....ขอเกริ่นตอนแรกก่อนนะคะ
คือญาติเรามาขอยืมเงินไปซื้อของตอนเช้าแล้วลืมหยิบเงินมา 2000 เลยมายืมแม่ แต่แม่มีไม่พอ แม่เลยนึกได้ว่ามีเงินเก็บของเราอยู่ในห้อง จึงไปหยิบมายืมใช้ก่อน แม่ได้มาบอกกับเราหลังเราตื่นนอนว่ายืมเงินไป ซึ่งทำให้เราโกรธมากและเสียใจร้องไห้นิดๆ (ส่วนตัวเป็นคนหวงเงินมาก และไม่ชอบคนที่มายุ่งกับของๆเราโดยไม่ได้รับอนุญาต และเป็นคนเซนซิทีฟ ร้องไห้ง่าย) แม่ก็มาว่าเรา "แค่นี้อย่าร้องไห้ อย่าทำตัวแบบนี้ เดี๋ยวเค้าก็เอามาคืน"ญาติคนนี้ไว้ใจได้ค่ะ) มีเหตุผลหน่อย"
ซึ่งเราก็ตอบไปว่า "ยืมได้ แต่ทำไมไม่ขออนุญาตก่อน หนูไม่ชอบ" แม่ก็ตอบว่า "ก็เขารีบ มีเหตุผลหน่อย อย่าทำตัวแบบนี้ แค่นี้ก็ร้องไห้" แล้วแม่ก็ออกไป ซึ่งเราไม่ว่าอะไรญาติคนนั้นนะที่ว่ามายืม แต่เรารู้สึกเสียความรู้สึกกับแม่ยังไงไม่รู้+เป็นคนที่เซนซิทีฟร้องไห้ง่าย ทำให้เราร้องไห้ออกมา ซึ่งเงินนั้นเราหวงมากไม่ชอบให้ใครมาแตะโดยที่ไม่รับอนุญาต เหมือนโดนทำลับหลังถึงเขาจะมาบอก ก็ดีที่บอกแต่ไม่ชอบตรงที่ไม่ขออนุญาตก่อน ถ้ามาขอก่อนเราให้แน่นอนค่ะ แต่มาบอกทีหลังว่า ไปเอาเงินเราเองงี้ บอกว่าเขารีบเลยไม่ได้ขอ แค่สละเวลามาถามสักนิดว่า "ญาติมาขอยืมเงิน2000 เอาเงินให้เขาได้มั้ย เดี๋ยวเขาเอามาคืน" แค่เนี้ยเราก็จะรีบตื่นแล้วไปหยิบเอามาให้
แต่ทำแบบนี้เราไม่โอเคเลย ซึ่งแม่ก็รู้ว่าเราหวงเงินที่เราเก็บแต่ก็ยังไปเอา 

.....คำถามก็คือ
ที่เรารู้สึกแบบนั้นมันผิดหรอคะ มันควรรู้สึกมั้ย
ก็เราไม่ชอบที่คนมาทำอย่างงั้นไม่ว่าจะเป็นคนที่สนิทก็ตาม 
ที่เราถามแบบนี้เพราะแม่ว่าเราค่ะเหมือนว่าเราเป็นคนผิด แค่นี้ก็ร้องไห้ ก็โกรธ ก็เราเป็นคนเซนซิทีฟอ่ะยนิดๆหน่อยๆก็ร้องไห้ง่ะ

แล้วทุกคนล่ะคะ โดนแบบนี้รู้สึกยังไงหรือรู้สึกเฉยๆ

ขอบคุณที่เข้าม่อ่านและตอบค่ะ