คือขอระบายนะคะ แล้วก็ขอคำปรึกษาด้วย คือเราเป็นพวกชอบคิดมาก คิดเล็กคิดน้อย เรื่องหลักๆที่คิดมากเลยคือเรื่องเพื่อนอันดับ 1 เลยค่ะ คือสมมติว่าวันนี้เราทักแชทไปคุยกับเพื่อน เราก็จะคิดหน้าคิดหลังล่ะว่าคำที่เราพิมพ์ไปเพื่อนอ่านจะโอเคมั้ย ทั้งๆที่คุยเล่นกันเฉยๆ คือเรากลัวเพื่อนโกรธ กลัวเพื่อนนอยด์เรา กลัวว่าเพื่อนจะไม่คุยด้วย ทั้งๆที่เพื่อนไม่ได้เป็นอะไรเลย เราชอบคิดมาก ขนาดเพื่อนเรายังบอกว่าเราคิดมากเลย เพื่อนบอกให้ทำตัวสบายๆปล่อยวางบ้าง เราทำไม่ได้จิงๆ คือสำหรับเรามันค่อนข้างยากอ่ะค่ะ แต่เราพยายามทำอยู่นะ แบบถ้าเราคิดมากเราก็จะเขียนระบายในโน๊ตทรส. พอเรารู้สึกดีเราก็ลบมันไปเพราะไม่อยากจำ คือเราไม่อยากเป็นคนที่เก็บเรื่องเล็กน้อย คำพูด หรือเรื่องเพื่อนมาคิดมากอีกแล้ว เราเบื่อที่เป็นแบบนี้ นอยด์ตัวเอง พยายามหาไรทำเรื่อย มีทักไปหาเพื่อนบ้างนิดๆหน่อยๆ เราชอบแคร์ความรู้สึกคนรอบข้างมากกกกกกเลย จนบางทีลืมแคร์ความรู้สึกตัวเองเวลาเรารู้สึกไม่สบายใจ คิดมาก เราถามเพื่อนตรงๆเลยว่า "โกดกูมั้ย" เพื่อนเราตอบว่าจะให้โกดเรื่องอะไรแล้วก็ขำ เพื่อนบอกเราคิดมากไปแล้ว ก็จิงแหละ เราทำดีที่สุดแล้ว ใครมีคำแนะนำเรื่องการเลิกคิดมากคิดเล็กคิดน้อย ช่วยบอกหน่อยนะคะ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูง🙏🙏🙏🙏🙏🙏

#ถ้าคำไหนผิด หรือแท็กห้องผิด ต้องขอโทดด้วยนะคะ