อากาศบ้านเรานิ.............."ฮ้อนแต๊ฮ้อนง่าว"
วันหยุดที่ผ่านมา รันม่า ออกไปร้านสะดวกซื้อ ที่น้องหมาชอบมานอนหน้าประตู
ตั้งใจจะไปสอยน้ำแข็งถุงโตๆ เอามาทำหวานเย็นกินให้ชื่นใจ..................ระหว่างยืนรอจ่ายตัง
..............โอ้ว พระเจ้า ........... ซิ๊กแพค ........ เซเวนแพค .........เอ๊กแพค
2 หนุ่มใหญ่ เดินข้ามศีรษะน้องหมา เข้ามา ...... กล้ามงี้เป็นมัด ...... สวมแมสต์เหมือนคนอื่นทั่วไป
แต่......... ไม่ใส่เสื้อ ....... ตัวมันแผลบ เหงื่องี้ หยดติ๋งๆ ( โหวงเฮ้ง คาดว่าคงเป็นวิศวะ มาต่อเติมบ้านแถวนี้ )
คนในร้าน ทั้งพนักงาน ต๊กกะใจกันใหญ่ รันม่ากะด้วย ( อ้าปากหว๋อ รึเปล่าไม่รู้ ใส่แมสต์กันอยู่ )
คนนึงเข้าไปเดินหยิบของ อีกคนยืนผึ่งแอร์ หน้าประตู ( แย่งน้องหมา ) ตะโกนบอกเพื่อน ให้หยิบโน่นหยิบนี่
แล้วกะเอิ้นว่า " เข้ามาตากแอร์ ..... ในนี้ ....สะบายแต๊เนาะ........"
( สะบาย...ป้อ........อง........ดิ ) รันม่า คิดในใจไม่กล้าออกเสียง
ขึ้นรถได้ เอาสเปย์พ่น ตั้งกะหัวจรดทรีน ....... ดีนะเกือบเอาใส่ถุงน้ำแข็งด้วย หวานเย็นคงจะรสชาดพิลึก
รีบเข้าบ้าน อาบน้ำสระหัว เปิดแอร์ เอาพัดลมเป่า.................................." สติ กลับมาละ"
เออ .... เฮ้ย " มันไม่มีรายงาน เรื่องไวรัส โคโรน่า ในเหงือ นี่หว่า" ........... ประมาณ จริตมันพาไปตั้งแต่วันที่มีดราม่า หมอกะนักวอลเลย์
เกือบ.......เกือบ.......เกือบพลาด ( แต่เอาจริงนะ มันก็ยังหวั่นๆ ไม่สบายใจอยู่ดี )
คิดไปคิดมาต่อ ................ สิ่งที่ยังขาดหายไปตอนนี้ คือ ............. "Knowledge"
ทำอย่างไร ถึงจะให้ความรู้ความเข้าใจ กับประชาชน คนทั่วไปได้
ไม่ต้องระดับประเทศหรอก เอาแค่ระดับ คนแถวบ้านก็พอ ............. ถ้าคนเราคิดจะทำ มันก็ได้หลายอยู่
ตกเย็นเลยเข้าไปหา ประธาน อสม. ของหมู่บ้าน
พูดคุยแนวทาง ว่าจะทำอะไรเพิ่มเติม นอกเหนือไปจากการประกาศเสียงตามสายทุกเช้า ได้บ้าง
สรุปได้ว่าจะทำเป็น สติกเกอร์ กับคัดเอาว์ท ติดตามตลาด จุดชุมชน กะร้านค้า เพิ่มเติม
ควักเงินส่วนตัวให้เอาไว้ใช้ในการดำเนินการ ( ไม่ต้องถามนะว่า กี่บาท )
ต่อให้เราได้วัคซีน มาแล้ว ( ไม่ต้องดราม่าต่อนะ เรื่องนี้ ขี้เกียจละ )
เชื่อเหอะ ว่าทุกวันนี้ ยังมีผู้ติดเชื้อ เดินเพ่นพลาน โดยไม่รู้ตัวอีกจำนวนนึง รอว่าเมื่อไหร่มันจะมีคลัสเตอร์บึ้มมาอีก
เราจะมัวแหกปาก ว่าคนโน้น คนนี้ ทำไมไม่ทำอะไร ต้องทำแบบโน้นนะ แบบนี้นะ
แล้วเราล่ะ ........................................ทำอะไรบ้าง
ไม่จำเป็นต้องทำเพื่อลุง ทำเพื่อแม้ว หรือทำเพื่อตี๋ส้ม อะไร
.....................................เพื่อคนข้างๆ ท่านก็พอ
Ranma
