สวัสดีค่ะ วันนี้เราขอมาระบายเรื่องๆนึงให้ชาวพันทิพย์ได้ฟังนะคะ เริ่มเรื่องเลยนะ
เราเป็นลูกคนเดียวของบ้านค่ะพ่อแม่แยกทางกัน โดยที่ผ่านมาเราอาศัยอยู่กับแม่เป็นหลักที่ผ่านมาทั้งชีวิตแม่เป็นคนSupportเราในทุกเรื่องเช่นเรื่องค่าเล่าเรียน เรื่องกิน เรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดอาจจะฟังดูแปลกสำหรับหลายครอบครัวนะคะแต่ใช่ค่ะ เรามีพ่อแต่เหมือนไม่มีเพราะแม่เราเหมือนเป็นSingle Mom ทั้งคู่แยกทางกันนานแล้วแต่พ่อนั้นไม่ยอมเซ็นใบหย่าสักที เรากับแม่ก็คิดซะว่าไม่หย่าก็เหมือนหย่า 55555 คงได้เซ็นสักวันนึงแหละ แต่ในฐานะที่เราเป็นลูกเราก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบพ่อนานๆครั้ง เพราะเรากับพ่อเป็นความสัมพันธ์ที่ห่างเหินมากค่ะ เขาไม่เคยให้อะไรเราเลย ตอนเรียนพวกอุปกรณ์โน๊ตบุ๊ค โทรศัพท์มือถือแม่เราเป็นคนหาให้ทั้งสิ้น ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงโควิดระบาด พ่อเขาอยู่บ้านที่เราเคยอยู่ด้วยกัน แต่เรากับแม่ออกมาอยู่คอนโดกันานแล้วค่ะ ที่บ้านก็จะมีพ่อกับแม่บ้านอีก1คน นางอายุเยอะแล้วค่ะ60กลางๆ เมื่อวานเราได้ส่งข้อความไปถามพ่อว่าที่บ้านขาดยารักษาโรคอะไรไหม พวกยาลดไข้ ยาแก้ไอ อะไรทำนองนี้ค่ะ พ่อเราตอบมาว่า ไม่ต้องกินยา กลั้วน้ำเกลือเอา หรือถ้าพ่อติดโควิดขึ้นมาก็แค่ไปนอนแอดมิดที่โรงพยาบาล ส่วนแม่บ้านถ้าป่วยขึ้นมาก็ส่งไปโรงพยาบาลสิ ไม่ต้องซื้อยามาไว้ที่บ้านหรอก ไม่ต้องมีเผื่อไว้ ไม่ต้องกินคงเป็นคนไม่ชอบกินยา แต่ด้วยความที่เราติดตามข่าวสารช่วงนี้ พบว่าหากติดโควิดต้องรอเตียงว่าง ต้องรอโรงบาลเพื่อไปนอนแอดมิด เราเลยคิดว่าพ่อมีความมั่นใจและชิวววมากกกกกก กับสถานการณ์ปัจจุบัน เรารู้ค่ะว่าพูดอะไรไปก็เปลี่ยนความคิดเขาไม่ได้ เพราะเขาจะดื้อไม่ฟัง แต่คนที่เราเป็นห่วงคือแม่บ้านค่ะเพราะนางก็นะอายุเยอะแล้ว เรื่องแบบนี้คงต้องเจอกับตัวเองถึงจะรู้สึกเนอะ ข่าวก็ออกอยู่ทุกวันว่าเตียงและโรงพยาบาลหายากมากกกกกๆ
ตัดภาพมาที่เรากับแม่ มีพร้อมทุกอย่างแล้วค่ะยาแก้ไอ ยาลดไข้ เราคิดว่าต่อไปนี้เราคงจะคุยกับพ่อเท่าที่จำเป็นค่ะ เพราะเราพูดอะไรเขาก็ไม่ฟัง55555555
