เมื่อคืนไปงานวันเกิด นอนก็ตี5-6โมง ปกติดี ตื่นประมาณ11โมง แต่วันนี้รู้สึกง่วงนอนก็เลยนอนตอนต่อตอนบ่ายโมง คือ เรื่องเป็นอยู่ว่า ฝันว่าตัวเองไปทัศนศึกษากับเพื่อนๆ วัดอะไรนี่แหละ พยามจำชื่อวัด ชีทอง ,ทองชี อะไรนี่แหละ ไม่เคยไปเลยชีวิตนี้ จำจังหวัดไม่ได้ เปิด google ก็ไม่มีวัดนี้ ในฝันคือ วัดสวยมาก ฟิลแบบวัดใหญ่ๆ คนเดินได้เยอะมาก หลาย ร.ร มารวมกัน มีพระ ถือไมค์พูด ปกติ และภาพก็ตัดมาที่ ทุกคนหลายๆคนมารวมกัน มีเพื่อนเราด้วยแต่จำไม่ได้ว่าใคร แต่รู้สึกว่าเพื่อนกัน ยืนเป็นแถว เมื่อคนมันอยู่ร่วมกันเยอะเสียงมันก็ดังปกติก็ยืนเล่นกันไปกันมาสักพักภาพมันตัดเหมือนเราเผลอหลับ เเล้วเหลือแค่ โทรศัพท์เครื่องเดียวแล้วมีเน็ต ตื่นขึ้นมาเจอ ครูนอนหลับ ครู ร.ร อื่นอะ นอนหลับ เเต่เราอยู่ที่เดิมนะ ออกมาจากที่เดิมมันให้ความรู้สึกว่า เราเริ่มอยู่ตัวคนเดียว รองเท้าที่ไม่ใช่ของเรา แฟ้มอันนึ่งมันไม่ใช่ของเรา เราก็พยามใส่ไป สักพัก ก็มีเด็กร.ร อื่นน่าตาไม่คุ้นเลย เดินมา นี่ก็เลยถามว่า ของเธอหรือเปล่า เขาบอกใช่ เราก็สงสัยว่าเขาไปไหนหมด เขาบอกว่าเคยได้ยินเข้าประกาศเบอร์อยู่นะ เราบอกไม่ได้ยินเลย ในตอนนั้นเรามีโทรศัพท์ เราทักไปหาเพื่อนสนิทเราเลย แต่ภาพกลับมันขึ้น gps ว่าเขาไปกันแล้ว ส่วนตัวไม่มีอะไรเลย ตังก็ไม่มี จะหวังขึ้นรถตามไป เลยถามผญ.คนนั่นว่า คนแถวนี้ไหม พาไปอะไรสักอย่างหน่อย ภาพก็ตัด เหมือนพยามลืมตาขึ้นมา เราเรียกแม่ แม่ แม่กอดเรา เลยพยามเปิดตามา ก็เห็นเป็นเหงาๆดำๆ อยู่ข้างหน้า แต่เสียงของแม่อยู่ข้างๆพยามถามเป็นอะไร เราจำได้แค่บอกว่าแม่เขาไม่ให้หนูกลับบ้าน เขาให้หนูอยู่คนเดียว หนูไม่เจอใครทำนองนั้น นึกถึงฟิลแออัดคนเยอะๆแล้วลืมตาขึ้นมาอีกทีอยู่คนเดียวในวัดเงียบๆ แต่พอที่นี้ แฟนมาเรียกใกล้ๆตัว เราลืมตาขึ้นมา ที่พึ่งรู้ว่ามันคือฝัน แล้วก็ร้องไห้ ประเด็นคือ จบม.6 มา2ปีแล้ว มันให้ฟิลเหมือนไปทัศนศึกษาจริงๆ วัดจริงๆ เหมือนชีวิตจริงมากแต่มีหายเป็นตอนๆ แล้วคือเมื่อคืนไม่ได้ดื่มหรือคิดอะไรก่อนนอน ปกติก็ไม่เคยฝันอะไรทำนองนี้ตอนกลางวันละกลางคืน