ผมไม่ชอบเวลาที่พ่อของผมตอนที่เขาเมามากๆเลยครับ ค่อนข้างรังเกียจและขยะแขยงเลย เขาชอบเมาแล้วพูดไปเรื่อยเปื่อยครับ พูดย้ำแต่เรื่องเดิมๆ ที่ไม่พอใจอะไรกับคนในบ้านหรือในเรื่องที่บางทีทำอะไรไม่ถูกใจเขาหรือทำในสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้ ก็จะพูดอยู่นั่น ซึ่งตอนที่พ่อเมา ผมก็จะไม่พูดเยอะ จะเงียบและฟังเขาบ่นซะส่วนใหญ่ ถ้าพ่อหลับไปเมื่อไหร่ก็คือนั่นแหละถึงจะได้สบายใจและโล่งอกสักทีที่จะต้องเจอปัญหาเหล่านี้ แต่เวลาที่เขาไม่เมา เขาก็เป็นคนที่ดีคนหนึ่งนะ ทำงานบ้าน ช่วยผมค่านั่นนี่บ้าง ชวนเราคุยบ้าง แม้จะพูดกันไม่เยอะ ผมชอบพ่อในร่างที่เขาไม่เมาที่สุดแล้ว โคตรสบายใจและมีความสุข แต่ว่าพอเจอตอนร่างเมาบ่อยๆเข้าก็น่าเบื่อครับ เจอเกือบทุกวัน ก็ได้แต่ขอให้คืนนี้ผ่านไปเร็วๆ เบื่อจริงๆครับ แบบนี้ผมถือว่าเป็นลูกที่แย่ไหม

ปล.ผมเองก็เป็นคนดื่ทครับแต่นานทีจริงๆ และค่อนข้างรู้ลิมิตตัวเองว่าจุดไหนควรพอและไม่สร้างปัญหาในคนรอบข้าง