สวัสดีค่ะ หนูอายุ20ปีค่ะ หนูอยากระบายแล้วก็มีคำถามค่ะ อาศัยอยู่กับยายพ่อแม่หย่าร้าง หนูอยู่กับยายและหลานอีกหนึ่งคน หลานอายุ13ปีแล้วค่ะเป็นลูกของลูกแท้ๆของยาย ยายที่หนูอยู่ด้วยไม่ใช่ยายแท้ๆค่ะ จะเล่าให้ฟังก่อนนะคะว่าแม่หนูเป็นลูกของน้องชายแก แต่ตอนที่ตากับยายจริงๆมีแม่ ยังไม่พร้อมค่ะเลยเอาแม่ของหนูมาให้ยายที่หนูอยู่ด้วยปัจจุบันเลี้ยง ยายจะเป็นคนขี้บ่นและชอบพูดแบบไม่นึกถึงใจคนฟังค่ะ ยายจะพูดแรงและชอบประชด หนูอยู่กับยายตั้งแต่เด็กพ่อแม่ไปทำงานต่างจังหวัดจะกลับบ้านทีก็ตอนเทศกาลค่ะ ยายจะสอนหนูทำงานบ้านทุกอย่างตั้งแต่เด็กๆ สอนการบ้านสอนอ่านหนังสือ เวลาไม่สบายก็ดูแล ตอนเป็นไข้ก็แทบไม่ได้นอนเพราะเช็ดตัวให้หนู เหมือนจะดีมากเลยใช่มั้ยคะ แต่ว่ายายจะชอบด่าแล้วก็ตี เวลาใช้ไปหาของแล้วหาไม่เจอแกก็จะด่าแล้วก็ตีว่าทำไมแค่นี้หาไม่เจอ ตั้งแต่จำความได้จนหนูจบประถมค่ะ ยายตีแบบแรงมาก ตีจนไม้หัก ตีล้มแล้วก็ลากไปกับพื้นแล้วก็ตีซ้ำ จับหัวกดน้ำที่ใช้ซักผ้า บ่นเวลาหนูตื่นสายไม่ทำงานบ้านก็จะบ่นทุกวัน ใช้สารพัด ใช้ขนกระสอบข้าว ไม่ได้ดั่งใจก็ด่าก็ตีพออธิบายก็บอกว่าหนูเถียง บางทีก็แช่งหนูว่ามีลูกให้ลูกขี้เกียจก้าวร้าวใช้อะไรก็ไม่ได้ หนูแค่เด็กประถมเอง หนูผิดขนาดนั้นเลยหรอคะ เวลาที่พ่อแม่กลับบ้านหนูดีใจมากเพราะจะไม่โดนยายตี 
กลับมาที่ปัจจุบันนะคะ หนูอยู่กับยายกับหลานสามคนพ่อแม่หลานไปทำงานค่ะ หนูเรียนมหาลัยแล้วค่ะปกติก็จะอยู่หอ แต่เสาร์อาทิตย์ก็จะกลับบ้าน แต่ตอนนี้หนูปิดเทอมค่ะก็เลยได้มาอยู่บ้าน หลานจะติดโทรศัพท์และติดเพื่อนมากค่ะ มีนิสัยก้าวร้าว ยายใช้ก็ไม่ไปบางทีก็ขึ้นเสียงใส่ยาย จานชามกินแล้วไม่เคยเก็บไปล้าง เอาวางไว้ตรงที่ตัวเองกินหรือบางทีก็เอาไปซ่อนไว้ค่ะ บอกหลายครั้งแล้วแต่ก็เหมือนเดิม งานบ้านถ้าไม่บอกให้ทำก็ไม่ทำนิดๆหน่อยๆก็ไม่ทำค่ะ ยายก็บ่นๆแต่ก็ไม่ได้อะไรมากถ้าบอกหลานแล้วไม่ทำ บ่นแปปๆแกก็ไปทำเอง หนูก็เห็นว่ามันผิดจากหนูมาก ที่แกเลี้ยงหนูมาไม่ทำทั้งบ่นทั้งด่าทั้งตี  หนูก็พยายามพูดกับหลานบอกหลานดีๆแต่ก็เหมือนเดิมค่ะไม่ทำอะไรเลย พอบอกยาย ยายก็ไม่ได้อ่ะไร ยิ่งตอนพ่อแม่หลานกลับบ้านหลานก็คือไม่ทำอะไรเลยตื่นสาย ไม่ลุกจากที่นอนแม่ก็เอาข้าวไปให้กินก็ไม่เคยเอาจานที่ใส่ข้าวไปกินลงมาล้างจนบางทีวางไว้จนฝุ่นเกาะ พออยากกินขนมก็ขอตังไปซื้อ เวลากินขนมแล้วก็ทิ้งห่อขนมไว้ในที่นอนเลยค่ะ แม่หลานก็ไม่เคยบอกเลยแล้วก็ไม่ได้เก็บจานเก็บห่อขนมออกจากห้องนอนด้วยนะคะ ส่วนมากจะเป็นพ่อหลานที่เป็นคนเก็บแกเป็นคนเงียบๆค่ะไม่พูดอะไรเลย พอยายรู้ยายก็บ่นแล้วก็ปล่อยไปเหมือนเดิม
แต่เวลาแกซื้อขนมหรืออะไรมาก็จะเรียกหลานไปกินก่อน ถ้ามันเหลือกินหรือหมดก็ค่อยเรียกหนูไปกินข้าว มีอะไรทึ่ไม่อยากให้หนูกินก็เอาไปซ่อนไว้ค่ะ ยายทำแบบนี้ตั้งแต่หนูอยู่ป.6จนตอนนี้ก็ยังทำอยู่ค่ะ ลึกๆหนูก็น้อยใจว่าทำไมเลี้ยงหนูกับหลานไม่เหมือนกันเลย งานหนักที่แกเคยให้หนูทำตอนอายุเท่าหลานพอหนูใช้หลานแกก็บอกว่ามันหนักไปสำหรับหลานทำไมไม่ทำเอง อาทิตย์ก่อนในขณะที่กินข้าวด้วยกันอยู่หนูอดไม่ได้ที่จะไม่ถาม หนูเลยถามไปว่าทำไมเลี้ยงไม่เหมือนกัน แกบอกว่าแกกลัวแม่ของหลานก็คือลูกสะใภ้แกอ่ะค่ะจะเกลียดแกไม่ชอบแกเดี๋ยวจะทะเลาะกันถ้าจะเลี้ยงหลานเหมือนหนู แต่แกไม่ได้แคร์ความรู้สึกหนูเลย แกพูดแบบนี้ออกจากปากของแกเองค่ะ หนูพูดไม่ออก ตอนนี้หนูรู้สึกเกลียดแกแต่หนูก็นึกถึงตอนที่แกเลี้ยงหนูมาตอนเด็กๆค่ะ ไม่ใช่ไม่มีความสุขเลยหนูมีความสุขมาก แกเป็นทุกอย่างของหนูแต่ตอนที่แกทำไม่ดีกับหนูหนูจำมันเกือบหมดทุกอย่างเลยค่ะ หนูผิดมั้ยคะที่รู้สึกแบบนี้ แล้วต้องทำยังไงคะหนูไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย