แฟนเราชื่อ อ. ทำงานที่เดียวกัน เค้ามาทำงานใช้ทุน 3 ปี เราคบกันมา 1 ปีครึ่ง ทะเลาะกันค่อนข้างบ่อย ด้วยความที่เราทั้ง 2 คนแตกต่างกันมาก ทั้งนิสัย และฐานะ เราทะเลาะกัน และวันนั้น อ. ก็บอกเลิกเรา แต่เราขอร้องเค้าว่าจะปรับทุกอย่าง แต่เหมือนโชคเข้าข้างเราเห็นแชท อ. เด้งเข้ามาพอดี พี่สาวเค้าและแม่ของเค้าด่าเราค่ะ เราเลยตัดสินใจที่จะเลิก เราเลิกกันเดือน ต.ค. 63  แต่เรายอมรับว่าเรารักเค้ามาก เราตัดใจจากเค้าไม่ได้  (เรามีกุนแจห้อง อ. เราคืนให้ แต่ อ. ไม่เอา แล้วบอกว่าจะมาเมื่อไหร่ก็ได้ ) 
 
ต้นเดือน พ.ย. 63 เราเอาของขวัญวันเกิดไปให้เค้า ซึ่งของขวัญที่เราให้เค้าใช้ติดตัวตลอดเวลา และเราก็ขอเค้าคืนดี เราบอกเค้าว่าเราจะลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้น กลับมาเริ่มต้นกันใหม่ได้มั๊ย ตอนนั้นเค้าตอบว่าเค้ายังไม่พร้อม ค่อยมาคุยกันหลังปีใหม่ เราก็ตกลง แล้วเราก็ขาดการติดต่อจากเค้าไปเลย

ในระหว่างนี้ก็มีคนเข้ามาคุยกับเรามั่ง ไปเที่ยวด้วยกัน ไปกินข้าวด้วยกัน แต่ก็อยู่ในสถานะเพื่อน เพราะเรายังไม่พร้อมที่เริ่มต้นกับคนใหม่ เพื่อที่จะลืมคนเดิม เพราะรู้สึกว่ามันไม่แฟร์กับคนใหม่

กลางเดือน ธ.ค. 63 ในวันที่ อ. กินเลี้ยงแผนก อ. แชทมาหาเราตั้งแต่เช้าถามว่าไปไหนกับใคร ใครซื้อตุ๊กตาให้ คุยกับคนนี้อยู่หรอ เราก็เลือกที่จะไม่ตอบ อ. ถามว่าวันนี้จะเข้ามาหามั๊ย มาค้างด้วยด้วยมั๊ย เราก็ถามว่าทำไม อ. ก็ถามคำถามเดิมว่าจะเข้ามามั๊ย คิดถึง ถามตั้งแต่เช้ายันเย็น จนสุดท้ายเราก็ใจอ่อนและเข้าไปหาเค้าหลังจากที่เค้ากลับจากกินเลี้ยงแผนก (เราติดต่อกันเรื่อยมา มีไปกินข้าว ไปหากันตลอด แค่ไม่ได้คุยแชทกันเหมือนเดิม)

ต้นเดือน ม.ค. 64 เรากับ อ. ไปเที่ยวปีใหม่ด้วยกัน (จองไว้ตั้งแต่ยังไม่เลิกกัน) เค้าปฏิบัติกับเราเหมือนเดิมแบบที่เคยเป็นแฟนกัน อยากไปเที่ยวที่ไหน แวะที่ไหน อยากกินอะไร อ. ก็พาไปทุกที่ ดูแลเอาใจใส่เราเหมือนเดิมทุกอย่าง

กลางเดือน ก.พ. 64 เพื่อนเรา แฟนเพื่อนเรา เรา และ อ. ได้ตกลงไปเที่ยวเกาะช้างด้วยกัน อ. ดูแลเราเอาใจใส่เราทุกอย่าง เราอยากได้รูปสวยๆ อ. ก็หามุมถ่ายให้  นั่งกินอาหารเช้า อ. ก็ตักมาให้  จนเพื่อนเราบอกว่า ไม่เหมือนคนเลิกกันเลย  แฟนเพื่อนเราบอกว่านี่เลิกกันหรอ ไม่เหมือนเลยนะ

