ก่อนหน้านี้เรากับแฟนก็รักกันดีค่ะ มีทะเลาะบ้างบางครั้ง อายุประมาณ 30+ ทั้งคู่ ยังไม่ได้แต่งงาน มีแพลนไว้ว่าอนาคตคงปักหลักอยู่ด้วยกัน คงทำงานนอกบ้านกันทั้งคู่ +- เราลาออกมาดูแลบ้าน/ลูกไปเลย ทีนี้พอมีกลุ่มการโยกย้ายถิ่นฐานขึ้นมา เราก็มีความสนใจว่าอยากย้ายถิ่นฐานบ้าง ถ้ามีโอกาสไปก็คงจะดีกับอนาคตครอบครัวและลูก ถ้าเค้าได้เติบโตในประเทศที่ดี เพราะถ้าปักหลักที่ไทย ก็ไม่พ้นพนักงานเงินเดือน อาจจะมีลงทุนบ้าง แต่ไม่ใช่รายได้หลักอยู่ดี การจะมีคุณภาพชีวิตที่ดีทั้งของพวกเราและของลูก อาจจะหายากในประเทศนี้ถ้าไม่รวยพอ เราลองถามแฟนว่าอยากย้ายไปไหม ไปตายเอาดาบหน้าด้วยกัน น่าจะมีอนาคตกว่าอยู่ที่นี่ ถ้ามันไม่ไหวก็แค่กลับมา (ตายเอาดาบหน้าหมายถึงเตรียมหาที่ทำงาน ที่เรียนเอาเองนะคะ คือไปแบบลุย ไม่มีเพื่อนหรือครอบครัวอยู่ที่นั่น) แฟนมองว่าอยู่ไทยดีกว่า พวกเราไม่ได้ข้นแค้นมาก พออยู่กันได้ การเมืองในอนาคตอาจจะดีก็ได้ ลูกก็ขึ้นกับการเลี้ยงดูเป็นหลัก ถ้าเลี้ยงดี ถึงโตมาสังคมแย่ก็จะดีเอง แต่เรามองอีกแบบคือทำไมต้องอดทนอยู่ในที่นี้ ทั้งๆที่พวกเรายังไม่เคยลองพยายามไปทำอะไรใหม่ๆ ซึ่งอาจจะดีกว่าการอยู่ใน comfort zone ไปเรื่อยๆก็ได้ (คือถ้าไปไม่รอดก็แค่กลับมา) บอกตามตรงว่าวิกฤตประเทศหลายๆอย่าง เรามองแง่ลบกับบ้านเกิดมาก ถึงแม้จะรักบ้านเกิดแค่ไหนก็ตาม เรามองว่าถ้าไม่รวยพอ ไม่มีเส้น วันนึงถ้าไม่เหลือเงินคงจะได้ตายคาบ้านแน่ๆ (วันนี้มีเงินยังหาวัคซีนดีๆให้ชีวิตตัวเองไม่ได้เลย) เราอิจฉาคนที่มีทางเลือก คนที่ได้มีคุณภาพชีวิตที่ดี เราอยากเอาครอบครัวไปอยู่แบบนั้น  แต่ถ้าแฟนไม่ยอมย้ายไปด้วยจริงๆ ก็มีสองทาง คือเลิกกัน กับล้มเลิกการย้ายถิ่นฐานของเรา และทนอยู่กับบ้านเมืองเน่าๆ เป็นมนุษย์เงินเดือนน้อยนี่ต่อไป  เป็นการตัดสินใจที่เจ็บปวดทั้งคู่ไม่ว่าจะเลือกทางไหนค่ะ และตอนนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไร (ไม่อยากปักหลักที่นี่ แต่ก็แอบกลัวการย้ายไป ตปท แบบถาวร ถ้าต้องไปคนเดียว และก็ไม่อยากได้ PR จาก tinder) เมื่อก่อนเคยดูหนัง la la land แล้วไม่เข้าใจ วันนี้เจอกับตัวแล้วอยากร้องไห้เลย หรือจะอยู่กับแฟนแล้วทำงานหาเงินเยอะๆไปเที่ยว ตปท เอาดี (TT^TT)