สวัสดีครับ ขอใช้ชื่อสมมตินะ ผมชื่อรัก แฟนผมชื่อ บี เราคบกันได้สักระยะ เรารุ้จักกันตอนเริ่มเรียน เราไม่ถูกกัน เราแกล้งกันตลอด มีวันนึง ผมไปกวนเค้า
อาจจะคำพูดอาจจะไม่เพราะ ขออภัยด้วยครับ ^^ (โปรดใช้วิจารณญารในการอ่าน) เรื่องจริง100% ครับ เล่าจากใจ เจ็บสุดๆ แบ่งปัน ปัญหาความรักครับ


เรา: ทำไรหรอ คุยกันทำไมเรียนอยู่
บี:อย่าได้ป่ะ
เรา:อะไรว้ะ พูดดีดีก็ได้
มิก (เพื่อนเรา) : เออ อีบี เปนผญ.อย่าปากหมาได้ป่ะว้ะ
เรา:เออว่างั้น
พอดีเลิกเรียน เรากลับบ้าน เลยตัดสินใจทักแชท บี ไป

เรา:สวัสดี
บี:ว่าไง
เรา:ขอคุยด้วยได้ป่ะ
บี:อือ
เรา:ขอโทษนะที่พูดไม่ดีด้วย
บี:คิดได้ด้หรอ
เรา:เออ ขอโทษ
แล้วหลังจากนั้น ก็คุยกันได้ 2-3 วัน ผมนึกอยากแกล้ง บี เพื่อเอาคืนที่บีชอบด่าผม(ช่วงนั้นเลวมากครับ ยอมรับ)
ผมตัดสินใจทักเฟสบีไป

เรา:นี่ มีไรจะบอก
บี:อะไร
เรา:เรา...
บี:ไร
เรา:เรา...
บี:บอกมาดิ
เรา:ไม่บอกดีกว่า
บี:มาทำให้อยากรุ้แล้ว บอกมาเลย
เรา:เราชอบแกอ่ะ
บี:จะแกล้งไรอีกเนี่ย
เรา:พูดจริง
บี:...
บี:เราไม่ได้ชอบแกอ่ะ
เรา:อื้ม ไม่เปนไร
บี:ขอโทษนะ

พอเริ่มเย็น บีก็ตอบเฟสผมมา ตอนแรกผมก้อคิดว่าชั่งเถอะจีบคนใหม่ก็ได้ เพราะก้ไม่ได้ชอบบีตั้งแต่แรก

บี:นี่แก
เรา:อะไรหรอ
บี:เราก็ชอบแกอ่ะ
เรา:อย่ามาล้อเล่น ไม่ตลกว้ะ
บี:ใครจะเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่น เอิ่ม(พอได้อ่านรุ้สึกได้ว่ากูเลวมาก555)
เรา: อ่อ โอเครครับ
แล้วผมก็ส่งรุปหัวใจไป
บี:ต้องนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปปฐมนิเมศ เจอกันพรุ่งนี้นะ

ตอนแรกก็คิดนะ ถ้าเจอกันจะมองหน้ากันติดมั้ย

เรา:โอเครครับ ฝรรดีนะ ส่งรูปหัวใจไป
พอถึงวันไปปฐมนิเทศ
เราไปกับแม่ บอกเลย มองหน้ากันไม่ติด บีไม่รู้ห้องของเรา เราเรียนห้องเดียวกัน
เราเลยส่งข้อความมาบอกบี พอ พอเลิก แยกย้ายกันกลับบ้าน

เรา:ถึงบ้านยัง
บี:ถึงแล้ว
เรา:อ่อ
บี:อ่าห้ะ
เรา:เรามีไรจะบอกแกอ่ะ
บี:อะไรหรอ
เรา:เราเปนแฟนกันมั้ย (ความจริงขอตั้งแต่เมื่อเช้าแต่บีไม่ยอมตอบ555)
บี:นี่ถามกี่รอบละ555
เรา:งั้นเธอก็ตอบตกลงสิ
บี:ก็ได้
เรา:ดีใจจัง (รู้สึกดีใจแปลกๆเหมือนได้หลงรักเค้าไปจริงๆแล้ว555)

แต่เราไม่ค่อยถูกกับเพื่อนสนิทของบี เรื่องที่เราคบกันมีแค่เพื่อนเรากับบีเท่านั้น เพราะถ้าเพื่อนบีรู้แน่นอนว่าต้องบอกให้บีเลิกคบเราแน่
แล้วเราก็แชทกับบีไปตามปกติ
เราก็แชทกันไปตามปกติ แล้วพอผ่านมาวันนึงเรากับบีทะเลาะกันจนเลิกกัน แล้วมันก็ทำให้เรารู้ว่า เห้ย นี่เราจะแกล้งเค้า แล้วทำไมเราถึงรุ้สึกเสียใจได้มากขนาดนี้ เลยตัดสินใจไปขอคืนดี

เรา:ขอโทษนะ คืนดีกับเราได้มั้ย ตอนนี้เรารุ้แล้วนะ ว่าเรารักแกมากแค่ไหนอ่ะ
บี:แล้วแกอ่ะแน่ใจหรอว่าจะไม่บอกเลิกเรารอบ2
เรา:สัญญาครับ
เรา:เรารักแกนะ รักมาก เหมือนขาดไม่ได้
บี:เราก็รักแกมากเหมือนกันนะ

