คือเราอ่ะค่ะย้ายออกมาอยู่หอพักคนเดียวเเล้วเราก็เข้าไปหลังจากคุยกับบุคคลที่ให้เราเช่าอพาร์ทเมนท์ทางโทรศัพท์เเล้วตอนคุยเราก็รู้สึกว่าคุยกันรู้เรื่องเเล้วเเต่เรายังไม่ได้ดูห้องเพราะเราให้คนในครอบครัวหาอพาร์ทเม้นท์ให้ เเล้วเขานัดมาเซ็นสัญญาวันที่1ของต้นเดือนเขาก็ถามเราว่าเราเคยดูห้องหรือยัง จองห้องไว้หรือเปล่าเราเลยบอกยังค่ะเเค่โทรมาคุยเเล้วพี่นัดมาวันที่1เขาเลยบอกว่าถ้าดูห้องเเล้วถูกใจก็เอาห้องเลยใช่ไหมคะเเต่พูดเเบบคนอารมณ์ไม่ดีอ่ะค่ะเราเลยบอกใช่ค่ะดูห้องเเล้วถูกใจก็เอาเลยเขาเลยหันไปบอกเเม่บ้านของตึกว่าชั้น3ห้องนี้ๆเเต่พูดกับเเม่บ้านไม่มีหางเสียงเลยค่ะเพราะเเม่บ้านดูอายุมากกว่าเขาเยอะมาก เเม่บ้านเลยพาเราไปดูเเม่บ้านคุยกับเราดีมากๆเเม่บ้านบอกว่าห้องนี้จ้ะ เราก็ลองดูว่าโอเคไหมห้องก็ดูกว้างเเละอากาศถ่ายเทดูสะอาดตามากเเต่เเม่บ้านบอกว่าเหลือทําความสะอาดอีกนิดเราเลยบอกว่าวันนี้เราเข้าอยู่เลยเขาเลยจะทําความสะอาดให้เราเราก็เลยขอบคุณเขาเเต่ตอนเราย้ายขนของเข้าเขายังไม่ทําให้นะเพราะเขายุ่งกับงานอื่นอยู่เราเลยทําเเทนเขาเลยขอโทษเราว่ายังไม่ได้ทําให้เลยเราเลยบอกว่าไม่เป็นไรค่ะเพราะตอนเราขนของเราเห็นเเม่บ้านทําความสะอาดหน้าตึกอยู่พอเราคิดดีเเล้วที่จะอยู่เราก็ลงมาเซ็นสัญญาพร้อมบอกเขาว่าพร้อมเข้าอยู่เลยค่ะ ตอนเซ็นสัญญาเขาก็พูดจาไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่เหมือนคนอารมณ์เสียใส่ เเล้วเขาก็พูดว่าขอบัตรประชาชนด้วยค่ะเเต่พูดจาเหมือนคนไม่พอใจเลยค่ะเราก็ให้ไป ตอนจะเราให้เซ็นเขาก็วางปากกาบนโต๊ะเหมือนให้ส่งๆไปเเล้วก็พอเสร็จเรียบร้อยทุกอย่างเขาก็ให้กุญเเจห้องมาค่ะเเล้วบอกให้เราเอาดอกไหนไปปั้มกุญเเจเราก็เข้าใจเเล้วเเต่เราถามเขาเพื่อความถูกต้องอีกรอบว่าดอกนี้ใช่ไหมคะ เขาพูดว่า ค่ะดอกนั้นเเหละค่ะเเต่พูดขึ้นเสียงใส่พร้อมกับหน้าตาที่ไม่พึงพอใจมากนัก เเล้วหลายวันก่อนเราสั่งของมาที่อพาร์ทเมนท์ครั้งเเรกเราก็รู้เเค่สถานที่ไม่รู้ว่าต้องใส่เลขห้องเข้าในที่อยู่ด้วยเเล้วจังหวะที่ของมาส่งวันนี้เราไม่ได้รับสายเพราะเราอาบนํ้าอยู่พอเราโทรกับไปทีาเบอร์เเปลกโทรมาก็คือเบอร์ไปรษณีย์ ไปรษณีย์ที่เราโทรกับเขาบอกว่าผมฝากไว้ที่นิติเราเลยลงไปเพื่อจะเอาของเเต่นิติปิดเพราะมีป้ายเขียนว่าปิดไปส่งเอกสารเราเลยรอสักอีกสัก1ชม.เเล้วลงไปก็ยังไม่มาเราเลยขึ้นห้องรออีกสัก1ชม.พอลงมาเลยเปิดประตูที่นิติไปถามว่ามารับพัสดุที่มาส่งไว้ค่ะ เขาเลยบอกว่าเลขห้องอะไรคะเราเลยบอกว่าจําไม่ได้ค่ะเลยบอกชื่อไปเเทนเขาเลยบอกว่าอธิชาโทรไปไม่รับเลขห้องไม่ใส่ถ้าเกิดวันหลังไม่ใส่เลขห้องที่นิติไม่รับให้นะคะเพราะไม่ได้บอกเลขห้องเราไม่เคยออกมาอยู่คนเดียวค่ะเลยไม่รู้ว่าต้องใส้เลขห้องด้วยตอนบอกเราก็คิดในใจค่ะว่าควรที่จะบอกกับเราดีๆตอนบอกเราวันนี้ก็พูดจาอารมณ์เหมือนคนไม่พึงพอใจใส่เรา เราก็ไม่เคยอยู่เเบบนี้เลยไม่ทราบเเต่อย่างน้อยควรที่จะบอกเราดีๆหน่อยก็ได้
(ก่อนหน้านี้คิดว่าไม่มีอะไรเเล้วเเต่พอเจอบ่อยๆก็ไม่โอเคเหมือนกันเเล้วเรายิ่งเป็นคนอารมณ์ร้อนด้วยพยายามเก็บไว้ให้เย็นที่สุด)
เราเลยคิดที่จะถามว่าทุกคนคิดว่าสมควรไหมคะที่เขากระทําตัวเเบบนี้โดยที่เราไม่ได้ทําอะไรให้เขา?
(อันนี้เราไม่ได้คิดไปเองนะเเต่สีหน้า นํ้าเสียง ท่าทางเขามันออกโดยเห็นได้ชัดเจนคนในครอบครัวเราก็บอกค่ะเเล้วเรายิ่งต้องย้ายออกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองเพราะครอบครัวอยากให้เราหัดทําอะไรด้วยตัวเองไปเรียนเองเเล้วก็อยู่ด้วยตัวเองเรายังต้องเจอเขาอีกเราก็กลัวว่าเราจะระเบิดเเตกออกมาก่อน)