ลูกชายของเราเป็นผู้ชายแมนๆ 100% ไม่ได้เป็นเกย์ เป็นเพศที่3 ใดๆทั้งสิ้น

สาเหตุที่ลูกชายกลัว ผญ มันเริ่มจาก ขอเล่าย้อนไปในสมัยอดีต

สมัยเรียน ม.4 (ไม่เคยมีแฟนมาก่อน) แล้วมีเพื่อนผญในห้องมาจีบ มาตื้อ มาขอเป็นแฟน ซึ่งตอนแรกลูกชายก็ยังไม่ได้ชอบอะไร แต่พอโดนตื้อบ่อยๆ ก็เห็นว่าผญก็ดูหน้าตาน่ารักดี ก็เลยลองคบดู ตามประสาวัยรุ่นทั่วไป

พอคบกันไปสักระยะ ราวๆ 4-5 เดือน ผชก็รู้สึกเริ่มเบื่อ เพราะผญค่อนข้างเยอะ มาหาที่บ้านประจำเซ้าซี้ให้ชวนออกเดทบ้าง ไปกินข้าว ไปดูหนัง (คชจตรงนี้ผชเป็นคนจ่าย) พอไม่พาไปก็งอน หงุดหงิดชวนทะเลาะ

และก็โทรมาหาบ่อยๆ ถ้าไม่รับสายก็จะโทรจี้ๆๆ ซึ่งบางทีผชก็เล่นเกมส์อยู่ไม่สะดวกรับ แล้วผญก็เป็นคนขี้หึงมาก

มีหลายเรื่อง หลายราว จนผชทนไม่ไหว เลยขอเลิก พอลูกชายบอกเลิก ผญก็แค้นมาก ไปบอกเพื่อนในห้องว่า โดนกระทำไม่ดีต่างๆนานา จนเพื่อนในห้องมารุมด่า รุมบูลี่ ลูกชายเรา

ลูกชายเราทนไม่ไหว จนเกือบกลายเป็นโรคซึมเศร้า มาปรึกษาพ่อแม่ อยากย้ายโรงเรียน ก็เลยต้องให้ออกกลางคัน

หลังจากเหตุการณ์นั้น ลูกชายก็เป็นโรคกลัวผู้หญิงมาโดยตลอด ผญที่ว่าคือ วัยที่รุ่นราวคราวเดียวกัน ถ้ามีผญมาคุยด้วย ลูกชายเราจะมีอาการ

***ใจสั่น กังวล
***ไม่มีความเชื่อมั่น บางครั้งพูดติดขัด
*** เหงื่อออกมือ
*** รู้สึกถึงความกลัวและกังวล
*** ถ้าผญมาสัมผัสแตะต้องตัวก็จะสะดุ้ง ตกใจ

ตอนนี้ลูกชายกำลังจะเข้ามหาลัย สอบติดคณะอักษรศาสตร์ ม.ปิดชื่อดัง ซึ่งคณะนี้ส่วนใหญ่มีผู้หญิงเรียนเยอะ

ขอคำแนะนำเพื่อนๆด้วยค่ะ ลูกชายมาปรึกษา ว่าจะกำจัดความกลัว ออกไปอย่างไรดี

เราแนะนำให้ลูกไปพบจิตแพทย์ แต่ช่วงนี้โควิดก็ยังไม่อยากให้ไป รพ

เลยมาตั้งกระทู้ขอคำปรึกษากับเพื่อนๆ ขอแท๊กห้องศาสนานะคะ เพื่อได้คำแนะนำธรรมะดีๆจากผู้รู้