กลางเดือน มี.ค. 64 เราเปิดใจคุยกับ อ. เราอยากกลับมาคบกันเหมือนเดิม  เพราะความสัมพันธ์ของเราตอนนี้เพื่อนก็ไม่ใช่ แฟนก็ไม่ใช่ อยากได้ความชัดเจน เพราะเราก็เริ่มที่จะยอมรับความจริงและทำใจแล้ว แต่ถ้า  อ. ยืนยันว่าเป็นเพื่อน เราก็โอเค และเราขอคืนกุนแจห้องให้ แต่ อ. ก็ไม่ยอมเอากุนแจห้องนั้นคืน ถึงแม้ว่าเราจะทิ้งลงพื้น หรือไปหาเค้าและลืมไว้ในห้องเค้า เค้าก็จะหยิบมาใส่ไว้ในรถเราตลอด  และเราก็ได้ตกลงกัน  อ. บอกว่า ตกลง เราจะกลับไปคบกัน แต่ไม่เหมือนเดิมแบบเมื่อก่อนแล้วนะ เราก็ตกลง ยอมเค้าทุกอย่าง ถึงแม้ว่าคบกันเค้าไม่เคยแชทมาคุยกับเราเลยก็ตาม  เราก็ยอม เพราะเค้าให้เหตุผลว่าเค้าทำงานเหนื่อย ไหนจะปัญหาส่วนตัวอีก เราเลยไม่อยากไปงี่เง่ากับเค้า 
 
เม.ย. 64 เราไปเที่ยวช่วงสงกรานต์ที่ระยองด้วยกัน เค้าดูแลเอาใจใส่เราเหมือนเดิม หลังจากออกจากที่พักเราบอกว่าอยากแวะคาเฟ่ อ. บอกว่าไม่แวะเพราะโควิด เราก็โอเค แต่พอขับรถมาได้สักพัก อ. ก้อเอาโทรศัพท์ให้เราดูแล้วบอกว่าแวะคาเฟ่นี้มั๊ย ในใจเราก็แอบดีใจนะ ที่เค้าแคร์เรา

ต้นเดือน พ.ค. 64 เราทะเลาะกันหนักมาก ต่างคนต่างใช้อารมณ์ใส่กัน อ. ใช้อารมณ์บอกเลิกเรา เราเลยถามว่าไม่รู้สึกแล้วจริงๆอะหรอ  อ. บอกว่าก็ยังรู้สึกอยู่ แต่ไม่เท่าเมื่อก่อนแล้ว แล้วเราทั้ง2คน ก็ใจเย็นลง ก็กลับมาคุยดีกันเหมือนเดิม  

3 อาทิตย์ถัดมา เราไปหา อ. ที่ห้อง เราเล่นโทรศัพท์ อ. ดูรูปที่เค้าถ่ายรูปเราไว้  ดูแชท .... แต่ เค้าเอารูปเราลงคอมหมดแล้วลบรูปในโทรศัพท์ทิ้ง และเก็บรูป ผญ คนนึงไว้ที่ไปกินข้าวด้วยกัน และ อ. ก็ด่าเราที่เราไปยุ่งวุ่นวายกับแชทเค้า (ซึ่งก่อนหน้านั้นถึงแม้ว่าจะเลิกกัน อ. ก็ไม่เคยหวงโทรศัพท์)  และเราไปหาก็ยังปิดเสียงโทรศัพท์ไว้  ซึ่งทั้งหมดนี้เค้าไม่เคยเป็นมาก่อน 

และเมื่อวันพุธที่ผ่านมา เราแชทไปหา อ. แล้วบอกว่าช่วงวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ นี้ เราจะเข้าไปหานะ ออกไปหาไรกินกัน เพราะเดี๋ยว อ. จะลาออกแล้ว  จะไม่เจอกันแล้ว (อ. ลาออกสิ้นเดือน พ.ค. หมดสัญญา กลับไปทำที่บ้าน)  อ.บอกว่าอาจจะกลับบ้าน เพราะ WFH ยาว เราก้อบอกว่า ขอได้มั๊ย จะไม่เจอแล้ว  อ. ก็อ่านแต่ไม่ตอบเรา 

