สวัสดีดีค่ะ ดิฉันมีเรื่องอยากปรึกษาสำหรับคนที่รู้ หรือเคยมีประสบการณ์มาก่อน
เนื่องจากดิฉันกับสามีได้หย่าขาดจากกันโดยมีคำสลักหลังใบหย่าว่าบุตรอยู่ในความปกครองของดิฉัน และสามีจะให้ค่าอุปการะเลี้ยงดูบุตร เป็นเงิน 4000 บาท ซึ่งหลังจากหย่าก็ให้บ้างไม่ให้บ้างทีละ 500 1000 บาท โดยครั้งแรก ฝ่ายชายไม่ยอมมาเจอบุตรเลย สุดท้ายต้องมาเจอบุตรเพราะอดีตแม่สามีต้องการบุตร ดิฉันให้มาเจอ ให้พาไปเที่ยวดูแลสม่ำเสมอ แม้กระทั่ง การรับส่งบุตรกลับบ้าน แต่แล้วได้ทราบว่าการรับส่งบุตรนั้น ฝ่ายชายไม่เคยรับส่ง ให้แต่อดีตแม่สามีทำหน้าที่ดูแล และไม่เคยมาพบเจอบุตร ดิฉัน จึงยุติ และรับส่งเอง เพื่อตัดปัญหา เพราะฝ่ายชายไม่ได้อยู่ใกล้ชิดบุตร ตั้งแต่เดือนกพ แต่ระหว่างนั้นพยายามติดต่อให้ฝ่ายชายวิดิโอคอลให้มารับบุตรไปเที่ยวแต่ฝ่ายชายบ่ายเบี่ยง เสมอมา จนกระทั่ง ได้มีจดหมายแจ้งจากศาลเด็กและเยาวชน ซึ่งในเนื้อความไม่ตรงความเป็นจริง เพราะต้นเดือนพค. ฝ่ายชายยังพาบุตรไปค้างคืน ไปเที่ยวห้าง และมาเยี่ยมเยียน บ้าง  แต่ฝ่ายชายโดนแม่ให้มา ตกลงเรื่องวัน ว่าจะเอาบุตรไปนอนที่บ้านแบ่ง 3 วัน 4 วัน ซึ่ง ทุกครั้งไปบ้านฝ่ายชายบุตร ไม่เคยได้นอน หรือคลุกคลี จะมีแต่อดีตแม่สามีที่ดูแล และพาเที่ยวเพราะฝ่ายชาย ต้องการให้มารดา โดยมีรายละเอียดดังนี้

มีรายละเอียดข้อพิพาทโดยสังเขป ดังจะกล่าวต่อไปนี้ (จะขอตัดข้อมูลส่วนตัวออกไปนะคะ)
     ข้อ1  ผู้ร้องและผู้ถูกร้องได้จดทะเบียนหย่ากัน และได้ทำบันทึกข้อตกลงท้ายทะเบียนหย่าให้ผู้ถูกร้องเป็นผู้ใช้อำนาจปกครอจากผู้ร้องและผู้ถูกร้องจดทะเบียนหย่ากันแล้ว บุตรผู้เยาว์ ได้พักอาศัยและอยู่ในความปกครองดูแลของผู้ถูกร้อง จนถึงปัจจุบัน และในระหว่างที่บุตรผู้เยาว์อยู่ในความดูแลของผู้ถูกร้องนั้น ผู้ร้องได้ไปเยี่ยมเยียนและดูแลบุตรผู้เยาว์ที่บ้านของผู้ถูกร้องเป็นประจำ  โดยผู้ร้องมีหน้าที่รับส่งบุตรูผู้เยาว์ไปโรงเรียนเป็นประจำ แต่เมื่อประมาณเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๖๔ ผู้ถูกร้องไม่ให้ผู้ร้องได้พบเจอกับบุตรผู้เยาว์ อีกต่อไป และไม่อนุญาตให้ผู้ร้องรับบุตรผู้เยาว์ไปดูแลจนถึงวันนี้ผู้ร้องก็ไม่ได้ติดต่อและพบเจอกับบุตรผู้เยาว์อีกเลย การกระทำของผู้ถูกร้องตังกล่าว เป็นการกีดกัดและขัดขวางไม่ให้ผู้ร้องซึ่งเป็นบิดาโดยชอบด้วยกฎหมายได้ติด ต่อและมีโอกาสได้ดูแลเยี่ยมเยียนบุตรผู้เยาว์ตามควรแก่พฤติการณ์ อันเป็นการใช้อำนาจปกครองบุตรโดยมิชอบ และเป็นการโต้แย้งสิทธิของผู้ร้องตามกฎหมาย ทำให้ผู้ร้องได้รับความเสียหายกระทบกระเทือนจิตใจอย่างร้ายแรง ขีงผู้ร้องได้พยายามติดต่อเจรจาขอให้ผู้ถูกร้องยินยอมให้ผู้ร้องได้พบเจอและเยี่ยมเยียนบุตรผู้เยาว์แล้ว แต่ผู้ถูกร้องไม่ยินยอม
 ข้อ 2  แนวทางการเจรจาไกล่เกลี่ยในเบื้องต้น (ถ้ามี) ขอให้ผู้ร้องได้ติดต่อเยี่ยมเยียนและดูแลเบุตรผู้เยาว์ และห้ามมีให้ผู้ถูกร้องกีดกันและขัดขวางมีให้ผู้ร้องได้ติดต่อกับบุตรผู้เยาว์ตามควรแก่พฤติการณ์ 

ซึ่งฝ่ายชาย ยังติดต่อกับข้าพเจ้า เพราะเดือน กพ ฝ่ายชายบล็อคการติดต่อขาดไปเอง และวิดีโอคอลคุยกับเด็ก มาพบเจอ บ้าง แต่ยังไม่เป็นที่พอใจ เพราะ แม่ของฝ่ายชาย ต้องการบุตร

หากเท้าความย้อนกลับ คือ ต้นเหตุการเลิกรา มาจากแม่ฝ่ายชาย และแม่ฝ่ายชายแต่แรก จะให้ฝ่ายชายฟ้องหย่า แล้วยึดบุตร  ไว้แต่เพียงผู้เดียว จนกระทั่งฝ่ายชายยอมเซ็นยินยอมให้หย่าเพื่อไม่ให้แม่ฝ่ายชายมามีบทบาท ฝ่ายชายเป็นลูกแหง่ แม่เป็นคนจีน

อยากทราบว่ากรณี นี้ สมควรที่จะไปไกล่เกลี่ยไหม  ถ้าไม่ไป หากฝ่ายชายฟ้อง ฝ่ายชายจะได้บุตรไปไหมคะ 
เพราะว่าสิ่งที่ฝ่ายชายกล่าวว่าไม่ได้ พบเจอบุตร มันไม่ใช่ความจริง แต่ต้องการแบ่งวันให้แม่เขา 
ควรทำเช่นไรคะ
 
อันล่างนี้คือต้นเรื่อง ของอดีตแม่สามีที่เป็นต้นเรื่องทั้งหมด 
แม่สามียึดลูกสาววัยสองขวบไว้ โดยสามีไม่สามารถขัดคำสั่งแม่ได้ 
https://ppantip.com/topic/39568521