ถามตัวเองแล้วยัง ว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง............Ranma
วันหยุดที่ผ่านมา รันม่า ออกไปร้านสะดวกซื้อ ที่น้องหมาชอบมานอนหน้าประตู
ตั้งใจจะไปสอยน้ำแข็งถุงโตๆ เอามาทำหวานเย็นกินให้ชื่นใจ..................ระหว่างยืนรอจ่ายตัง
..............โอ้ว พระเจ้า ........... ซิ๊กแพค ........ เซเวนแพค .........เอ๊กแพค
2 หนุ่มใหญ่ เดินข้ามศีรษะน้องหมา เข้ามา ...... กล้ามงี้เป็นมัด ...... สวมแมสต์เหมือนคนอื่นทั่วไป
แต่......... ไม่ใส่เสื้อ ....... ตัวมันแผลบ เหงื่องี้ หยดติ๋งๆ ( โหวงเฮ้ง คาดว่าคงเป็นวิศวะ มาต่อเติมบ้านแถวนี้ )
คนในร้าน ทั้งพนักงาน ต๊กกะใจกันใหญ่ รันม่ากะด้วย ( อ้าปากหว๋อ รึเปล่าไม่รู้ ใส่แมสต์กันอยู่ )
คนนึงเข้าไปเดินหยิบของ อีกคนยืนผึ่งแอร์ หน้าประตู ( แย่งน้องหมา ) ตะโกนบอกเพื่อน ให้หยิบโน่นหยิบนี่
แล้วกะเอิ้นว่า " เข้ามาตากแอร์ ..... ในนี้ ....สะบายแต๊เนาะ........"
( สะบาย...ป้อ........อง........ดิ ) รันม่า คิดในใจไม่กล้าออกเสียง
ขึ้นรถได้ เอาสเปย์พ่น ตั้งกะหัวจรดทรีน ....... ดีนะเกือบเอาใส่ถุงน้ำแข็งด้วย หวานเย็นคงจะรสชาดพิลึก
รีบเข้าบ้าน อาบน้ำสระหัว เปิดแอร์ เอาพัดลมเป่า.................................." สติ กลับมาละ"
เออ .... เฮ้ย " มันไม่มีรายงาน เรื่องไวรัส โคโรน่า ในเหงือ นี่หว่า" ........... ประมาณ จริตมันพาไปตั้งแต่วันที่มีดราม่า หมอกะนักวอลเลย์
เกือบ.......เกือบ.......เกือบพลาด ( แต่เอาจริงนะ มันก็ยังหวั่นๆ ไม่สบายใจอยู่ดี )
คิดไปคิดมาต่อ ................ สิ่งที่ยังขาดหายไปตอนนี้ คือ ............. "Knowledge"
ทำอย่างไร ถึงจะให้ความรู้ความเข้าใจ กับประชาชน คนทั่วไปได้
ไม่ต้องระดับประเทศหรอก เอาแค่ระดับ คนแถวบ้านก็พอ ............. ถ้าคนเราคิดจะทำ มันก็ได้หลายอยู่
ตกเย็นเลยเข้าไปหา ประธาน อสม. ของหมู่บ้าน
พูดคุยแนวทาง ว่าจะทำอะไรเพิ่มเติม นอกเหนือไปจากการประกาศเสียงตามสายทุกเช้า ได้บ้าง
สรุปได้ว่าจะทำเป็น สติกเกอร์ กับคัดเอาว์ท ติดตามตลาด จุดชุมชน กะร้านค้า เพิ่มเติม
ควักเงินส่วนตัวให้เอาไว้ใช้ในการดำเนินการ ( ไม่ต้องถามนะว่า กี่บาท )
ต่อให้เราได้วัคซีน มาแล้ว ( ไม่ต้องดราม่าต่อนะ เรื่องนี้ ขี้เกียจละ )
เชื่อเหอะ ว่าทุกวันนี้ ยังมีผู้ติดเชื้อ เดินเพ่นพลาน โดยไม่รู้ตัวอีกจำนวนนึง รอว่าเมื่อไหร่มันจะมีคลัสเตอร์บึ้มมาอีก
เราจะมัวแหกปาก ว่าคนโน้น คนนี้ ทำไมไม่ทำอะไร ต้องทำแบบโน้นนะ แบบนี้นะ
แล้วเราล่ะ ........................................ทำอะไรบ้าง
ไม่จำเป็นต้องทำเพื่อลุง ทำเพื่อแม้ว หรือทำเพื่อตี๋ส้ม อะไร
.....................................เพื่อคนข้างๆ ท่านก็พอ
Ranma