สวัสดีค่ะ จบไปแล้วอย่างยิ่งใหญ่ สำหรับซีรีส์ "คู่ไฟท์ไฝว้ผี" ซีรีสรีเมคจากเวอร์ชั่นเกาหลี ที่ผลิตโดย True CJ Creation กำกับการแสดงโดย คุณก้องเกียรติ โขมศิริ และนำแสดงโดย คุณเซ้นต์ ศุภพงษ์ อุดมแก้วกาญจนา และ คุณอร พัศชนันท์ เจียจิรโชติ หรือน้องอร BNK48 ของเรานั่นเอง

หลังจากที่เราเคยตั้งกระทู้ชื่นชมงานแสดงของน้องอรไปแล้วแบบรวม ๆ ใน EP1 ปรากฏว่าในทุก EP การแสดงของน้องอรมีอะไรที่น่าสนใจ และน่าพูดถึงตลอด ถ้าจะมาตั้งกระทู้ชมทุก EP ก็เกรงใจคนในบอร์ด กระทู้นี้จึงขอรีวิวการแสดงของน้องอรในแต่ละ EP โดยอาจกล่าวถึงภาพรวม หรือซีนที่น่าสนใจ ซึ่งอาจต้องกล่าวถึงความรู้สึกของตัวละคร จึงขอติด SPOIL เตือนไว้นะคะ

ขอเริ่มจากการพูดถึงตัวละคร น้องจีนส์ เราอยากบอกว่าเราชอบตัวละครนี้มาก เป็นตัวละครที่มีมิติ ทั้งมุมน่ารักสดใส มุมเศร้า เหงา มุมดราม่า แถมมีอะไรให้เล่นเยอะมาก ได้เล่นเป็นผี ได้เล่นบู๊ ได้เล่นคอมเมดี้ ได้เล่นกับเอฟเฟค cg ต่าง ๆ ถ้าเราเป็นนักแสดงก็คงอยากเล่นบทนี้ เพราะท้าทาย และเป็นบทที่ทดสอบความสามารถที่นักแสดงคนนึงจะพึงมีเลย
ใน EP1 การเปิดตัวน้องจีนส์ ทำให้เห็นภาพในมุมสดใสของจีนส์ เห็นความสามารถในการต่อสู้ ซึ่งน้องอรทำได้แก่นและกวนตามสไตล์ และเล่นคิวบู๊ได้คล่องแคล่วและสวยมาก ๆ แต่อีกด้านก็แสดงความลึกของตัวละครจีนส์ ซึ่งเป็นซีนที่เราชอบที่สุดใน EP1 คือซีนที่มองพระเอกเดินเข้าลิฟต์ และซีนนั่งเหม่อในร้านแฟ น้องถ่ายทอดความรู้สึกของจีนส์ตลอด 5 ปีที่เป็นผีได้ดี ว่าต้องอยู่กับความสับสน ความเหงา ความคิดถึง และความหวาดกลัวมากขนาดไหน และแสดงออกมาผ่านสีหน้าและสายตาล้วน ๆ เรียกว่าเล่นลึกแต่ชัดเจน

EP2 เป็นตอนที่จัดความน่ารัก ความอ้อน ความวายป่วง ของน้องผีจีนส์มาให้เราดูแบบเต็ม ๆ ซึ่งอรทำได้น่ารักในแบบของอร แก่นแก้วเป็นธรรมชาติมาก ๆ เหมือนไม่ได้แสดง เป็นน้องผีจีนส์ตัวเล็ก ๆ ที่มีความน่ารักมหาศาล ตาอ๊อฟอาจจะรำคาญ แต่เราเห็นความน่ารักนี้แล้วน้วยลงไปกองกับพื้น ซีนที่ชอบที่สุดใน EP2 คือ ซีนโวยวายเพราะหิวข้าว เหมือนจะ Comedy แต่น้องแสดงให้เห็นทั้งความน่ารัก ความน้อยใจ ความเศร้า ความหิว เห็นแล้วเอ็นดูปนสงสารน้องผีเลย

สำหรับ EP3 ตอนนี้เป็นตอนที่ได้เห็นการแสดงซีนอารมณ์ของอรแบบชัด ๆ อรเล่นได้ละเอียดมาก ทั้งสีหน้า แววตา อารมณ์ น้ำเสียง ส่งมาถึงคนดูแบบกระแทกใจเลย

