เรารู้สึกไม่มั่นใจในความรู้สึกของตัวเองเลยค่ะ มันเป็นอาการที่อธิบายไม่ค่อยถูก เวลาได้คุยกัน มันเป็นความรู้สึกที่รู้สึกดีแบบดีมากๆ เวลาเขาทักมาเราก็ดีใจตลอดเลยค่ะ แต่เวลาเขาหายไปเราก็ไม่ได้มีความรู้สึกโหยหาขนาดนั้น ไม่ได้รู้สึกเหงาหรือรู้สึกแย่อะไร คิดกับตัวเองตลอดว่าจริงๆแล้วความรู้สึกของเราคืออะไรกันแน่ แค่รู้สึกว่าเขาเป็นคนที่น่ารักมากๆ คุยสนุก ปรึกษาได้ทุกเรื่อง แล้วก็เป็นคนที่ดีมากๆ เขาตรงไทป์เราทุกอย่างเลยค่ะ เวลาคุยกันเราก็ยิ้มตลอด มีความสุขมากๆ เรื่องเครียดๆหายไปหมดเลย แต่ช่วงนี้เราไม่ได้คุยกันบ่อยเหมือนแต่ก่อนเพราะเป็นช่วงปิดเทอมค่ะ เขาคงอยากมีเวลาเป็นของตัวเองเราคิดอย่างนั้น เลยไม่ค่อยได้ทักหากัน มีช่วงที่เขาคนนั้นหายไปเป็นอาทิตย์แต่เราเองก็ไม่ได้อะไร อาการแบบนี้คืออะไรก็ไม่รู้ อยากจะบอกชอบเขาไปแต่ก็ไม่กล้าเลยค่ะ เขาเป็นเพื่อนที่ดีกับเรามากๆเลย สับสนกับตัวเองมากกว่าจริงแล้วเราชอบเขาจริงหรือเป็นเพราะหวั่นไหวเพราะเขาเป็นคนน่ารักกันแน่