ระบายความรู้สึกที่มีอยู่จนถึงตอนนี้ สำหรับความรัก

กระทู้คำถาม
บอกไม่ถูกจริงๆเราเลยอยากมาระบาย ความรู้สึก ความจริงเราไม่เคยมีเเฟนเลยเเม้จะมีคนมาจีบเเต่ก็ต้องปฏิเสธเพราะพ่อกับเเม่ยังไม่อยากให้มี เเม่มักจะบอกว่ามีได้เเต่ก็พูดเหมือนอ้อมๆว่ายังไม่ต้องมีหรอกส่วนพ่อก็บอกชัดเจนเลยว่าอย่าเพิ่งซึ่งเรื่องนี้เราก็ไม่ได้สนใจเราไม่สนใจเรื่องความรักเลย เคยเเอบชอบใครต่อใครหลายคนเลยล่ะ เเต่ก็ไม่ได้จริงจังเท่าไหร่น่ะ จนกระทั่งเจอคนๆนึงเข้า
ตอนที่ได้เจอครั้งเเรกบอกเลยว่าไม่รู้สึกอะไรเฉยๆมากเเค่เค้าคนนี้เป็นพวกที่ชอบเข้าหาคนจึงทำให้เราได้คุยด้วยกันต่างจากเรามากเลยล่ะที่ไม่ค่อยเข้าหาใครก่อนพอเค้าเข้าหาเราก่อนเราก็คิดว่าเค้าก็ทำเเบบนี้กับทุกคนนั่นเเหละ ก็ปกติเรื่อยมาเค้ามักจะมานั่งกับเราบ่อยๆ ตอนนั้นเเหละความรู้เเปลกๆก็ผุดขึ้นมารู้เลยว่ามันคืออะไร มันคือ"การเเอบชอบ"ไงล่ะ การกระทำของเค้าทำให้เราคิดว่าเค้าก็ชอบเราเพื่อนก็คิดงั้น จนกระทั่งวันนึงมีรุ่นน้องที่สนิทมาบอกว่าเพื่อนของเค้าคบกับคนที่เราเเอบชอบ น้องเค้าก็มาบอกตามประสาคนอยากเมาท์เเหละ น้องเค้าให้ดูเเชทที่เพื่อนบอกด้วยว่าคบกันอะไรยังไง คือเราเป็นคนที่เก็บสีหน้าเก่งไง
เลยไม่มีใครรู้ว่าเราเเอบชอบ ตอนเห็นนี่รู้สึกว่า โห....นี่เเอบชอบฝ่ายเดียวสินะ พอพวกเค้าคบกันเราก็ดีใจด้วยเเหละ เพราะยังไงซะเราก็เเค่คนเเอบชอบ ตอนนั้นความรู้สึกเเอบชอบมันยังไม่มากนัก จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ มันยิ่งชัดเจน มีครั้งนึงเราเล่นกับคนที่เราชอบ เล่นตีมือกันน่ะ ตอนนั้นเค้าก็คบกับเเฟนเค้านั่นเเหละ เรากำลังจะเล่นกันต่อ จะบอกสถานการณ์ตอนนั้นนะ เรานั่งอยู่บนที่นั่งอ่างปลาเเละเค้าอยู่ข้างล่าง กำลังจะตีมือกันเลยล่ะ เเฟนเค้าลงมา
เราเห็นเต็มตาเลยนะ ว่าเค้ารีบหลบเลยเราคิดว่าเค้าคงกลัวว่าเเฟนเค้าจะเข้าใจผิดตอนนั้นเรารู้ชัดเลยล่ะ ตอนเเรกเรานึกว่าคนที่เราชอบจะไม่ได้ชอบรุ่นน้องนั่น รุ่นน้องเค้าเป็นฝ่ายรุกถามว่าชอบเค้าไหม ไอคนที่เราชอบดันตอบว่าชอบน่ะสิ อันนี้เห็นในเเชทน่ะ เราไม่คิดว่าเค้าชอบกันจริงเลยยังมีหวัง เเต่พอเวลาผ่านไปเราเริ่มไม่มั่นใจเพราะการกระทำของเค้ามันบ่งบอกว่าชอบน้องคนนั้นเเล้วเค้ายิ้มเค้าเขินเวลาอยู่กับน้องเค้า ตอนที่เห็นปวดหัวใจมากเลยล่ะ เจ็บที่สุด เเต่เราจะทำได้ไงล่ะก็เราไม่มีสิทธิ์นี่ สุดท้ายก็ต้องพยายามเลิกชอบ เเต่มันทำไม่ได้ เราไม่เข้าใจขนาดคนอื่นที่เราเคยชอบเเค่คิดว่าเราจะเลิกชอบก็เลิกล่ะ เเต่กับคนๆนี้ก็ต่างออกไป....เศร้าจัง 555
ไม่กล้าบอกว่าชอบหรอก
รู้ไหมสองคนนั้นเลิกกันเเล้ว คบกันได้ไม่นานหรอกนะ ถามว่าดีใจไหมลึกๆก็ดีใจเเต่ก็เเอบเสียใจ. เเทน งงเนอะชีวิตคนเรานี่มีอะไรที่ไม่เข้าใจอีกเยอะเลย ตอนนี้ทุกคนก็เเยกย้ายไปตามทางของตัวเองเเล้วล่ะ อาจจะไม่ได้เจอเเล้วเเค่ก็..มีความหวังว่าจะได้เจออ่ะนะ เเต่ช่างเถอะ มันจบเเล้ว เราก็ควรที่จะเริ่มต้นใหม่ได้เเล้ว ก็เเค่นี้เเหละเเค่อยากมาระบายน่ะ เเต่ถามว่าตอนนี้ลืมเค้ายัง ตอบเลย ยัง...
เเต่ไม่เป็นไรยังไงซะวันข้างหน้าเราอาจจะเจอคนที่เป็นเนื้อคู่เราได้ใครจะรู้ล่ะ
ตอนนี้อาจจะมีคนที่เราจะเจอหรือเเอบชอบอ่านอยู่ก็ได้55 คิดไปไกลเลยนะเนี่ย ช่างเถอะ บาย ขอบคุณคนที่มาอ่านความในใจเรานะ.
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่