One Day at a Time - Eagles ... ความหมาย

.
.
.
แต่งโดย Joe Walsh เป็นเรื่องของการฟื้นตัวของเขาจากการติดเหล้า
อาการปรากฎชัดตอนที่เขาออกทัวร์ไปนิวซีแลนด์เมื่อกลับถึงอเมริกาเขาจึงต้องการความช่วยเหลือ
เขาหมดข้อแก้ตัว และต้องทำบางอย่าง เขาเลิกเหล้า
มันเป็นเรื่องยากที่สุดที่เขาได้กระทำ ที่ต้องเลิกและไม่หวนกลับไปหาอีก
เพลงได้บรรยายถึงสิ่งที่เขาได้ทำมา ที่ทำให้ตอนนี้เขามีชีวิตที่ดี
เขาจึงแต่งเพลงนี้เพื่อใครที่ผ่านมาได้ยิน และอาจกำลังมีปัญหา
Walsh ว่า มันเหมือนกับโทรศัพทํที่หนัก 80 ปอนด์แต่คุณก็ต้องยกหูขึ้นโทรเพื่อขอความช่วยเหลือ
.
.
.
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
YouTube / Uploaded by Frank Peck
.
.
.
Well you know I was always the first to arrive at the party

Oh, and the last to leave the scene of the crime

Well it started with a couple of beers

And it went I don't know how many years

Like a run away train heading for the

End of the line
.
.
Well I finally got around to admit that I might have a problem

But I thought it was just too damn big of a mountain to climb

Well I got down on my knees and said "Hey

I just can't go on living this way

Guess I have to learn to live my life

One day at a time."
.
.
Oh yeah, one day at a time

Oh yeah, one day at a time
Oh yeah, one day at a time
Oh yeah, one day at a time
.
.
Well I finally got around to admit that I was the problem

When I use to put the blame on everybody's shoulders but mine

All the friends I use to run with are gone

But I hadn't planned on living this long

Have to learn to live my life

One day at a time
.
.
It was something I was too blind to see

I got help from something greater then me

And I have to learn to live my life

One day at a time
.
.
.
เนื้อเพลง One Day at a Time เพื่อประโยชน์ในการศึกษาเท่านั้น
สิทธิ์ในเนื้อเพลงยังคงเป็นของผู้ประพันธ์หรือผู้ถือสิทธิ์เช่นเดิม
.
.
.
คุณก็รู้ว่าฉันเป็นคนแรกที่ไปถึงงานเสมอ
และเป็นคนสุดท้ายที่กลับจากงาน
เริ่มจากเบียร์สองสามเหยือก
และเป็นเช่นนั้นไม่รู้กี่ปีต่อกี่ปี
เหมือนรถไฟที่วิ่งหนี - คนติดยาที่หนีออกจากสถานบำบัด
จนสุดราง - หนีจนสุดชีวิต

ในที่สุดฉันก็กลับมายอมรับว่าฉันอาจมีปัญหา
แต่ฉันคิดว่ามันก็แค่ภูเขาสูงใหญ่ที่ฉันต้องปีนป่าย
แล้วฉันก็คุกเข่า (ยอมแพ้) และพูดว่า "
ฉันไม่สามารถมีชีวิตต่อไปแบบนี้ได้
คงเพราะฉันต้องเรียนรู้ที่จะมีชีวิต
ทำไปทีละวัน" 

ใช่ ทำไปทีละวัน

ในที่สุดฉันหันกลับมายอมรับว่าฉันเป็นตัวปัญหา
เมื่อฉันมักจะโทษแต่คนอื่น
เพื่อนทุกคนที่ฉันคบหาต่างหายไป
แต่ฉันไม่ได้วางแผนว่าจะชีวิตจะอยู่แบบนี้
จึงต้องเรียนรู้ที่จะมีชีวิต
ทำไปทีละวัน

ฉันเป็นอะไรที่ฉันมืดบอดเกินกว่าจะมองเห็น
ฉันได้รับความช่วยเหลือจากบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าฉัน - ฉันทำเองไม่ได้
และฉันต้องเรียนรู้ที่จะมีชีวิต
ผ่านไปทีละวัน
เพี้ยนแข็งแรง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่