เรามีคนที่กำลังคบหาดูใจกันมานานเป็นปี จนความรู้สึกเราเพิ่มขึ้น ส่วนเขาเราไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร
มันรู้สึกเหมือนเขาไม่อยากขยับสถานะกับเรา เหมือนเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็ดูโอเคสำหรับเขา

ตลอดระยะเวลาที่คุยกันมา เราจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนตลอดไม่ว่าจะทักไลน์ทักเฟส หรืออะไรก็ตาม
เขาก็จะมีทักมาบาง แต่นานน๊านที..! บทสนทนาก็จะมีแต่ เราถามเขาตอบ ถ้าเขาถามกลับแล้วเราตอบโดยไม่ถามต่อก็จะเป็นบทจบสนทนา
คุยกันวันนึงบางทีไม่ถึงสี่ห้าประโยค บางทีก็ไม่ได้คุยเลย.. เราพยายามไม่ลองเขียนหาบ้าง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเขียนไป ส่วนเขาสามารถหายไปได้เป็นวันๆ โดยไม่เขียนไรมา..
เวลาอยู่ด้วยกันก็จะมีเราส่วนใหญ่ที่เข้าไปอยู่ใกล้ๆ อ้อนเขา ซบเขา กอดเขา.. เขาก็มีกอดตอบ แต่ก็แทบจะไม่ค่อยเข้าหาเราโดยมาอ้อน หรือมาซบอะไรประมาณนั้นกับเราก่อนเลย..
จะพูดว่าเราโอเค เราก็ไม่โอเคเท่าไหร่หรอก.. แต่เราก็อยู่ได้
แค่บางครั้งมันรู้สึกเราไม่ได้ 'มีค่า' กับเขาขนาดนั้นเลยหรอ?? เขาถึงไม่ค่อยอะไรกับเราเลย..
เราไม่ได้เหนื่อยที่จะตามเขา เราแค่ท้อ เพราะเหมือนเราไม่รู้จุดยืนของตัวเอง..

มันมีบ้างที่บ้างครั้งเรารู้สึกเฉยๆ พยายามไม่สนใจไม่เขียนหา ไม่อะไร เขาก็ไม่เขียนอะไรมา เราก็รู้สึกแย่ดิ!
เรารู้สึกกับเขามากจนยอมเป็นฝ่ายตาม 100% เกินไปหรือเปล่า
เรารู้หมดเลยนะ ว่าเราควรทำอะไรยังไงเพื่อตัวเองแต่เราไม่ทำ..
...เราจะอาจจะเขียนยาวไปหน่อยนะ แต่มันอยากระบายมากเลย..
ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆ จะทำยังไงหรอ? เรารู้ว่าไม่ใช่เราคนเดียวที่เป็นแบบนี้ :/
#