เกริ่น
เราจบม.ภูมิภาค เกรด 2.8X เรียนกลางๆ ภาษาENพอสื่อสารได้ มีฝึกงานปท.เพื่อนบ้าน ทำกิจกรรมกลางๆ ทำงานพาร์ททามม์ปิดเทอมประปราย ไม่ได้เป็นคนขยันมากมาย แค่พอเอาตัวรอด ตั้งแต่จบมาทำงานได้2ที่ คือ

1. บ.ไทย สาขา ปท.เพื่อนบ้าน งานตรงสาย อยู่ในแลป ไม่ต้องเจอคนมาก แต่เจอสารอันตรายบ้าง กระทบสุขภาพกายบ้าง สนุก เงินดี สวัสดิการดี แต่ผมไม่ผ่านโปร
- สาเหตุไม่ผ่านโปร(ทั้งคุยส่วนตัวและทักไปถาม) คือ ทำงานช้าเป็นหลัก(มุมเราคือทำเต็มที่แล้ว), ไม่ค่อยเข้าหาซีเนียร์(อันนี้ยอมรับ), มีนอกลู่ทางแวะไปเที่ยวนอก บ. บ้าง ซึ่งเถ้าแก่ไม่ค่อยชอบเพราะเพิ่มความรับผิดชอบให้เขา(อันนี้ยอมรับ แต่ให้เหตุผลหน.แล้วว่าเที่ยวกะรุ่นพี่มหาลัยแค่คนละบ. แต่ไม่รู้เขาเถ้าแก่คิดไง)

2. บ.ไทย งานไม่ค่อยตรงสาย คุมไลน์ผลิต ดูแลหลายคนหลายแผนก ไม่ค่อยเจอสารอันตราย เน้นสุขภาพกายดี แต่สุขภาพจิตเสียไปกับคน เงินเด็กจบใหม่ สวัสดิการค่อนแย่ ซึ่งทำได้ไม่ถึง9เดือน ผจก.ขอให้ลาออก(มารู้ทีหลังว่าจริงๆจะไม่ผ่านโปรด้วยซ้ำ แต่เขาคิดว่าจะพัฒนาได้ เลยประคอง) และพึ่งออกไม่นาน
- สาเหตุโดนขอให้ออก(ทั้งคุยส่วนตัวและทักไปถาม) คือ ทำงานได้ไม่ตรงเป้า ประเมินไม่ได้ เป็นหลัก(ยอมรับเพราะบางงาน สกิลเรื่องคน เรามีไม่ถึง บางอย่างไม่ได้เข้าใจมัน และก็ไม่ได้ไปถามคนที่รู้บ่อยๆ แล้วอาจลืมหรือปล่อยไป ทำให้ไม่ได้ถูกจูนให้งานออกตามเป้า แต่ก็ดีใจที่พัฒนาตัวเองให้เข้าไปถามซีเนียร์บ่อยขึ้นมาก จนบางครั้งเกรงใจนาง, ไม่ค่อยกระตือรือร้น(ยอมรับเพราะหลังๆมันไม่มีแรงทำงานเลย มันไม่ค่อยได้ใช้ความรู้ที่จบมาเลย), มีบางพฤติกรรมที่ไม่เข้าใจกันกะผจก.รง. ทำให้แกไม่ค่อยชอบ