แล้วเราก็คุยกันได้26วัน แล้วบีก็มาบอกเลิกเรา ผมนี่น้ำตาเล็ตเลยครับ พึ่งจะไปเตะบอลกับเพื่อนมา
บี:คือ มีไรจะถาม
เรา:ว่ามา
บี:คนรักกันไม่จำเปนต้องมีอะไรกันใช่มั้ย
เรา:ใช่
บี:แล้วคนรักกันก็ไม่จำเปนต้องเปนแฟนกันใช่มั้ย
เรา:ไมพูดงี้ละ หมายความว่าไง พูดมาตรงๆดีกว่า
บี:พี่เรารุ้แล้ว ว่าเรามีแฟน พี่เราไม่อนุญาติ
เรา:อื้ม เราเคารพการตัดสินใจของแกนะ
บี:นี่ตอนนี้เราก็คบกันได้26วันแล้ว คิดว่ามันก็นานพอสมควรนะ เรารักแกนะ แต่คนรักกันไม่จำเปนต้องเปนแฟนกันก็ได้ใช่มั้ย
เรา: อืม โอเค

แล้วเราก็คุยกันในฐานะเพื่อนมาตลอด แต่ก็มีบอกรักบ้าง
จนเรากลับมาเปนแฟนกันอีกครั้ง

บี:จะเปนแฟนกับเราจริงๆหรอ
เรา:จริงสิ แล้วไม่กลัวพี่ว่าหรอ
บี: ก็ไม่ต้องบอกไง
เรา:อ่อ คิดในใจนะ ตกลงมันไม่บอกก็ได้ แล้วตลอกเวลาที่เลิกกันคือไรว้ะ5555
บี:รักแกมากนะ ไม่งั้น ไม่ยอมขอคืนดีหรอก
เรา:รักมากเหมือนกันงับ

แล้วเราก็คุยกันมาตลอด แล้ว บีเปนคนชอบพูดไม่คิด หลังเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น เราไม่เคยคุยโทรศัพทืกันเพราะ บีเปนคนขี้อาย

เราทะเลาะกันหนักสุด
เรา:ขอโทษนะที่รบกวนเะออ่ะ
บี:รุ้ตัวก็ดี

ผมนี่น้ำตาไหลเลยครับ ไม่เคยโดนแฟนพูดแรงขนาดนี้เลย เจ็บกว่าดดนด่าอ่ะนะ

เรา:อื้มได้

ผมเลยตัดสินใจบล็อกบี
แล้วผมก็โทรไประบายกับเพื่อน
แล้วก็เลิกบล้อกบี
แล้วบีก็มาขอโทษ ผมเลยให้อภัย
บี:ขอโทดนะ
เรา:ความรู้สึกคนเราถ้าเสียไปแล้ว มันไม่กลับมาเหมือนเดิมหรอกนะ
บี:ก็ขอโทษแล้วไง จะเอาไรนักหนาว้ะ

จุกเลยครับ

เราก็เลยยอมให้อถัย
เคยแอบคิดนะ นี่กูโง่รึป่าวว้ะ กะจะจีบเค้าทำเค้าเจ้บ เค้ากลับทำเราเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันคงเปนเวรกรรม ที่ผมไปทำเค้าไว้ล้ะมั้ง55555

แล้วผมก็ไปเห็นเพื่อนต่างห้องคนหนึ่ง ผมไปขอเค้าเปนเพื่อน แล้วเค้าก้รับผม เค้าชื่อ แจนครับ
ผมทักเค้าไป เค้าก็ขอไลนืผมเลย เขินมาก555 แต่ตอนนั้นคุยเรื่องเกมครับ เราคุยกันถูกคอ พอคุยกันได้3-4วัน รุ้ครับ ว่าเวลามันเร็วมาก แต่รักมากกว่าคนเดิมซะอีก ผมเลยตัดสินใจบอกชอบเค้า เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ผมก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจบี ผมเลยติดสินใจไปบอกเลิกบี
เรา:บี
บี:ว่าไง
เรา:จำได้มั้ย ที่แกเคยบอกว่า คนรักกันไม่จำเปนต้องเปนแฟนกัน
บี:จำได้สิ ทำไมหรอ
เรา:เราว่าเราเปนเพื่อนกันดีกว่า
บี:จะเลิกจริงๆหรอ
เรา:ยังไงเราก็รักแกเหมือนเดิม (เหมือนตอนนั้นกุจะเลว กะล่อนมาก555)
บี:อื้ม

แล้วพอคุยกับแจน แจนเปนคนน่ารักมาก คุยเก่ง นิสัยดี ดูแลเทคแครืเรา มากกว่าบีเปนร้อยๆเท่า

แจน:เรามีไรจะบอก
เรา:อะไรหรอ
แจน:เราก็ชอบแกนะ

ตอนนั้นเหมือนอยากโยนโทรศัพท์ทิ้ง สาสสส เขินมากอ่ะ โคตรดีใจยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์555555  

เดี๋ยวมาเล่าต่อนะครับ ใครอยากให้ผมเล่าต่อ เม้นไว้เลยครับ