อยากบอกว่าผมดีเลว โชคร้ายโชคดี อะไรแบบนั้นครับ ผมเชื่อว่ามุมมองคนเรามันต่างกันอยู่ดี ผมอายุแค่14ปี ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าคนมีความคิดเขามีมุมมองยังไงกับเรื่องของผม แต่ทั้งหมดที่เล่ามามันคือโลกที่ผมเป็นอยู่ พิมพ์ผิดอะไรก็ขอโทษครับ มันคือปัญหาสิ่งเดียวในชีวิตผม ผมแค่อยากช่วย ผมเท่าที่ผมทำได้แล้ว เอาตรงผมอยากพิมพ์เต็มๆเลย มันรู้สึกสบายใจไงไม่รู้ ผมเรียบเรียงข้อความไม่ดี ก็ขอโทษครับ) เออใช่แม่ผมก็เป็นนะ ตอนนี้ดีขึ้นแล้วเพราะไม่เป็นหนัก
.
นั่งพิมพ์ทั้งวันยังได้hahaha
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สรุปสั้นๆๆๆๆๆๆๆๆ
สามารถเอาคนบ้าไปไว้ที่อื่นได้ไหม
.
.
ระบายนิสส อารมณ์ดีไว้อยู่กับคนไม่ปกติ ผมกลัวว่าผมจะบ้า ขอบคุณนะครับถ้ามีคนอ่านอ่ะนะ
รู้สึกดีจัดเลย จะบ่นหรือแนะนำอะไรก็ได้นะครับจะรับฟังและปรับปรุงตัว ด่าได้แต่อย่าแรงอิๆๆๆ