1.เราแต่งงานกับผู้ชายที่เคยมีครอบครัวแล้วและเขาเคยมีลูก  1  คน 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ซึ่งเขาแยกทางกันเพราะศรีภรรยาคนเดิมไม่ให้เกียรติทั้งต่อหน้าและลับหลัง  ฝ่ายนั้นชอบนัดผู้ชายไปนั่นมานี่บ่อยๆ จนคนแถวนั้นทุกคนเห็น 

2.ตอนนี้อยู่กันมา  8 ปีเรายังไม่มีลูกด้วยกัน  อายุเราห่างกัน 10 ปีแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาการใช้ชีวิตของเราปรับตัวเข้ากันง่ายมาก  เรียกได้ว่าขั้นสนิทกันปกติส่วนมากเขาเป็นฝ่ายยอมเราอาจจะเพราะมันยังไม่จืดหรือเขารักเรามากกว่าเรารักเขา

3.ที่ผ่านมาเด็กอยู่กับบ้านฝ่ายตา-ยายเด็กตั้งแต่เกิด   จนแยกทางกันสามีเราตัดสินใจกลับบ้านเริ่มต้นชีวิตใหม่  และรับเด็กมาอยู่ด้วยพร้อมกับย้ายโรงเรียน
แต่เด็กรู้สึกว่าสังคมเปลี่ยนอยู่กับปู่-ย่าก็ไม่อบอุ่นจึงขอกลับไปอยู่กับตา-ยายเด็ก 

4.บ้านสามีกับศรีภรรยาคนเดิมห่างกัน 4 กม.  เมื่อเด็กโตขึ้นขับรถเป็นก็แวะไปมาหาพ่อเรื่อยๆ  เราในฐานะคนเก็บเงินสามีเมื่อเห็นเด็กมาหาก็ต้องให้ถึงแม้ว่าเด็กไม่ได้ขอตังค์  ปัญหาเรื่องเงินก็มีบางทีนิดหน่อยแต่เราก็ไม่เอามาเป็นเหตุผลในการไม่ให้เงินเด็ก  

5.เราไม่เคยมีลูกไม่เคยมีครอบครัวมาก่อนตั้งแต่เกิดมาจนเรียนจบ ปวส.  พ่อแม่หย่าร้างตั้งแต่เกิด  พอตอนเราอายุ15  แม่เราก็ไปแต่งงานมีครอบครัวใหม่ทำให้เราต้องอยู่กับตายายกินตามมีตามเกิด  ยืมเงินกยศ.เรียนและเงินจนจบมา   

6.ที่ผ่านมาเคยมีแฟนและดดนแฟนนอกใจจนรู้สึกว่าต้องหาผู้ชายที่รักจริงและพร้อมจะหยุดอยู่ที่เรา  จนมาเจอจึงได้ตกลงปลงใจคิดว่าเรื่องอดีตของเขามันผ่านมาแล้วเราจะไม่สนใจลูกติดเราก็รับได้อยู่มาจนทุกวันนี้เขาก็ไม่เคยนอกใจสักครั้งเดียว

7.แต่หลังๆเขาบ่นหาแต่ลูกของเขาเกือบตลอดเวลา  จนบางทีเรารู้สึกน้อยใจว่าพูดบ่อยเกินไปนะ  แต่เราก็ไม่พูดออกไปให้เขามองว่าเราไม่ดี  สุดท้ายแล้วมันสะสมความรู้สึกจนวันนี้เรารู้สึกเหงาจะหันไปปรีกษาใครไม่ได้แม้กระทั่งแม่   เราเริ่มไม่โอเค  รู้สึกโดนแบ่งความรักไปจนเขาไม่ถามปัญหาที่เราเจอในแต่ละวันแล้ว  เขาเริ่มห่วงลูกมากขึ้นๆ  

8.ใครเคยใช้ชีวิตกับแฟนที่มีครอบครัวมาแล้ว  ช่วยมาตัดสินด้วยค่ะ  เราควรยุติความรักเพียงแค่นี้ดีไหม  อย่างน้อยๆเราก็ยังไม่ได้มีลูกด้วยกัน