สวัสดีครับ ผมอายุ 25 ปี
เป็นนักกิจกรรมตัวยงเลยก็ว่า เรียกว่ามีตำปหน่งใหญ่โตระดับจังหวัดในสายงานของด้านเด็กและเยาวชนเลยครับ ทำกิจกรรมมาเยอะ โครงการเยอะ เจอคนเยอะ มีคนเข้ามารู้จักกันตลอด

แต่มีสิ่งแปลกอยู่อย่างหนึ่งครับ...
คือ...

ความเหงา ความโดดเดี่ยวมักจะเข้ามาหาผมบ่อยเช่นกัน มันชอบมาตอนว่าง ๆ ผมเลยต้องหาอะไรทำแก้ปัญหาเหล่านี้

ผมไม่เคยรู้เลยว่าความสุขของผมที่จริงแล้วคืออะไร
แล้วผมต้องทำยังไง

ผมชอบเที่ยว... แต่ไปคนเดียวก็เหงาอยู่ดี
ผมชอบขับรถ... แต่ขับรถเล่นคนเดียวก็เหงาอยู่ดี
ผมชอบกินข้าวนอกบ้าน... แต่ไปกินคนเดียวก็เหงาอยู่
ผมชอบปาร์ตี้ดื่มเบียร์... แต่ทำคนเดียวก็เหงา

หรือที่จริงแล้ว ผมต้องการใครสักคนมาอยู่ข้างๆกัน
คอยทำอะไรด้วยกัน ทำไปพร้อมๆกัน

แต่ก็นั่นแหละครับ สถานการณ์แบบนี้
ได้เจอใครซะที่ไหน

ผมได้เจอกับคนๆนึง เขาตรงสเปคผมแทนทุกอย่าง
ผมถึงขั้นคาดฝันไว้ไกล ว่าจะใช้ชีวิตในอนาคตกับเขาคนนั้น

แต่สุดท้าย มันก็จบด้วยคำว่า...
"...เราเป็นเพื่อนกันอ่ะดีแล้ว..."

ทุกครั้งที่ผมเปิดใจคุยกับใคร
มันมักจะจบลงด้วยเหตุการณ์เดิมๆ
ผมเลยชอบฟังเพลง sad movie - ฟักกลิ้ง ฮีโร่ ft.ไบร์ท มากๆเลยครับ  

ผมหวังแค่ว่าสักวันหนึ่ง ผมจะเจอคนดีๆ
คนที่เขาพร้อมจะเข้าใจผม

ที่จริงแล้ว ผมชอบซีรีส์อยู่เรื่องนึงครับ
นั่นคือ sotus the series แต่ว่าผมไม่ได้ชอบดูคู่พระเอกนะครับ ผมชอบดูคู่หยงกับนาย

มันเป็นฟีลที่ผมชอบมากๆ นารักอย่างบอกไม่ถูก
ฟีลเพื่อนก็ไม่ใช่ ฟีลแฟนก็ไม่ใช่ แต่น่าจะเป็นฟีลอบอุ่นครับ

สุดท้ายนี้ ผมจะบอกว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมโสดนะครับ
ใครที่อยากลองคุย หรืออยากลองรู้จักกับผม
หลังไมค์มาได้เลยครับ

ผมอายุ 24 ปีนี้ 25
เป็นเกย์รับครับ

ลองทักมาคุยกันได้ครับ
ถ้าถามว่าสเปคผทเป็นแบบไหน

Ref. หยง-นาย sotus the series เลยครับ