วันพฤหัสบดี อ.แชทมาหาเราช่วงเย็นบอกว่ากลับบ้านนะ เราโทรไปหา อ. ตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ไร้เยื่อใย
เรา – กลับตอนไหน
อ. – กลับมากลางดึกเมื่อคืน 
เรา – แล้วทำไมไม่บอก นี่ก็ไม่ได้เจอแล้วน่ะสิ คือจะไม่เจอกันแล้วหรอ
อ. – อื้ม.. ไม่เจอแล้ว
เรา – คือจะเลิกหรอ
อ. อื้ม.. เลิก
เรา – แล้วที่ผ่านมาละที่คอยดูแลกัน เอาใจใส่กัน ไปเที่ยวด้วยกันละ
อ. – แค่อยากไปเที่ยว
เรา – แล้วไม่รักแล้วหรอ
อ. – ไม่รักแล้ว ทุกอย่างที่ผ่านมาแค่ความใคร่ (โห .... น้ำตาเราไหลเลย ไม่คิดว่าคนที่เรารักมากจะทำกับเราขนาดนี้)
เรา – เพราะความรู้สึกตัวเอง หรือเพราะปัจจัยอื่นๆ
อ. – ทั้ง 2 อย่าง แต่ถ้ามีคนอื่นก็ต้องบอกเลิกอยู่ดี
เรา – แล้วกุนแจห้องละ ก็ต้องให้คืนอยู่ดีนะ
อ. – ไม่ต้องคืน ทิ้งไปเลย ไม่อยากเจอแล้ว
เรา – ครอบครัว อ. ก็มีพี่สาวนะ ถ้าพี่สาว อ. เจอ แบบที่เราเจอ ครอบครัว อ. จะรู้สึกยังไง .... 
และ อ. ก็ตัดสายเราทิ้ง บล๊อคเราทุกช่องทางการติดต่อ

อ. ประจานเราในไลน์กลุ่มของแผนก ที่มีตั้งแต่ระดับหัวหน้างานลงมา และประจานเราให้ พนง ทุกคนในโรงงานรู้  ตอนนี้ อ. ก็ยังทำไม่หยุด
 
ผช คนนี้โยนความผิดทุกอย่างให้กับเรา เค้าไม่เคยยอมรับในสิ่งที่เค้าทำไว้กับเรา เค้าไม่เคยคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเกิดมาจากตัวเค้าเอง  มีคนบางคนมาถามเราว่าเกิดอะไรขึ้น เราก็อธิบายให้เค้าฟัง คนพวกนี้เป็นแค่กลุ่มคนเล็กๆที่เข้าใจเรา  เราทำอะไรผิดเราก็ยอมรับผิด เราไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดี เราไม่เคยทำอะไรใครก่อน ถ้าคนๆนั้นไม่ทำกับเราหนักจริงๆ จนตอนนี้เรากลายเป็นคนผิด เรากลายเป็นคนร้ายในสายตาทุกคน เพราะคนที่เรารักมากที่สุด

ถ้าตอนนั้นเทอไม่มาบอกว่าอยากเจอ คิดถึง แล้วเราไม่ใจอ่อน รวมทั้งกลางเดือน มี.ค. 64 เราไม่ขอ อ. คืนดี และ อ. ยืนยันที่จะเป็นเพื่อนกัน เรื่องทุกอย่างก็จะไม่จบลงแบบนี้  

และตอนนี้ก็มีคนที่หวังดีกับเรา รวมถึงหัวหน้าของ อ. ที่บอกกับเราว่าดีแล้ว ที่หลุดพ้นออกจาก ผช คนนี้มาได้ ผช คนนี้มีนิสัยแบบนี้ ถ้าเบื่อก้อจะทิ้งเลย ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เหมือนกับคนก่อนๆที่เค้าทำมา ขนาดเมียเพื่อนยังเอามาได้เลย .....

จนตอนนี้เราก็ได้เข้าใจแล้วว่าเราเป็นแค่ของเล่น ของตาย พอเค้าเบื่อ เค้าหมดสัญญา เค้าก็ไปแบบไม่ใยดี ..... เจ็บนี้ไม่มีวันลืม