ตามหัวข้อเลยค่ะ คิดอยู่นานว่าจะพิมพ์ลงดีมั้ย
ก่อนอื่นเราจะบอกว่าเราเป็นทอมนะเราเองคุยกับคนนึงอยู่ทางบ้านเขาฐานะดีมากๆจะว่ามีทุกอย่างมากกว่าเราเลยก็ว่าได้(เอาง่ายๆคือต่างฐานะ)
เราเลยรู้สึกเกร็งๆเราเองเป็นเด็กทำงานพาร์ทไทม์เงินเดือนที่เราได้เราก็ใช้เดือนชนเดือนเพราะมีภาระที่ต้องผ่อนรถและใช้จ่ายรายวันเราอยู่ห้องเช่ากับแม่สองคนซึ่งตัวเราเองก็คิดอยู่ตลอดว่าเราคู่ควรกับเขาหรือไม่ แต่เวลาคุยกันเราเคยถามเรื่องนี้กับเขาเสมอว่าทางบ้านเราไม่มีฐานะเขาจะรับได้มั้ยหน้าตาเราก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นเขาก็บอกและอธิบายมาตลอดว่าเขาไม่ได้คิดแบบนั้นเลยเขาไม่ซีเรียสอะไรมันไม่ใช่ปัญหาแต่ไม่ใช่ว่าเราไม่พยายามจะปรับตัวเองนะคะเราก็มีความคิดที่อยากจะดีขึ้นเพื่อใครสักคนแต่เราแค่ไม่มั่นใจว่าถ้าเขารู้จักตัวตนเราจริงๆเขาเองจะรับได้มั้ย
เรารู้สึกว่าเรากับเขาต่างกันมากไม่ว่าจะเรื่องการใช้ชีวิตหรือสิ่งรอบตัวต่างๆเหมือนเขาเป็นนางฟ้าแล้วเราเป็นหมาวัดก็ว่าได้ เราเลยไม่มั่นใจว่าเราจะไปต่อหรือพอแค่นี้ดีแต่ใจเราคือรู้สึกดีกับเค้าไปแล้วแล้วเค้าก็เหมือนว่าจะรู้สึกดีกับเราด้วยเรากลัวเป็นปัญหาในอนาคตเพราะเดี๋ยวนี้จับอะไรก็เป็นเงินเป็นทองหมดเงินคือปัจจัยหลักๆในการใช้ชีวิตเลยเราเลยกลัวเพราะโดยส่วนตัวเราเป็นคนขี้กังวลและขี้กลัวอนาคตมากๆชอบคิดมากอยู่ตลอดเวลา
เราควรทำยังไงดีคะช่วยแนะนำหรือบอกเราหน่อย
จริงๆเราพยายามไม่คิดเรื่องนี้แล้วแต่มันเป็นปัญหาบ่อยมากจนเราเองเจียมตัวไม่กล้าคบหรือคุยกับใครเลยเพราะทางบ้านเราไม่ได้มีเหลือขนาดนั้น
ยังไงขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