ตามหัวข้อ คือเราเป็นคนที่ขี้หึงครับ แต่ไม่ได้สุ่ม4สุ่ม5หึง คือแยกออกว่าอันไหนเล่นอันไหนจริง เค้าก็จะมีแซวเล่น หรือคอมเม้นแซวคนอื่นบ้าง เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่มีอันนึงที่เราเริ่มรู้สึกว่าเราไม่ได้จริงๆ เลยเตือนไปว่า เราไม่สบายใจนะ
สรุปบทสนทนาสั้นๆ
Me : เธอเค้าไม่สบายใจนะ เรื่องนี้
You : จะไม่ให้คอมเม้นหรือคุยกับใครเลยหลอ จะอยู่กันแค่ 2 คนหลอ?
Me : ไม่ใช่ว่าห้าม แต่ให้เบาลงหน่อย
You : พูดเหมือนไม่เชื่อใจ ไม่มีใครทำอะไรถูกใจใคร 100 เปอร์เซ็นหลอก เธอก็มีเรื่องที่เค้าไม่ถูกใจเหมือนกัน
Me : ก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องอื่น เรื่องอื่นไม่ถูกใจเค้าก็ไม่ได้เอามาพูดมันเป็นเรื่องของเรา 2 คน แต่อันนี้มันมีคนอื่น
You : คนอื่นนี้ใคร?
Me : ชั่งมัน เอาเป็นว่าเค้าไม่สบายใจ
You : ถ้าเธอไม่สบายใจจะอยู่กลับเค้าก็บอกละกัน (*เคยพูดหลายรอบแล้วเรื่องนี้ ว่าทะเลาะกันห้ามพูดทำนองนี้ ผมอ่อนไหวกับคำทำนองนี้มากเคยร้องไห้กับคำทำนองนี้หลายครั้ง) 
Me : พูดเรื่องนี้อีกแล้ว บอกแล้วไงว่าไม่เคยคิด ทะเลาะกันก็ส่วนทะเลาะ เค้าไม่สบายใจเค้าบอกเธอไม่ได้เลยหลอ?
*ไม่อ่าน ไม่ตอบ*
ปล. พักอาศัยด้วยกัน เรื่องเกิดตอนผมอยู่ที่ออฟฟิศ

อยากรู้ว่า
1. เราไม่มีสิทธที่จะพูดหรือบอกได้เลยหลอ?
2. การที่เราเป็นแบบนี้คือดูงี่เง้ามั้ยครับ?
3. แล้วการที่เราบอกเค้าไปแบบนั้นมันดูเป็นการไม่เชื่อใจเค้าหลอครับ?