ท้าวความก่อนนะคะย้อนกลับไปปี 2560 เราอายุ 19 ปีได้กระทำความผิดอาญาร่วมกับแฟนเก่าของเราข้อหาร่วมกันลักทรัพย์ในยามวิกาล ศาลตัดสินให้รอลงอาญา 2 ปี
จนถึงตอนนี้ อายุ 23 ปี เรียนจบ ป.ตรี มหาวิทยาลัยชื่อดัง คณะ สาขาวิชาที่ดีอนาคตดูดีมากถ้าไม่ติดเรื่องประวัติอาชญากร
เรารู้สึกเสียใจทุกครั้งเวลาไปกรอกใบสมัครแล้วเขาถามว่า มีประวัติกระทำผิดคดีอาญาหรือไม่ จะตอบว่ามีเขาก็ไม่พิจารณาเรา จะโกหกเดี้ยวก็โดนให้เซ็นใบลาออกอยู่ดี ทุกวันนี้จบมาแล้ว 1 ปี ก็ยังไม่มีงานทำ รับจ้างทำวิจัยไปวันๆเงินก็พอแค่ตัวเองใช้จ่าย ไม่มีไปช่วยเหลือจุนเจือพ่อแม่ แต่ยังดีที่เรายังไม่มีหนี้สิน ไม่มี กยศ.ให้ส่ง คิดจะค้าขายช่วงนี้ก็ไม่รู้จะขายอะไรดี ไม่มีไอเดียดีๆ บางทีก็มานั่งคิดนั่งเสียใจกับสิ่งที่พลาดไป เคยคิดสั้นอยากจะจบชีวิตตัวเอง แต่ก็สงสารพ่อแม่ เขาเลี้ยงเรามาตั้งนาน เขาคงใจสลายน่าดูถ้าเราทำแบบนั้น ซึ่งตอนนี้เราก็เกิดความรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว เราอยากจะปรึกษาทุกคนว่าเราควรจัดการความคิดตัวเองอย่างไร ให้รู้สึกว่าตนเองมีค่า หรือมีช่องทางอาชีพอะไรเพิ่มเติมให้เราไหม

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มีใครอยากจ้างงานเราไหม เป็นการทำวิจัยส่งให้ทางออนไลน์ /หรืองานประจำเราอยู่จังหวัดฉะเชิงเทราไม่สามารถย้ายที่อยู่ได้เนื่องจากต้องดูแลพ่อแม่