ตอนอ่านรีวิวนิยายเรื่องนี้ตามที่ต่าง ๆ
ก็น่าสนใจ และอยากรู้ว่าบริษัทจะดัดแปลงเป็นแบบไหน
เพราะทำได้หลายแบบ และทุกแบบทีวีซีนก็ทำมาหมดแล้ว
โดยส่วนตัวคิดว่า ตอนแรกคิดว่าคงทำเหมือนชั่วโมงต้องมนต์
แต่ก็แปลกใจที่ตัวอย่างในงานเปิดวิกไม่ได้เหมือนที่คิดไว้
เพราะละครเล่าเรื่องเส้นเรื่องครอบครัวอย่างเดียวแล้วเก็บเส้นเรื่องลึกลับไว้
เมื่อละครออกอากาศก็ยังคงเส้นเรื่องตามตัวอย่าง
แต่ก็ซ่อนความน่าค้นหาในความลึกลับที่คืบคลานเข้ามาแล้วเปลี่ยนอารมณ์ในกลางเรื่องอย่างที่เห็น
จุดน่าสนใจอีกอย่างคือตอนแรกคิดว่าบทโทรทัศน์
คงเป็นคนเขียนชั่วโมงต้องมนต์แน่ ๆ แต่กลายเป็นนักเขียนบทประจำ เอกลิขิต
ก็เลยอยากดูให้รู้ว่าเขาจะดัดแปลงบทไปทางไหน
ซึ่งบทสรุปก็คือไม่ได้เปลี่ยนการดำเนินเรื่องยังคงเหมือนในนิยาย
แต่มีการเติมประเด็นและตัวละครให้เข้มข้นขึ้น
และทำให้ละครเป็นละครที่ดูได้ทุกคนในช่วงแรก เพราะเป็นเนื้อหาที่จับต้องได้
แม้มีใครหลายคนคิดว่าถ้าเล่าแบบแฟนตาซีจะน่าสนใจกว่าไหม
ซึ่งถ้าตามนิยายบทบาทที่เด่นที่สุดก็คือ ชาครีย์ (คีย์)
ผู้ชายสบาย ๆ ที่ทำให้คนรอบข้างไม่สบายใจ และคิดไปเอง
เป็นตัวละครที่เรียนรู้เรื่องราวของ มายา และ เสน่หา ของมนุษย์
เปรียบไปในละครเขาคือ ตัวเดินเรื่องของเรื่องทั้งหมด
แต่ด้วยความก้ำกึ่งของนิยายที่มีสองส่วนและเขาต้องเข้าไปเกี่ยว
ก็เป็นทางเลือกที่บทโทรทัศน์จะเลือกเล่าไปทางไหน
แต่เมื่อบทเลือกที่จะปูเรื่องความสัมพันธ์ของคีย์ให้ชัด
เลยทำให้เราเห็นช่วงแรกเป็นละครครอบครัวที่จับต้องได้ให้คนดูเข้าใจ
และมีตัวละครลายล้อมคีย์ก็ร่วมดำเนินเรื่องไปด้วย
แต่กลายเป็นทำให้ละครกลายเป็นสองส่วนที่มีคนชอบและไม่ชอบ
ชอบที่มันเป็นเรื่องจับต้องได้ แต่มันดูไม่มีจุดจบและน่าเบื่อในความสัมพันธ์
แต่พอเปลี่ยนเป็นกลางเรื่อง น่าตื่นเต้นสนุกสนานและรวบทุกอย่างจนจบ
จึงมีหลายคนคิดว่า ถ้าทำแบบให้คีย์เป็นตัวเดินเรื่องจะดีกว่าไหม
แต่ถ้าเป็นแบบนั้นตัวละครคีย์ ต้องแบกเรื่องทั้งหมด รวมถึงคนที่แสดงด้วย
และแนวละครคงจะแฟลชแบคไปทุกอย่าง ระหว่างอยู่ร่วมกับวิญญาณในสถานดูแล
แต่ไม่รู้ว่าคนดูจะจับต้องได้ไหม ก็อาจเป็นคำถามไปสู่ทิศทางที่เกิดขึ้นในละคร
และการวางตัวนักแสดงที่น่าสนใจแบบไม่รู้ผู้จัดถึงเลือกแบบนี้
ตอนอ่านรีวิวตัวละคร สวรส เป็นเหมือนตัวละครสำคัญ
และผู้จัดเลือกวาววา ซึ่งตอนนั้นร้อยเล่ห์มารยายังไม่ออกอากาศ
และพอหลังจบเรื่องนั้นก็มาเป็นเรื่องนี้ สวรส จึงเป็นตัวแปรที่สำคัญมากขึ้นอีก
ด้วยตัวนักแสดงเองทำให้ละครมันดูน่าตื้นเต้นไปอีก ทั้งที่สุดท้ายก็คือตัวหลอกของเรื่อง
เป็นความโชคดีของเรื่องที่จังหวะของละครมันลงตัว ทำให้สวรสเป็นตัวละครที่คนดูคาดเดาไม่ได้
และแม้นบทสวรสอาจไม่ได้เด่นอย่างที่คิด แต่ได้เห็นมุมน่ารักของนักแสดงที่แสดงเรื่องนี้ได้ดี
ตัวละครที่เป็นที่น่าจดจำไม่แพ้ตัวละครหลักที่เกิดเรื่องทั้งหมด
คือบทส่วนเติมเต็มที่ถูกยกระดับด้วยนักแสดงอย่าง แหม่ม คัทลียา และ แอน สิเรียม
ตอนแรกคิดในใจเขาจะพาตัวละคร 2 ตัวไปทางไหน
และจะเอานักแสดงมาฆ่าทิ้งเหมือนหลาย ๆ เรื่องไหม 555+
ด้วยบทแม่ยายและแม่ผัวที่ไม่ลงรอยกันและพยายามให้ลูกเลิกกัน
แต่พอละครออกอากาศทั้งตัวละครและนักแสดงส่งเสริมบทที่ได้อย่างโดดเด่น
และถูกเติมเต็มให้มีส่วนร่วมในเหตุการณ์สำคัญ และมีบทประทับใจในท้ายที่สุด
เรียกว่าเป็นคู่นักแสดงที่มาเล่นค่ายนี้แล้วไม่โดนแกงอย่างไม่น่าเชื่อ 555+
ถึงทั้งคู่เคยเล่นด้วยกันมาแล้ว แต่ในเรื่องนี้บทบาทของคู่นี้น่าสนใจ
และเป็นบทที่เห็นความเป็นนักแสดงที่ไม่ใช่นางเอกและนางร้าย เพราะนางร้ายที่น่ารักทั้งคู่จริง ๆ
หากมีโอากาสถ้าทีวีซีนหรือสังกัดอื่น เลือกนักแสดงคู่นี้ไปเล่นด้วยบทแบบนี้ก็ต้องมีคนไปดู
เพราะเอาจริง ๆ ถ้ายกเส้นเรื่องของจินตนา เมทินี ออกมาก็สามารถสร้างละครได้เรื่องนึงเลย
ส่วนนักแสดงที่เป็นตัวละครหลักในเรื่องราวทุกคนต่างทำหน้าที่ไปตามเรื่องราวได้ดี
ทั้ง เคน ไอซ์ แชมป์ โอม แมค เมย์ แจคกี้ และกลุ่มวิญญาณในโรงพยาบาล
และเป็นอีกครั้งที่ทีวีซีนทำละครให้ถูกใจในกลุ่มคนดูที่หลากหลายในงานละครชิ้นนี้
ที่ดัดแปลงมายาเสน่หา ที่คงรสชาติและยังเติมเต็มได้ลงตัว ทั้ง มายา และ เสน่หา
เก็บตก มายาเสน่หาฉบับทีวีซีนและเอกลิขิต
ก็น่าสนใจ และอยากรู้ว่าบริษัทจะดัดแปลงเป็นแบบไหน
เพราะทำได้หลายแบบ และทุกแบบทีวีซีนก็ทำมาหมดแล้ว
โดยส่วนตัวคิดว่า ตอนแรกคิดว่าคงทำเหมือนชั่วโมงต้องมนต์
แต่ก็แปลกใจที่ตัวอย่างในงานเปิดวิกไม่ได้เหมือนที่คิดไว้
เพราะละครเล่าเรื่องเส้นเรื่องครอบครัวอย่างเดียวแล้วเก็บเส้นเรื่องลึกลับไว้
เมื่อละครออกอากาศก็ยังคงเส้นเรื่องตามตัวอย่าง
แต่ก็ซ่อนความน่าค้นหาในความลึกลับที่คืบคลานเข้ามาแล้วเปลี่ยนอารมณ์ในกลางเรื่องอย่างที่เห็น
จุดน่าสนใจอีกอย่างคือตอนแรกคิดว่าบทโทรทัศน์
คงเป็นคนเขียนชั่วโมงต้องมนต์แน่ ๆ แต่กลายเป็นนักเขียนบทประจำ เอกลิขิต
ก็เลยอยากดูให้รู้ว่าเขาจะดัดแปลงบทไปทางไหน
ซึ่งบทสรุปก็คือไม่ได้เปลี่ยนการดำเนินเรื่องยังคงเหมือนในนิยาย
แต่มีการเติมประเด็นและตัวละครให้เข้มข้นขึ้น
และทำให้ละครเป็นละครที่ดูได้ทุกคนในช่วงแรก เพราะเป็นเนื้อหาที่จับต้องได้
แม้มีใครหลายคนคิดว่าถ้าเล่าแบบแฟนตาซีจะน่าสนใจกว่าไหม
ซึ่งถ้าตามนิยายบทบาทที่เด่นที่สุดก็คือ ชาครีย์ (คีย์)
ผู้ชายสบาย ๆ ที่ทำให้คนรอบข้างไม่สบายใจ และคิดไปเอง
เป็นตัวละครที่เรียนรู้เรื่องราวของ มายา และ เสน่หา ของมนุษย์
เปรียบไปในละครเขาคือ ตัวเดินเรื่องของเรื่องทั้งหมด
แต่ด้วยความก้ำกึ่งของนิยายที่มีสองส่วนและเขาต้องเข้าไปเกี่ยว
ก็เป็นทางเลือกที่บทโทรทัศน์จะเลือกเล่าไปทางไหน
แต่เมื่อบทเลือกที่จะปูเรื่องความสัมพันธ์ของคีย์ให้ชัด
เลยทำให้เราเห็นช่วงแรกเป็นละครครอบครัวที่จับต้องได้ให้คนดูเข้าใจ
และมีตัวละครลายล้อมคีย์ก็ร่วมดำเนินเรื่องไปด้วย
แต่กลายเป็นทำให้ละครกลายเป็นสองส่วนที่มีคนชอบและไม่ชอบ
ชอบที่มันเป็นเรื่องจับต้องได้ แต่มันดูไม่มีจุดจบและน่าเบื่อในความสัมพันธ์
แต่พอเปลี่ยนเป็นกลางเรื่อง น่าตื่นเต้นสนุกสนานและรวบทุกอย่างจนจบ
จึงมีหลายคนคิดว่า ถ้าทำแบบให้คีย์เป็นตัวเดินเรื่องจะดีกว่าไหม
แต่ถ้าเป็นแบบนั้นตัวละครคีย์ ต้องแบกเรื่องทั้งหมด รวมถึงคนที่แสดงด้วย
และแนวละครคงจะแฟลชแบคไปทุกอย่าง ระหว่างอยู่ร่วมกับวิญญาณในสถานดูแล
แต่ไม่รู้ว่าคนดูจะจับต้องได้ไหม ก็อาจเป็นคำถามไปสู่ทิศทางที่เกิดขึ้นในละคร
และการวางตัวนักแสดงที่น่าสนใจแบบไม่รู้ผู้จัดถึงเลือกแบบนี้
ตอนอ่านรีวิวตัวละคร สวรส เป็นเหมือนตัวละครสำคัญ
และผู้จัดเลือกวาววา ซึ่งตอนนั้นร้อยเล่ห์มารยายังไม่ออกอากาศ
และพอหลังจบเรื่องนั้นก็มาเป็นเรื่องนี้ สวรส จึงเป็นตัวแปรที่สำคัญมากขึ้นอีก
ด้วยตัวนักแสดงเองทำให้ละครมันดูน่าตื้นเต้นไปอีก ทั้งที่สุดท้ายก็คือตัวหลอกของเรื่อง
เป็นความโชคดีของเรื่องที่จังหวะของละครมันลงตัว ทำให้สวรสเป็นตัวละครที่คนดูคาดเดาไม่ได้
และแม้นบทสวรสอาจไม่ได้เด่นอย่างที่คิด แต่ได้เห็นมุมน่ารักของนักแสดงที่แสดงเรื่องนี้ได้ดี
ตัวละครที่เป็นที่น่าจดจำไม่แพ้ตัวละครหลักที่เกิดเรื่องทั้งหมด
คือบทส่วนเติมเต็มที่ถูกยกระดับด้วยนักแสดงอย่าง แหม่ม คัทลียา และ แอน สิเรียม
ตอนแรกคิดในใจเขาจะพาตัวละคร 2 ตัวไปทางไหน
และจะเอานักแสดงมาฆ่าทิ้งเหมือนหลาย ๆ เรื่องไหม 555+
ด้วยบทแม่ยายและแม่ผัวที่ไม่ลงรอยกันและพยายามให้ลูกเลิกกัน
แต่พอละครออกอากาศทั้งตัวละครและนักแสดงส่งเสริมบทที่ได้อย่างโดดเด่น
และถูกเติมเต็มให้มีส่วนร่วมในเหตุการณ์สำคัญ และมีบทประทับใจในท้ายที่สุด
เรียกว่าเป็นคู่นักแสดงที่มาเล่นค่ายนี้แล้วไม่โดนแกงอย่างไม่น่าเชื่อ 555+
ถึงทั้งคู่เคยเล่นด้วยกันมาแล้ว แต่ในเรื่องนี้บทบาทของคู่นี้น่าสนใจ
และเป็นบทที่เห็นความเป็นนักแสดงที่ไม่ใช่นางเอกและนางร้าย เพราะนางร้ายที่น่ารักทั้งคู่จริง ๆ
หากมีโอากาสถ้าทีวีซีนหรือสังกัดอื่น เลือกนักแสดงคู่นี้ไปเล่นด้วยบทแบบนี้ก็ต้องมีคนไปดู
เพราะเอาจริง ๆ ถ้ายกเส้นเรื่องของจินตนา เมทินี ออกมาก็สามารถสร้างละครได้เรื่องนึงเลย
ส่วนนักแสดงที่เป็นตัวละครหลักในเรื่องราวทุกคนต่างทำหน้าที่ไปตามเรื่องราวได้ดี
ทั้ง เคน ไอซ์ แชมป์ โอม แมค เมย์ แจคกี้ และกลุ่มวิญญาณในโรงพยาบาล
และเป็นอีกครั้งที่ทีวีซีนทำละครให้ถูกใจในกลุ่มคนดูที่หลากหลายในงานละครชิ้นนี้
ที่ดัดแปลงมายาเสน่หา ที่คงรสชาติและยังเติมเต็มได้ลงตัว ทั้ง มายา และ เสน่หา