ความคิดคุณ ไม่ผิดหรอกค่ะ   คุณควรจะไปหาผู้หญิง ที่คิดตรงกันกับคุณ
เราเห็นเยอะมากเลยนะคะ ผู้หญิงที่ออกมาป่าวประกาศว่า ยอมหารครึ่งทุกอย่าง
หรือบางคนกระทั่ง ยอมจ่ายให้ผู้ชายทุกอย่าง ... เราว่าคุณหาใหม่ได้ (ไม่น่าจะยากนะ)

ตัวเรา ...
สมัยนั้น ค่าโทรศัพท์แพงกว่านี้มาก  (18฿ ต่อนาที ตอนกลางวัน)
คนที่อยากคุยกับเรา จะบอกเราว่า ให้เรายิงไปนะ (หากมีธุระด่วน) เขาจะโทรกลับเอง
คนที่เรามีธุระจะคุยด้วย และเห็นว่าเขารายได้น้อยกว่าเรา
แม้เขาโทรมา เราจะตัดสายทิ้ง และเป็นคนโทรกลับเอง  เราไม่คิดเล็กคิดน้อย ขนาดนั้น

แฟนคุณเรียนอยู่ ... คุณทำงานแล้ว
มิใช่ว่าเธอจะอิดออดไม่อยากคุย เธอบอกคุณว่า ถ้าอยากคุยให้คุณเป็นฝ่ายโทรหา เพราะ
“เธอไม่มีเงิน”  เติมค่าโทร เติมเน็ต

นอกจากคุณจะไม่ถามไถ่ ว่าลำบากมากไหม มีความจำเป็นใดไหม
ถึงขนาดที่ทั้งทำงานพาร์ทไทม์ (ซึ่งแปลว่าเธอมิใช่คนเกเร หยิบโหย่ง) และที่บ้านให้ใช้เงินยังไม่พอ

คุณกลับตั้งแง่  อยากให้เธอเติมเงินโทรหาคุณให้ได้   ใช้คำว่า  “โดยที่ฝ่ายหญิงไม่คิดจะดิ้นรน“
ทั้งๆที่คบกันมาถึงสองปี ยังคิดเล็กคิดน้อย กับแฟนถึงขนาดนี้ คุณมีความสุข ที่เห็นแฟนคุณ “ดิ้นรน” เพื่อคุณหรือ ?

ในวัยนี้ เธอยังหยุดเล่นโซเชี่ยลไปเลยได้ เพราะไม่มีเงินเติมโปร เรามองว่า เธอน่าจะลำบากจริงๆ มีเรื่องต้องใช้จ่ายอย่างอื่นมากจริงๆ

ขอแนะนำ ฝากไปถึงแฟนคุณว่า
“ให้เธอตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน  ด้วยความอ่อนเดียงสาขนาดนี้ ให้โฟกัสไปที่อนาคตตัวเองก่อน
ทุ่มเทเวลาทั้งหมดไปที่การพัฒนาสติปัญญาของตน จะได้รู้จักเลือก และแยกแยะ ว่าอะไรจะดีกับชีวิตตน
สิ่งใดควรรักษาไว้ สิ่งใดควรทิ้งไป”