....ก็ไปแก้พระไตรปิฏกกันใหม่เสียก่อน  เพราะในพระไตรปิฏกมีแต่ตรัสถึงนิพพาน
ว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นเกาะ เป็นที่พึ่ง เป็นสุข  เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง เป็นธรรมสุงสุด
เป็นความไม่มีโรค ไม่มีภัย  ไม่มีอุบาทย์ ฯลฯ

.....แล้วก็แก้กันใหม่ใส่คุณสมบัติเข้าไปใหม่ว่านิพพานเป็นโรค   เป็นดังหัวฝี   เป็นดังลูกศร
เป็นความลำบาก   เป็นอาพาธ   เป็นของชำรุด   เป็นเสนียด   เป็นอุบาทว์  เป็นภัย เป็นอุปสรรค 
เป็นความหวั่นไหว  เป็นของผุพัง  เป็นของไม่ยั่งยืน   เป็นของไม่มีอะไรต้านทาน
เป็นของไม่มีอะไรป้องกัน   เป็นของไม่เป็นที่พึ่ง   เป็นของว่าง   เป็นของเปล่า   เป็นของสูญ    เป็นต้น...

แบบนี้ผมอาจโอเคนะ ว่านิพพานเป็นอนัตตา คือหาสาระแก่นสารไม่ได้  ไม่เป็นที่พึ่ง...