เราไม่เข้าใจว่าการตื่นสายหรือการตื่นแล้วไปนอนต่อนี่คนในครอบครัวเราถึงกับต้องไม่พูดด้วยเลยหรอคะ แล้วคือตื่นสายของเราไม่ใช่10โมง11โมงนะ เราตื่นสายสุดไม่เคยเกิน8.30 แล้วการตื่นแล้วไปนอนต่อของเราคือไม่ได้แค่ตื่นมาเฉยๆ เราไปล้างจานไปเก็บกวาดบ้านให้แล้วแล้วค่อยมานอนต่อ เราไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องชอบให้ตื่นเข้าอะไรขนาดนั้นอะค่ะ ที่ครอบครัวเราให้ตื่นคือตี5-ตี5.30 แต่ตี5ครึ่งเขายังบอกว่าสายไปเลยค่ะ แล้วพอเราไปนอนต่อวันนั้นทั้งวันทุกคนก็จะไม่พูดกับเราเลย เผลอๆลามไปอีกวัน2วันด้วยซ้ำ เขาทำอย่างงี้ประจำจนเราชินแล้วอ่ะค่ะ กลายเป็นว่าเราอึดอัดแล้วก็ลำบากใจด้วย ถามว่าเสียใจไหม ก็เสียใจแต่เราจะไปทำอะไรได้ล่ะคะ55555 ยังเรียนไม่จบยังต้องใช้เงินจากเขาอยู่ เคยคิดอยากหนีออกจากบ้านเหมือนกันนะ แต่เราไม่มีอะไรเลย ความเข้มแข็งความกล้าหรือเงินเราก็มีไม่พอที่จะไปใช้ชีวิตอยู่คนเดียว เราแค่อยากให้เขาเข้าใจเราบ้าง เราทำอะไรผิดถึงขนาดที่จะต้องไม่พูดกับเราเลยหรอ เราเสียใจมากนะคะแต่เราไม่อยากบอกเขา5555