(กระทู้ยาวมากขออภัย)เรื่องมันมีอยู่ว่า เราแอบชอบผช.คนนึงค่ะคือเราอยู่มัธยมก็คือแอบปลื้มเขาตั้งแต่เจอหน้าเขาครั้งแรกในห้องตอนเปิดเทอมเลยค่ะ;-;;แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากจนวันนึงครูเขาก็จับเรากับเขามานั่งคู่กันค่ะ ก็เลยสนิทกันนิดหน่อยตอนนั้นก็ไม่ได้คิดถึฃเรื่อฃความรักเลยค่ะแค่รู้สึกว่าอยู่กับเขาแล้วมันสนุกแค่ได้คุยทุกวันก็พอใจแล้ว จนมีผญ.คนนึงมาจีบเขาเพื่อนนางก็มาบอกเราเลยว่าแบบเห้ยนั่งข้างกับคนนั้นใช่ไหมเพื่อเราชอบไรงี้พอได้ยินอย่างนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ เพราะเราก็ไม่ใช่คนสวยอะไรมากไปแข่งกับเขาก็คงไม่ชนะอยู่แล้ว แล้วนั่นแหละค่ะประมาณ 1เดือนหลังจากที่รู้พวกเขาก็คบกัน;-; แต่มันก็ไม่ได้กระทบอะไรกับเรามากเราก็คุยกับเขาปกติตอนที่นั่งข้างกัน สนิทกันเยอะกว่าเดิทด้วยซ้ำจนเริ่มมีเพื่อนเริ่มมาเตือนค่ะ ผญ.คนนั้นก็เหมือนจะไม่ชอบหน้าเราไปพักนึง ตอนแรกก็รู้สึกหงุดหงิดนิดนึงก็แค่เพื่อนไหม เราก็คุยแบบนี้กับทุกคนนิแต่ถึงยังงั้นเราระวังมากขึ้นไม่พยายามโดนตัวถ้าไม่มีอะไรจำเป็นจิงๆเราก็ไม่คุย จนเราโดนสลับที่นั่งตอนแรกก็แอบซึมๆหน่อยๆแต่เราก็ไมาได้คิกว่าเราชอบเขาก็แค่อยากคุยเพื่อนก็แค่นั้นเองแต่นั้นและค่ะอาทิตเดียวก็กลับมาดีดเหมือนเดิมแถมเพื่อนเราก็ไปสนิทกับผญ.คนนั้นด้วยเราก็เลยตามน้ำไป จนนางเริ่มokกับเรา...
 
พักก่อนเขียนยาวจัง++
พอมาถึงเทอม2เรากับผญ.คนนั้นก็สนิทกันมากขึ้น แต่ที่มันแย่ก็คือเรารู้สึกว่าเราตะรู้ตัวว่าชอบเขาแล้วค่ะ ตอนได้ยินผญ.คนนั้นพูดถึฃเรื่องเขามันก็ไม่ได้รู้สึกเฉยๆเหมือนเดิม เริ่มคิดว่าถ้าที่ตรงนั้นทันก็น่าจะดี(แย่มากอ่ะ) โชคเล่นตลกที่เราดันเป็นที่ปรึกษาความรักให้กับผญ.คนนั้นค่ะแหะๆ เราก็ฝืนๆต่อไปจนมาถึงวันนึง วันที่เขาเลิกกัน(ผช.บอกเลิก)ส่วนผญ.มูฟออนแล้วก็ไปคบผญ.แทน แต่เราก็ยังชอบผช.คนนั้นเหมือนดิม///เราควรจะทำยังไงดีควรจะลองจีลเขาบอกความจิงกับผญ.คนนั้นที่เป็นเพื่อนเราหรือจะติดใจไปเลยดีกว่าคะ......