มนุษย์ปัจจุบันมี 9 พันล้านคน เราก็ได้เข้ารอบมาเป็นคนไทย ในจำนวนคนไทยทั้งหมด เราก็มาอยู่ในกลุ่มที่นับถือพุทธศาสนา แต่แม้ในกลุ่มผู้นับถือพุทธศาสนาส่วนมากก็ไม่ได้สนใจในพุทธศาสนา บางคนไม่มีศรัทธาเลย ไม่เชื่อบุญ-บาป สมัยนี้ส่วนมาก ปฎิเสธกรรม และผลของกรรม
แต่เราก็มาอยู่ในกลุ่มคนที่เชื่อบุญ เชื่อบาป และในกลุ่มคนที่เชื่อบุญและบาป บางคนก็เพียงแต่ทำบุญ.ให้ทาน ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า แต่ยังไม่เข้าถึงการรักษาศีล เขาก็ยังทำบาป ยังฆ่าสัตว์ ยังลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม โกหก ดื่มสุราเมรัย ทั้งๆที่รุ้บุญ-บาปมีจริง อย่างนี้ก็มี
บางคนก็ดีกว่านั้น มีศีลด้วย รักษาศีล5 แต่ไม่สนใจธรรมะ ไม่เคยฟังธรรม
แต่เราก็ได้มาอยู่ในกลุ่มคนที่มีศีลและสนใจธรรมะ กลุ่มที่สนใจธรรมะ ชอบฟังธรรม ได้แต่ฟังแต่ไม่สนใจปฎิบัติก็มี.
โยมบางคน..บางทีฟังธรรมออกอากาศทางวิทยุ..ชื่นชม ”โอ้..ดีเหลือเกิน ฟังดี” ถามว่าโยมได้ปฎิบัติหรือเปล่า ไม่ได้ปฎิบัติอย่างนี้ก็มี สนใจฟังแต่ไม่เจริญกรรมฐาน

ส่วนเราก็ได้มาอยู่ในกลุ่มของคนที่ได้ปฎิบัติกรรมฐานซึ่งมีอยุ่น้อยอยุ่แล้วในโลกนี้ ก็ยังมีคนสนใจแต่ยังไม่มีโอกาสปฎิบัติ เพราะภาระกิจการงาน มีครอบครัว มีอะไรต่ออะไรต้องรับผิดชอบ ไปไหนไม่ได้ จึงไม่ใช่ง่ายที่คนจะปลดภาระ การงานและครอบครัวมาสู่การเก็บตัวปฎิบัติ
ต้องมีบุญบารมีมากจึงจะผ่านเข้ารอบมาถึงระดับนี้ได้ ถือว่าเป็นการงานที่มีสาระที่สุดของชีวิต..ชีวิตที่อยุ่กับการเจริญสติ เดินอย่างมีสติ..นั่งอย่างมีสติ เมื่อมีสติกำหนดลมหายใจนับเป็นลมหายใจที่มีคุณค่ามีสาระ..เราหายใจทิ้งมามากแล้ว..ขอให้พากันหายใจอย่างมีสติ อย่างผู้รู้ เราเคยปล่อยจิตใจเลื่อนไหลไปตามเรื่อง ตามราวมามากแล้ว..เรามาเริ่มดูจิต ดูใจ เราเคยเห็น ได้ยิน รู้รส รู้กลิ่นมามาก แต่ไม่เคยมีสติรู้ ได้ยินให้มีสติ รู้รสให้มีสติ รู้กลิ่นให้มีสติ ยืน เดิน นั่ง นอน คู้เหยียด เคลื่อนไหว อย่างมีสติ
เป็นชีวิตที่มีสาระที่สุด มีประโยชน์ต่อชีวิตของเรามากเป็นการสะสมเหตุปัจจัย..แม้ว่าเรายังไม่บรรลุมรรคผลนิพพาน แต่นี้คือการสะสมเหตุปัจจัยต่อมรรคผลนิพพาน เป็นการขัดเกลาอยุ่ทุกขณะทุกวัน

ท่านเจ้าคุณ พระภาวนาเขมคุณ วิ. วัดมเหยงค์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา...