สวัสดีทุกคน กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เราเขียน ผิดพลาดตรงไหนขออภัยล่วงหน้านะจ๊ะ งดดราม่า ขอพลังบวกให้พวกเราด้วย

เราเป็นโรคซึมเศร้ามาหลายปี แต่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองเป็นจนกระทั่ง อาการเริ่มออก รู้สึกเหนื่อยง่าย ล้า นอนไม่อิ่ม
บางครั้งชาตามปลายมือปลายเท้า ไม่อยากเข้าสังคม เก็บตัวอยู่คนเดียวรู้สึกเศร้าเป็นกิจวัตร เหมือนชีวิตน้หายความสุขไม่ได้เลย
ดูหนังก็ไม่สนุก ร้องไห้ง่าย อารมณ์อ่อนไหว อาการประมาณนี้

เราเริ่มรู้สึกว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่ รู้สึกตกใจกับความรู้สึกที่อยากทำร้ายตัวเอง จนบอกกับตัวเองว่าไม่ได้แล้ว เราอยู่แบบนี้ทั้งชีวิตไม่ได้
เราต้องรักษา เราต้องหาย และใช้ชีวิตให้มีความสุขให้ได้จึงได้เริ่มต้นเข้ารักษา

ขั้นที่ 1  พบจิตแพทย์
การพบจิตแพทย์เป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ให้คิดว่าเราเป็นแค่หวัด ไม่ได้มอะไรน่ากลัว น่าตกใจใดๆเด้อ
คุณหมอจะถามอาการ ให้เราเล่าให้หมดรู้สึกยังไงบ้าง จากนั้นคุณหมอจะช่วยจัดยา แนะนำช่วยหาทางออกให้เรา
เป็นเพื่อนคอยปรับทุกข์ ช่วยพูดให้คนรอบข้าง ครอบครัวเข้าใจในตัวเราเพื่อช่วยปรับเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมให้เหมาะแก่การรักษาต่อไป

ขั้นที่ 2 ฝึกปรับทัศนคติตัวเองให้คิดบวกอยู่เสมอ
เช่น รถติดไฟแดง จากน่าเบื่อ เจอไฟแดงอีกแล้ว ให้หัดคิดในแง่บวก "ดีซะอีกมีเวลาเพิ่มเติมแป้งแต่งหน้าได้"
เจอคนไม่ดี วันนี้ฉันแค่โชคร้าย มันไม่ได้มีโชคร้ายทุกวันหรอก

ขั้นที่ 3 ฝึกปล่อยวาง อยู่กับปัจจุบัน
ฝึกหัดตัวเองให้อยู่กับปัจจุบันอยู่เสมอ เมื่อเวลาคิดถึงอดีตแย่ๆหรือกังวลกับอนาคตให้คอยสังเกตดูอารมณ์ตัวเอง
พยายามดึงให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน อย่าติดอยู่กับความรู้สึกแย่ๆ อย่าคิดฟุ้นซ่านบ่อยๆ อย่าจมกับอดีต
รู้จักให้อภัยตนเองและผู้อื่นอยู่เสมอ

