ทั้งการศึกษา ศิลปวัฒนธรรม ภาพยนตร์ ศิลปิน นักร้อง แฟชั่น การคมนาคม อุตสาหกรรม เกษตรกรรม งานฝีมือ หัตถกรรม นาฏศิลป์ ความสะอาดสะอ้านของผู้คน สาธารณสุข ธรรมชาติที่สวยงามอุดมสมบูรณ์ การท่องเที่ยว คือดูเพอร์เฟคทุกอย่าง ช่วงนั้นรายได้ต่อหัวคนสูงกว่าไทยยุคเดียวกันด้วย 

เคยคุยกับเพื่อนกัมพูชา สูงอายุ ผู้ชาย (ผมพูดฝรั่งเศสได้กลางๆ แต่เค้าได้ในระดับเก่งมาก) เค้าเคยเล่าชีวิตที่สวยงาม เหมือนเทพนิยายในวัยเด็กให้ฟัง แต่เล่าว่าคุณพ่อคุณแม่กับพี่ชายตายหมด ในยุคเขมรแดงครองเมือง (คุณพ่อเป็นนายตำรวจ ที่สนง.ตำรวจ คุณแม่เป็นเลขาทูตเชคโกสโลวาเกีย พี่ชายเป็นนักศึกษาแพทย์ ม.ภูมินทร์พนมเปญ) ส่วนเค้าเป็นลูกหลง คืออายุห่างกับพี่ชายมาก เค้าเรียน Lycée René des cartes ในกรุงพนมเปญ ช่วงที่เขมรแดงเข้ามา ครูที่รร.บอกให้ทุกคนกลับบ้าน รู้สึกคุณพ่อคุณแม่เค้าโดนฆ่าตาย ส่วนพี่ชายเสียชีวิตด้วยโรคระบาดในคอมมูน เค้ารอดมา อยู่ค่ายอพยพที่จันทบุรี และมาอยู่พระตะบองหลังยุคเขมรแดงสิ้นสุดลง พอเข้าวัยกลางคนเค้ามีโอกาสได้ทำงานองค์กรระหว่างประเทศ เจอกันช่วงก่อนโควิดครับ มาสัมมนาที่กรุงเทพ สองสามที แต่เค้าเสียชีวิตแล้วด้วยโรคมะเร็ง เมื่อปีที่แล้วเดือนเมษายน ตอนกัมพูชาปิดประเทศ เพราะโควิด ไม่มีเพื่อนคนไหนไปร่วมงานศพเค้าได้ตอนนั้น (เราภาวนาให้เค้ากลับไปอยู่ภพภูมิช่วงปี 1960 อย่างที่เค้าถวิลหา https://youtu.be/GVFmtO-iPgE ประมาณภาพยนตร์เรื่องนี้ อยากเห็นประเทศเค้าสวยงามเหมือนเดิม เคยคุยเค้าก็บอกจิตสุดท้ายเค้าคงคิดถึงช่วงเวลานี้ก่อนตาย ตอนนั้นคุยกันเล่นๆ) 

เคยให้เค้าแปลเพลงให้ฟัง แปลเป็นภาษาฝรั่งเศส 

https://youtu.be/UmPAdxRW1DA เพลงนี้ 

เราชอบเพราะมากๆ เค้าบอกเป็นเพลงปลุกใจของรายการ FUNK รายการวิทยุยุคสาธารณรัฐเขมร ไม่ใช่เพลงชาติแบบจั่วหัวในคลิปนะ และบอกเขมรเริ่มวุ่นวายแล้วในยุคนี้

ส่วนช่วงเวลาที่ผมบอกหาดูในยูทูปได้ครับ