ซีนกับผี น้องสื่อสารได้ถึงความเจ็บปวด สงสาร เห็นอกเห็นใจ
ซีนร้องไห้ น้องสื่อสารได้ถึงความเหงา คิดถึง โหยหา เศร้า
ยิ่งกว่าสิ่งใดคือร้องไห้สวยมากกก ชอบที่ไม่บีบ ไม่เค้น ค่อย ๆ ปล่อยอารมณ์ให้ไต่ระดับขึ้นไป
นอกจากนี้ตอนนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ไอดอล-แฟนคลับ-ครอบครัว-Cyberbullying พอได้น้องอร BNK48 เป็นนางเอก กับสิ่งที่น้องผีจีนส์ทำในเรื่อง อารมณ์มันตัดกันจนสะเทือนใจไปหมด

EP4 ขอยกซีนป่าช้าเป็นที่สุดของแจ้ ถือว่าหินมาก เพราะเป็น Comedy Scence แต่จีนส์ต้องเมาค้าง ตัดพ้อพระเอก สงสารน้องผีเฌร และต้องร้องไห้ไปด้วย อรทำได้ดีมาก เป็นธรรมชาติ ละเอียด ร้องไห้แบบน้ำตาพร่างพรูเลย และยังเก็บจังหวะคอมเมดี้ได้ดีและลื่นไหล คนดูอย่างเราทั้งฮา ทั้งเอ็นดู ทั้งเศร้าไปด้วย ยิ่งพอทราบว่าเบื้องหลังเป็นวันที่น้องได้รับข่าวที่เสียใจ ก็ยิ่งนับถือน้องที่สามารถคุมสติ Go on และเก็บรายละเอียดการแสดงได้ดีขนาดนี้

EP5 เป็น EP แห่งความจ๋องของน้องจีนส์ เมื่อรู้ว่าพระเอกไม่อยากเห็นผีแล้ว ชอบที่น้องอรคุมโทนด้วยการมองพระเอกด้วยสายตาเศร้า น้อยใจ เจ็บปวด ตลอดเวลา ซีนที่ชอบที่สุดคือซีนในโรงพยาบาล น้องร้องไห้ได้สวยมากอีกแล้ว ชอบที่ค่อย ๆ ปล่อยอารมณ์ จากสายตาว่างเปล่า เริ่มเสียใจ เสียงสั่น น้ำตาเอ่อ แล้วไหลออกมาเอง ไม่เน้นว่าต้องน้ำตาพร่างพรู แต่เน้นส่งความรู้สึกของตัวละครมากกว่า ทำเอาคนดูอย่างเราเอ็นดู สงสาร น้อยใจตามไปด้วย

EP6 คือเป็นตอนที่น้องจีนส์มีบทพูดน้อยมากกก (เพราะโดนเมิน) แต่การแสดงของอรทำให้ตัวละครนี้ไม่จมหายไปกับเรื่องเลย น้องสามารถถ่ายทอดความรู้สึกหน่วง เหงา เศร้า น้อยใจ ของจีนส์ ผ่านทางสีหน้าและสายตาได้อย่างหมดจด ชนิดที่ว่าเล่นลึกแต่ชัดเจน เล่นน้อยแต่ได้มาก และสื่อสารกับคนดูได้

EP7 เราชอบเวลาตัวละครคิดเยอะ ๆ แต่แสดงออกน้อย ๆ และตอนนี้จีนส์เต็มไปด้วยความคิดในหัวจริง ๆ ทั้งกังวลเรื่องวิญญาณตัวเอง คิดถึงแม่ สับสนเรื่องพระเอกว่าจะหยุดหรือไปต่อ หรือแม้แต่ตื่นเต้นกับสวนสนุก รอพระเอกจนความตื่นเต้นเริ่มกลายเป็นความเหงาหงอย พระเอกมาถึงก็งอนใส่ไปหนึ่งกรุบ และจบลงด้วยประโยค "ห่างกันสักพัก" ที่กล่าวมาเป็นความคิดล้วน ๆ แทบไม่มีบทพูด ไม่มีกริยา แต่อรสามารถสื่อสารความคิดทั้งหมดของตัวละครมายังคนดูได้ และทำให้คนดูอย่างเรารู้สึกตามตัวละครไปได้