ปัจจุบัน, การตกลงกับตัวเอง, การมองตัวเอง
- ตอนนี้ยังหางานที่ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมา และมี บ.เรียกไปเริ่มงานบ้าง แต่กำลังเลือกอยู่
- ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นไหม หรือเราคิดไปเองไม่รู้ แต่เรารู้สึกขายตัวเองเก่ง ทั้งเรซูเม่ ทั้งสัมภาษณ์  เช่น ปัจจุบันทั้งๆที่เป็นช่วงโควิด เราสัม4ที่ โดนเรียกทำงาน3ที่ หรือจะเป็นที่ลาออกมาล่าสุด ย้อนตอนสัมเสร็จเข้าทำงาน มีแต่คนถามว่าผ่านด่านสัมภาษณ์ ผจก.รง.คนนั้นมาได้ไง ต้องเก่งมากแน่เลย แต่เอาเข้าจริง สุดท้ายก็อย่างที่เกริ่นไปแหละ โดนเขาขอให้ลาออก
- พอหันไปมองตัวเอง เราน่าจะไม่เก่งเรื่องคนแหละ การเข้าหา มนุษยสัมพันธ์ การปรับตัวให้เข้ากับคนอื่น ศิลปะการพูด การเป็นผู้นำ การไม่เกี่ยงงาน พฤติกรรมต่อผู้ใหญ่ กาลเทศะ พูดตรงเกินไป ๓oIIหลไม่เป็น เป็นคนเรียลเกินไป งี้ ทำให้บางงานที่ต้องใช้สกิลพวกนี้ผลงานมันออกมาไม่ได้ตามเป้า ส่วนความรู้เรื่องที่เรียนมา ตอนเอามาใช้ในงานก็ทำได้กลางๆนะ พอผ่านไปได้ แต่หัตถการอาจท่าไม่สวย เก้ๆกังๆบ้าง
- เราไม่อยากทำงานกับ บ.ที่ให้ค่าตอบแทนดี หรือบ.ที่หวังในสกิลที่เราไม่มีหรือพัฒนายากแล้วอะ เราว่าความคาดหวังมันสูงสำหรับเรา โอเคแหละเรามีความสามารถในการสัมภาษณ์ผ่าน เราโดนเรียกเริ่มงาน แล้วไงอะ ซึ่งถ้าอิงจากที่เก่า ถ้าสุดท้ายงานไม่ได้ตามเขาหวัง มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรปะ มันต้องมีการออกยุดี ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
- มองย้อนตัวเองตั้งแต่จบใหม่ถึงตอนนี้ เหมือนเราพยายามสร้างภาพลักษณ์ตัวเองให้ดีที่สุด และใคว่คว้ากำไรให้ตัวเองให้ได้มากที่สุด แล้วเราก็ทำมันได้จริงแค่ตอนสัมภาษณ์+ทดลองงาน ทั้งๆที่เราลืมไปว่าสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือ การประเมินตัวเองว่าสิ่งที่เราทำได้มันอยู่ระดับไหน เราควรจะเลือกที่ที่ไม่เกินตัว หรือที่ที่เราพัฒนาตัวเองได้ทันด้วย หรือเปล่า แต่ก็ยอมรับนะ ว่ามีบางคนที่เป็นงานเร็ว หัวไว พัฒนาเร็ว เค้าคงทำได้ดีกว่าเราแหละ แต่เราคงไม่ใช่คนคนนั้น
- ถ้าอายุมากกว่านี้ แต่ ปสก. ยังไม่เป็นหลักแหล่งแบบนี้ หรือ ปสก.ไม่ต่อยอดกันเองแบบนี้ อนาคตหางานยากแน่
- เคยฟังมาบ้างว่าคนที่ทำงานๆหนึ่งได้นานๆ คือ เขาอยู่กับงานที่เขาทำได้ดีแต่เขาอาจไม่ได้ชอบ หรือไม่ก็งานที่เขาชอบแต่ก็ไม่ได้ทำได้ดีมากมาย สำหรับผมตอนนี้ ไม่รู้เลยว่าทำอะไรได้ดี แต่ถ้าเป็นงานที่ชอบบ้างนิดหน่อย คงเป็นงานแบบ บ.ที่1 ครับ ซึ่งปัจจุบันกำลังจะเริ่มงานแบบนั้นกับซักบ.ในไม่ช้า

คำถาม
1. เลือก บ.เล็กๆ ซึ่งเป็นสายงานที่เราชอบบ้างนิดหน่อย เงินพออยู่ สวัสดิการพอใช้ เน้นเห็นตัวเอง เติมเต็มจุดอ่อน พัฒนาจุดแข็ง เก็บเกี่ยว ปสก. สร้างรากฐานปสก.ให้ได้1ปี+ แล้วค่อยขยับไป บ.ที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เป็นความคิดที่ดีไหมครับ? แต่ผมก็แอบกลัวนะ ว่าจะไม่ผ่านโปรอีก เพราะเคยไม่ผ่านโปรมาแล้วในสายงานนี้ แต่ทำไงได้ มันฝืนตัวเองน้อยกว่า บ.ที่2 อ่ะ

2. ถ้ามีการไม่ผ่านโปรอยู่บ่อยๆ ผมไม่รู้ว่าต้องเอาไงต่อกับชีวิตแล้วอ่ะ  เพราะถ้าเวลาหลังลาออกงานมันนานมากๆ อาจเป็นข้อครหาได้ อาจต้องขับแกรบหรือเปลี่ยนไปสายงานคอลเซนเตอร์งี้มั้ง ไม่รู้สิ ถ้าใครมีอาชีพที่ผมพอทำได้ก็แนะนำบ้างก็ได้นะครับ?

3. ผมไม่เข้าใจเลย ทำไมเพื่อนบางคนเรียนแย่กว่าผม กิจกรรมแย่กว่า ภาษาแย่กว่า สกิลเรื่องคนพอๆกัน สกิลเรื่องงานพอๆกัน โปรไฟล์แย่กว่า ผมทำงานระหว่างเรียนมากกว่าเขาด้วยซ้ำ ทำไมเขาเป็นหลักเป็นแหล่งมั่นคงตั้งแต่จบไปเลย จนถึงตอนนี้ ปสก.เขาได้2ปีแล้ว? บางครั้งก็ไม่เข้าใจชีวิตนะ

4. มีวิธีการหาตัวเองให้เจอ? หรือวิธีการทำยังไงก็ได้ให้ทำงานได้นานๆไหมครับ?

5. ผมไม่รู้ว่าขอเสียของผมมันปรับปรุงและพัฒนาได้ไหม เช่น สกิลเรื่องคน และเห็นว่ามันสำคัญกับการทำงานมากๆด้วย ไม่แน่ใจว่าปัญหาเรื่องคนมันมีทุกที่หรือเปล่า แนะนำวิธีการฝึกสกิลคนหน่อยก็ดีครับผม?

6. พอจะมีใครเห็นสิ่งที่ผมขาดตกบกพร่องในตัวผม ซึ่งเป็นสิ่งนอกเหนือจากที่เขียนไว้บ้างไหมครับ? ผมจะได้นำไปพัฒนาตัวเองต่อ

7. ผมไม่รู้ว่าผมกำลังเจอกับอะไรอยู่? แล้วมีใครเคยเป็นอย่างผมบ้างไหมครับ? แล้วแก้ไขกันยังไงครับ?

ขอบคุณล่วงหน้าครับ