สวัสดีค่ะ​ อยากถามเพื่อนๆว่ามีใครเคยประสบปัญหาอยู่ในบ้านที่ไม่ใช่เซฟโซนไหมคะ​ แล้วคุณหาทางออกให้ตัวเองอย่างไร

สำหรับเรา​ ยิ่งเราเติบโตขึ้นกลับพบว่าบ้านไม่ใช่ที่ที่อบอุ่นสำหรับเรา​ บ้านมีแต่ปัญหา​ มีแต่ความเครียด​ มีความคาดหวังต่อตัวเราที่เราต้องแบกรับ​ มีภาระความรับผิดชอบที่เราต้องแบกไว้​ ลาออกไม่ได้
บางครั้งก็เครียดที่หาเงินให้เขาไม่ได้​ บางครั้งก็เครียดที่ต้องคอยตามเช็ดตามแก้ปัญหาจุกจิกของทุกคน​ เราเหนื่อยค่ะ

ทุกคนอยากให้เราดูแลเขา​ แต่ไม่มีใครใส่ใจเราเลยว่าเราเครียด​ เราเหนื่อยแค่ไหน​ เขาคิดว่าเราอยู่สุขสบาย​ ทั้งที่ความจริงตรงกันข้าม​ จะหาทางออกให้ตัวเองอย่างไรดีค่ะ​ ให้พอได้มีความสุข​ มีชีวิตเป็นของตัวเองบ้าง​ เพราะหน้าที่ตรงนี้อยากหนีแค่ไหนก็คงหนีไปไม่ได้