ขั้นที่ 4 เอาตัวเองออกมาสิ่งสิ่งแวดล้อมที่เป็นลบกับชีวิต
จุดไหนที่เรารู้สึก ว่าเราตัวเล็กจังเลย อึดอัดจัง รู้สึกแย่ เศร้า ทำให้เราเสียใจ จงเอาตัวเองออกมาจากจุดนั้น
ครอบครัวและเพื่อน สำคัญมาก หากคุณไม่สามารถอธิบายสิ่งที่คุณกำลังเป็นให้เค้าเข้าใจได้ ให้ลองหาคนกลางพูดคุย
อธิบายให้พวกเค้าเข้าใจในตัวคุณ เช่นจิตแพทย์ หรือผู้ใหญ่ที่นับถือ เราให้จิตแพทย์คุยให้ ตั้งแต่นั้นคนในครอบครัวก็เข้าใจ
ร่วมด้วยช่วยกันปรับเปลี่ยนพฤติกรรมร่วมกัน จากแม่ที่บ่น เช้าสาย บ่ายเย็น เป็นคุณแม่ที่พยายามไม่บ่นแต่ใช้การค่อยๆพูดอธิบาย
ให้เข้าใจแทน
และโดยประสบกาณณ์ส่วนตัว โลกโชเชียล มีผลมาก มันไม่ได้มีแค่แง่บวก คนที่เป็นซึมเศร้าเราเสพพลังลบได้ง่ายและไม่รู้ตัว
เห็นแล้วอิจฉาบ้างละ โกรธ เกลียด เอาตัวเองไปเปียบเทียบกันคนอื่น ด่าทอกัน บลาบลา หยุดเล่นซักพักแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น
หยุดเสพสื่อด้านลบไปซักพัก ถ้าเลิกไม่ได้ จงเลือกที่จะเสพแต่สิ่งที่เป็นพลังด้านบวก คำคม ไลฟ์โคชธรรมะ หาความรู้ใหม่ๆ

ขั้นที่ 5 จงเห็นคุณค่าในตัวเอง หมั่นพัฒนาตนเองอย่างสม่ำเสมอ
เราทุกคนมีข้อดีและข้อเสียแตกต่างกันไป อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น คุณมีแค่คนเดียวในโลกที่เป็นแบบคุณ
หัดที่จะรักตัวเอง ดูแลตัวเอง รู้จักตัวเองให้มากขึ้น ให้มองหาข้อดีในตัวเอง ทำจุดเด่นให้เด่นขึ้นมาฝึกฝนทักษะต่างๆ หาความรู้ให้ตัวเอง คอยสร้างพลังบวกให้กับตัวเอง
จุดด้อยที่เรามองว่าไม่ดีพยายามฝึกฝนแก้ไข เช่น บุคลิกภาพไม่ดี สามารถเรียนปรับและฝึกฝนจนตัวเองมีบุคลิกที่ดีขึ้นได้
คุยไม่เก่ง ลองเริ่มต้นประโยคสนทนาง่ายๆ ดิน ฟ้า อากาศ อาหาร กิจกรรมยามว่าง
ก้าวแรกในการปรับเปลี่ยนตัวเองจะยากมาก ค่อยๆพยายามฝึกฝน ตั้งเป้าหมายเล็กแล้วทำให้ได้ ค่อยเพิ่มเป้าหมายให้ใหญ่ขึ้น
อย่าท้อแท้นะ เป็นกำลังใจให้ทุกๆคน ก้าวแรกต้องใช้พลังชีวิตเยอะ ใช้เวลานาน กว่าจะสำเร็จ แต่ทุกก้าวที่เริ่มทำมีคุณค่าเสมอ

จากที่ทำการรักษามา1-2 ปี อาการค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ มีบ้างที่ยังรู้สึกซึมเศร้า แต่เราสามารถรู้สึกมีความสุขได้ตั้งแต่ตื่นนอน นอนหลับสนิทขึ้น สามารถจัดการกับอารมณ์ได้ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ป่วย จับมือเราไว้ เราจะหายจากโรคนี้ไปด้วยกันนะ พวกเธอไม่ได้อยู่คนเดียว
การทำร้ายตัวเองไม่ใช่ทางออก โลกนี้มีประตูแห่งความสุขอยู่ เปิดมันออกมาแล้วใช้ชีวิตให้มีความสุขซะ

ขอบคุณคุณหมอที่ช่วยรักษา ให้คำปรึกษาตลอดมา
ขอบคุณครอบครัวที่เข้าใจ และผ่านไปด้วยกัน
ขอบคุณไลฟ์โค้ช ที่คอยแชร์พลังบวกให้ตลอดแบบฟรีๆในโชเชียล
และขอบคุณตัวเองที่กล้าที่จะก้าวออกมา ฉันรักเธอ(ตัวเอง)