EP8 เน้นเลิฟซีน แสดงความสัมพันธ์ของพระ-นางที่ก่อตัวและพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ เคมีสองคนนี้ดีมาก สมกับที่ผู้กำกับบอกว่าทำให้กองถ่ายสุดโหดนี้เป็นสีชมพู กุ๊กกิ๊กน่ารักสไตล์โคเรีย หยอกเขินกันนิดๆ แต่หวานมาก เหมือนคนเพิ่งเป็นแฟนกันจริง ข้าวใหม่ปลามันไม่หยุด
อ๊อฟดูเกร็ง ๆ แบบคนเพิ่งมีแฟน แต่ก็คลั่งรัก อยากแสดงความรักหนักมาก
จีนส์ก็รักเค้า มีความซนแก่น ชอบหยอกล้อเค้า แต่ก็เขิน

ฉากจูบ เป็นจูบที่มีความหมาย และต่างจากการจูบใน EP1-2
EP1 คือจุ๊บจากอุบัติเหตุ EP2 พระเอกจูบเพราะความเอ็นดู อยากช่วยเหลือ แต่ยังไม่รู้ความรู้สึกตัวเอง
แต่ใน EP8 คือจูบแบบจูบแฟนครั้งแรก จูบคนที่เรารักจริง ๆ มีความลึกซึ้งของอารมณ์มาก ๆ Story ของตัวละครอ๊อฟจีนส์ถูกปูมาอย่างดี จนมันมากพอที่จะจูบกันได้ แบบไม่รู้สึกว่ายัดเยียดหรือเกินไป แล้วภาพออกมาสวย มู้ดและฟีลออกมาดีมาก

EP9 ชอบซีนที่จีนส์นั่งมองอ๊อฟอ่านสมุดของพ่อ ซึ่งเป็นการส่งอารมณ์ระหว่างอ๊อฟกับข้อความของพ่อ แล้วจีนส์ต้องรับอารมณ์นั้นมาอีกทีนึง ซีนนี้ทั้งน้องเซ้นต์-น้องอรค่อย ๆ ไต่อารมณ์ได้พร้อม ๆ กันอย่างน่าทึ่ง ซึ่งอรก็เก่งมากที่สามารถเล่นกับความรู้สึกของอีกตัวละครไปพร้อมกันได้

อีกซีนที่อรโชว์ Dynamic ทางการแสดงได้ดีคือซีนผีบุหงา เป็นซีนที่อารมณ์ค่อย ๆ มากขึ้นจนระเบิดออกมา อรใส่ไปสุดทั้งอารมณ์ เสียง สีหน้า สายตา มาเต็ม ทั้งร้องไห้ หวาดกลัว โกรธ ปล่อยพลังงานเยอะมาก คนดูอย่างเราแทบจะขาดใจแทน สมกับที่น้องบอกว่าทุกคนตั้งใจปั้นซีนนี้จริง ๆ

EP10 ซีนที่น่าสนใจคือซีนที่น้องต้องเล่นกับ cg และเซ็ต ซึ่งท้าทายมากสำหรับนักแสดง เพราะต้องใช้จินตนาการล้วน ๆ แต่น้องถ่ายทอดความรู้สึกอึดอัด หวาดกลัว ทำให้คนดูรู้สึกตามจริง ๆ แล้วพอพระเอกเข้ามาน้องก็ยัง continue ความรู้สึกเสียขวัญต่อได้ ร้องไห้แบบตาฉ่ำ เหงื่อท่วมเลย

ต่อมาเป็นซีนผีโบที่เป็นที่สุดของอรอีกซีน เริ่มมองเห็นเรื่องโบ อินจนร้องไห้ออกมา อันนี้ใช้ความคิดล้วนๆอ้ะ แล้วสายตาอรคืออินกับเรื่องนั้นจริง ๆ จนตอนโบกับแฟนลากัน จีนส์รับอารมณ์นั้น นึกถึงตัวเองแล้วร้องไห้ คือน้องแสดงน้อยมาก แค่ชำเลืองไปมองพระเอกแล้วร้องไห้ ก็สามารถเล่าความคิดตัวละครได้แล้ว คือเป็นบุคคลที่ 3 ที่สามารถรับและเล่นกับอารมณ์ระหว่างตัวละครอื่นได้เลย