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ควรทำอย่างไรเมื่อพ่อไม่เคยรับฟังสิ่งที่เราพูด และความคิดของเขาไม่เหมือนคนอื่น พอคุยด้วยแล้วรู้สึกอึดอัดมาก
เราเป็นลูกคนเดียวของบ้านค่ะพ่อแม่แยกทางกัน โดยที่ผ่านมาเราอาศัยอยู่กับแม่เป็นหลักที่ผ่านมาทั้งชีวิตแม่เป็นคนSupportเราในทุกเรื่องเช่นเรื่องค่าเล่าเรียน เรื่องกิน เรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดอาจจะฟังดูแปลกสำหรับหลายครอบครัวนะคะแต่ใช่ค่ะ เรามีพ่อแต่เหมือนไม่มีเพราะแม่เราเหมือนเป็นSingle Mom ทั้งคู่แยกทางกันนานแล้วแต่พ่อนั้นไม่ยอมเซ็นใบหย่าสักที เรากับแม่ก็คิดซะว่าไม่หย่าก็เหมือนหย่า 55555 คงได้เซ็นสักวันนึงแหละ แต่ในฐานะที่เราเป็นลูกเราก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบพ่อนานๆครั้ง เพราะเรากับพ่อเป็นความสัมพันธ์ที่ห่างเหินมากค่ะ เขาไม่เคยให้อะไรเราเลย ตอนเรียนพวกอุปกรณ์โน๊ตบุ๊ค โทรศัพท์มือถือแม่เราเป็นคนหาให้ทั้งสิ้น ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงโควิดระบาด พ่อเขาอยู่บ้านที่เราเคยอยู่ด้วยกัน แต่เรากับแม่ออกมาอยู่คอนโดกันานแล้วค่ะ ที่บ้านก็จะมีพ่อกับแม่บ้านอีก1คน นางอายุเยอะแล้วค่ะ60กลางๆ เมื่อวานเราได้ส่งข้อความไปถามพ่อว่าที่บ้านขาดยารักษาโรคอะไรไหม พวกยาลดไข้ ยาแก้ไอ อะไรทำนองนี้ค่ะ พ่อเราตอบมาว่า ไม่ต้องกินยา กลั้วน้ำเกลือเอา หรือถ้าพ่อติดโควิดขึ้นมาก็แค่ไปนอนแอดมิดที่โรงพยาบาล ส่วนแม่บ้านถ้าป่วยขึ้นมาก็ส่งไปโรงพยาบาลสิ ไม่ต้องซื้อยามาไว้ที่บ้านหรอก ไม่ต้องมีเผื่อไว้ ไม่ต้องกินคงเป็นคนไม่ชอบกินยา แต่ด้วยความที่เราติดตามข่าวสารช่วงนี้ พบว่าหากติดโควิดต้องรอเตียงว่าง ต้องรอโรงบาลเพื่อไปนอนแอดมิด เราเลยคิดว่าพ่อมีความมั่นใจและชิวววมากกกกกก กับสถานการณ์ปัจจุบัน เรารู้ค่ะว่าพูดอะไรไปก็เปลี่ยนความคิดเขาไม่ได้ เพราะเขาจะดื้อไม่ฟัง แต่คนที่เราเป็นห่วงคือแม่บ้านค่ะเพราะนางก็นะอายุเยอะแล้ว เรื่องแบบนี้คงต้องเจอกับตัวเองถึงจะรู้สึกเนอะ ข่าวก็ออกอยู่ทุกวันว่าเตียงและโรงพยาบาลหายากมากกกกกๆ
ตัดภาพมาที่เรากับแม่ มีพร้อมทุกอย่างแล้วค่ะยาแก้ไอ ยาลดไข้ เราคิดว่าต่อไปนี้เราคงจะคุยกับพ่อเท่าที่จำเป็นค่ะ เพราะเราพูดอะไรเขาก็ไม่ฟัง55555555
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