จุดประสงค์ของสงครามครูเสดช่วงหลังนับตั้งแต่สงครามครูเสดครั้งที่ 4 เป็นต้นมา เริ่มสะเปะสะปะ  ขาดแคลนทุนทรัพย์    เป้าหมายในการทำสงครามก็ไม่ได้อยู่ที่นครศักดิ์สิทธิ์แล้วแต่เป็นอียิปต์   เหตุการณ์ในคริสต์ศตวรรษที่ 13 ซึ่งครอบคลุมสงครามครูเสดครั้งที่ 4-9  มีเหตุการณ์สำคัญๆ ที่จำเป็นต้องกล่าวถึง เช่น

      - กองทัพครูเสดเข้าปล้นกรุงคอนแสตนติโนเปิลและตั้งจักรวรรดิละตินขึ้นมาแทนที่  สายสัมพันธ์ระหว่างไบแซนไทน์และกองทัพครูเสดสิ้นสุดลง  ไบแซนไทน์ไม่อาจฟื้นตัวกลับมายิ่งใหญ่ได้เลยนับจากนี้

      - มองโกลรุกรานภูมิภาคยุโรปตะวันออกและตะวันออกกลางครั้งใหญ่  

      - พวกมัมลุคอียิปต์ลุกฮือสังหารเจ้านายตนเองและตั้งเป็นจักรวรรดิใหม่ขึ้นมาแย่งชิงอำนาจกับราชวงศ์อับบาซียะห์และอัยยูบิด  

      - กองทัพครูเสดเองก็ไม่สามารถหลอมรวมชาติใหญ่ๆ เข้าด้วยกันได้อีก  ผู้นำทัพครูเสดช่วงหลังๆ  หากไม่ใช่จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์   ก็เป็นฝรั่งเศสหรืออังกฤษ  ชาติหนึ่งชาติใดนำมาเท่านั้น การทัพของพวกครูเสดในช่วงหลังๆ ก็แทบจะเรียกได้ว่าพ่ายแพ้มาตลอด  ขวัญกำลังใจหดหาย ถึงแม้จะได้มองโกลเป็นพันธมิตรก็ตาม  

        - หลังจากพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดแห่งอังกฤษถอยทัพกลับยุโรปจากผลของสงครามครูเสดครั้งที่ 9   พวกมัมลุคอียิปต์แผ่อำนาจมากจนสามารถยึดครองรัฐครูเสดในเลแวนต์ที่เหลืออยู่ 2 แห่งสุดท้าย คือ นครทริโปลีและอาเครอ   กองทัพครูเสดไม่เหลือที่มั่นในแผ่นดินใหญ่เพื่อจะตอบโต้ได้อีกต่อไป เหลือแต่เพียงเกาะไซปรัสซึ่งปกครองโดยราชวงศ์ลูซีย็อง ที่กองเรือของมัมลุคยังไม่สามารถเอาชนะได้  และเป็นไซปรัสนี่แหละที่กลับเป็นฝ่ายโจมตีตอบโต้อียิปต์อยู่หลายครั้ง

ในปลายศตวรรษนั้นเอง ชาวเติร์กกลุ่มใหม่ได้อพยพเข้ามาแทนเซลจุกเติร์กในดินแดนอนาโตเลีย และได้ก่อตั้งจักรวรรดิออตโตมันที่ยิ่งใหญ่คอยท้าทายยุโรปใต้และตะวันออกอย่างยาวนานในกาลต่อมา