คือเราเป็นโรคซึมเศร้า แล้วเราก็เป็นพวกภูมิแพ้ด้วย จุดเริ่มต้นเลยคือเราได้เข้าเรียนม.ที่เด่นเรื่องวิศวเรามีเพื่อนที่ติดด้วย3-4คนช่วงนั้นเราไม่ค่อยออกจากห้องเราไม่อยากให้ใครเดินตามเราไม่อยากรู้ว่าใครตาม พอไปตรวจหมอก็บอกว่าเราเป็นมานานแล้วแต่เราแค่ไม่ยอมบอกใครตอนนี้รักษาได้10เดือนแล้ว พักหลังๆเรารู้สึกโดดเดี่ยวมากเพื่อนที่ติดด้วยกันก็แปลกๆไปเพื่อนในเซคก็เหมือนโดนแบ่งแยกเราเหมือนตัวคนเดียว ล่าสุดเราปวดหัวมากยายเลยโทรไปถามแม่"แม่เราตอบมาว่าปล่อยมันตายๆไปเถอะหนูก็อยาให้มันตายเป็นนู้นเป็นนี้พลางเงินถ้าแม่เลี้ยงมันไม่ได้ก็ส่งมันไปให้ป้ามันเลี้ยง"เราแอบไปได้ยิน)ช่วงเทอมแรกเกรดเราไม่ค่อยดีเพราะเราเครียดมากถ้าเทอมนี้เราดึงเกรดไม่ขึ้นอาจจะโดนรีไทร์ เราท้อจังร้องไห้ทุกคืนไม่กล้าบอกยายเลย เราทำตามที่แม่อยากให้เป็นหมดทุกอย่างแล้วแต่พอแม่พูดมางี้เรารู้สึกไม่มีกำลังใจจะอยู่ เราโดดเดี่ยว เราไม่อยากคุยกับใคร ตอนนี้เรากับแฟนก็มีปัญหากันเพราะเราเรารู้เลยว่าเพราะเราเปลี่ยนไป เราแค่อยากได้เซฟโซนแต่มันไม่มีเลย เราเหนื่อยจัง ._.