ใช่คับตามนั้นแหล่ะคับ ก็คือผมชอบรุ่นพี่ที่ทำงานด้วยกันคับแต่แฟนเขาอยู่ไกลกันคับ
ผมเคยบอกชอบตอนมาทำงานแรกๆที่ยังไม่รู้ว่าเขามีแฟนคับแต่พอรู้ผมก็บอกเขาว่าเดี๋ยวผมจะเลิกชอบเองแต่เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราเริ่มคุยกันสนิทกันมากขึ้นเขาทำดีเขาเข้าหาผมมากขึ้นในเวลาทำงานแต่พอเลิกงานเราแทบไม่เคยคุยกันคับจนตอนนี้ความรู้สึกของผมเองเริ่มคุมไม่อยู่แล้วต้องการเขามากขึ้นทุกวันๆ(ไม่ใช่เซ็กนะคับแต่แบบอยากอยู่ด้วยอยากอ้อน)อยากเจอบ่อยๆมีหลายครั้งที่ผมรู้สึกว่าเราเข้าใกล้กันมากไปคือเดี๋ยวนี้เขาเริ่มเล่นจี้กันกอดคอผมมันทำให้คนที่มีความรู้สึกอย่างผมตื่นเต้นและทำตัวไม่ถูกเลยมีหลายครั้งที่ผมพยายามจะลาออกเผื่อจะทำใจได้แต่
ทั้งโควิดและหัวใจตัวเองทำให้ผมยังอยู่ตรงนี้ทั้งที่ตรงนี้โคตรเจ็บและทรมานแต่ยังฝืนทนทำไมไม่รู้ผมควรทำยังไงหรอคับ
ผมอายุ21และเขา28
เราเป็นผู้ชายและแฟนเขาก็เป็นนผู้ชายคับ
แฟนเขาเป็นคนพิเศษของเรา!!!
ผมเคยบอกชอบตอนมาทำงานแรกๆที่ยังไม่รู้ว่าเขามีแฟนคับแต่พอรู้ผมก็บอกเขาว่าเดี๋ยวผมจะเลิกชอบเองแต่เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราเริ่มคุยกันสนิทกันมากขึ้นเขาทำดีเขาเข้าหาผมมากขึ้นในเวลาทำงานแต่พอเลิกงานเราแทบไม่เคยคุยกันคับจนตอนนี้ความรู้สึกของผมเองเริ่มคุมไม่อยู่แล้วต้องการเขามากขึ้นทุกวันๆ(ไม่ใช่เซ็กนะคับแต่แบบอยากอยู่ด้วยอยากอ้อน)อยากเจอบ่อยๆมีหลายครั้งที่ผมรู้สึกว่าเราเข้าใกล้กันมากไปคือเดี๋ยวนี้เขาเริ่มเล่นจี้กันกอดคอผมมันทำให้คนที่มีความรู้สึกอย่างผมตื่นเต้นและทำตัวไม่ถูกเลยมีหลายครั้งที่ผมพยายามจะลาออกเผื่อจะทำใจได้แต่
ทั้งโควิดและหัวใจตัวเองทำให้ผมยังอยู่ตรงนี้ทั้งที่ตรงนี้โคตรเจ็บและทรมานแต่ยังฝืนทนทำไมไม่รู้ผมควรทำยังไงหรอคับ
ผมอายุ21และเขา28
เราเป็นผู้ชายและแฟนเขาก็เป็นนผู้ชายคับ