ซีนที่โดนลุงไล่ น้องสวิตซ์อารมณ์ได้ดี จากโรแมนติก ตกใจ เสียใจ ร้องไห้ แล้วค่อย ๆ ไต่ระดับ ย้ายโลเคชั่นแล้วก็ยัง continue อารมณ์ต่อได้ ชอบที่อรไม่บีบเค้น ไม่เน้นว่าต้องน้ำตาท่วม แต่ทำให้คนดูปวดใจด้วยความรู้สึกได้

EP11 มีซีนที่ชอบที่สุดในเรื่องคือซีนบอกเลิก ซีนนี้อรงานละเอียดมาก ๆ เริ่มจากสายตาว่างเปล่าเพราะตัดใจแล้ว พูดแรง ๆ ใส่พระเอกแต่ตัวเองก็เจ็บปวด เลยต้องเล่นใหญ่ขึ้นเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกที่ตรงกันข้าม ลังเล หักใจหันหลังมาแล้วร้องไห้โฮเลย เป็นซีนที่สายตาหลอกกันไม่ได้จริง ๆ และชอบจังหวะการพูด ที่น้องแสดงให้เห็นว่า ในซีนนี้จีนส์ทำทุกอย่างผ่านความคิด ไม่ใช่ความรู้สึกจากหัวใจ

และเป็นตอนแรกที่จีนส์ได้เจอกับแม่ ดราม่าของพี่ไก่ สุปราณี คือดี แสดงยังไงให้น้ำตาคลอเบ้าพร้อมปล่อยโฮตลอดเวลา แต่ก็เต็มไปด้วยความหวังของคนเป็นแม่ ส่วนอรก็เป็นจีนส์ที่เผ้ามองแม่ คิดถึงแม่ แต่สื่อสารให้แม่รับรู้ไม่ได้เลย สองคนนี้คือเค้นอารมณ์กันมาสุดมาก แล้วสาดใส่กันแบบไม่ยั้งเลย

EP12 เต็มไปด้วยความน่ารักของน้องจีนส์โลกสดใสไม่หยุด อรเป็นคนน่ารักอยู่แล้ว น่ารักในแบบอร น่ารักจริงใจ น่ารักธรรมชาติ ไม่ปรุงแต่ง เป็นผู้หญิงที่มองไม่เบื่อ มีเสน่ห์มากๆ และทั้งหมดถ่ายทอดผ่านน้องจีนส์ EP12 เลย ใครรักน้องอร คงคลั่งรักตายแบบเราแน่ ๆ

ชอบสุดคือฉากตีกับพระเอก สีหน้า ท่าทาง รีแอค จังหวะ ทุกอย่างลื่น เนียน ลงตัวไปหมด บทพูดเข้าปากมาก รับส่งกับเซ้นต์ได้ดี ชอบความพูดไป ด่าไป เดินไป บ่นไป สบถต่างๆ มีความล้งเล้ง ธรรมชาติมาก ดูมีชีวิตจริง ๆ ไม่แสดง

EP13 ชอบฉากสะกดจิต อรไต่ระดับอารมณ์ได้ดี รู้สึกอบอุ่นตอนนึกถึงอ๊อฟ พอนึกถึงตอนรถชน เริ่มหวาดกลัว เครียด จนระเบิดอารมณ์ออกมา น้องทำได้สุดมาก ดูแล้วกดดัน บีบคั้น ทรมานจนต้องหาอะไรจิกตามไปด้วย มันไม่ใช่สภาวะของคนปกติ แต่น้องก็ถ่ายทอดความรู้สึกออกมาได้ พอแม่เข้ามาก็เริ่มคูลดาวน์ รู้สึกปลอดภัย แต่สายตายังมีความหวาดกลัวตกใจอยู่ เหนื่อย ตัวสั่น สีหน้าสายตา จังหวะหายใจ เก็บรายละเอียดดีมาก ๆ

อีกซีนที่ชอบเป็นซีนที่ดร.เจษเดินมาหา นิ่ง ๆ แต่ดีมาก สีหน้าแววตาเหมือนฝันร้ายในอดีตค่อย ๆ คืบคลานกลับเข้ามา อารมณ์และความคิดของตัวละครมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งช็อค ทั้งกลัว จนน้ำตาจะไหล

<<EP14-16 และสรุปต่อในคอมเม้นต์นะคะ>>