สวัสดีค่ะ เรามีปัญหากับพี่สาวของเราเองค่ะตอนแรกเราคิดว่าไม่ได้เป็นปัญหาอะไรหรอกนะคะ คิดว่าพี่กับเราคงวอนกับเป็นเรื่องปกติตามภาษาพี่น้องยังไงพี่น้องต้องทะเลาะกันบ้างแต่นี้เราว่ามันเปลี่ยนไปมากแล้วค่ะ
คือเราเป็นน้องคนเล็กมีพี่อีก3คนค่ะพี่สองคนโตนี้เขาห่างกับเรามากห่าง16ปีเลย อันนี้ก็ปกติแหละติดต่อกับบ้างแต่น้อยเพราะห่างกันเยอะคงไม่ค่อยเข้าใจกันแต่เรากับพี่2คนโตทะเลาะกันเป็นส่วนน้อยมากๆ
แต่พี่คนที่3กับเราห่างกัน4ปี เราว่าก็ไม่ได้ห่างกันมากตอนเรายังเด็กเราสนิทกันมากๆไปไหนด้วยกันตลอดเลยค่ะ มีช่วงนึงที่เด็กมากๆพี่จับมือตอนเรานอนตลอดเลยค่ะ ถ้าไม่ได้จับมือเราคือนอนไม่หลับ ไม่ได้เวอร์นะนี้เรื่องในวัยเด็ก
แต่พอโตขึ้นก็เริ่มห่างกันมากขึ้นพี่กับเราเคยอยู่รร.เดียวกันค่ะ แต่พอพี่ย้ายรร.พี่ก็กลับบ้านช้าขึ้นเลยไม่ค่อยได้คุยกันไม่มีเวลาให้เราเหมือนเดิมไม่ค่อยคุยกันด้วยถึงนอนห้องเดียวกันก็ตาม จะทำเหมือนรำคาญเราตลอด แล้วพอเราไม่มีใครให้ปรึกษาเหมือนเดิมแล้วเราก็เหทือนมีอากานโรคกลัวสังคมแล้วจนตอนนี้เราก็เข้ากับใครไม่ได้เหมือนเดิมจนตอนนี้เราว่ามันไม่เหมือนเดิมมันห่างเหินกันเกินไป
จริงๆก็พี่ไม่คุยกับเราเราก็ไม่คุยกับพี่เหมือนกันค่ะ อันนี้เป็นที่เราเองแหละแต่ก็เคยชวนคุยนะแต่ทำดหมือนเราเป็นอากาศรำคาญมันเสียความรู้สึกก็เลยไม่ตุยด้วยเหมือยกัน เราไม่แสดงอะไรออกไปแต่ในใจเราพี่เป็นคนที่เราไว้ใจที่สุดนะเราจำทุกรายระเอียดของพี่ได้เลยอะ555555555ทำไม
จำได้วะทั้งที่
ไม่เคยสนใจกูเลย5555555
มีเรื่องนึงที่เรารู้สึกว่าพี่ทำลายความรู้สึกของเรามาก เรามีพี่น้องและลูกพี่ลูกน้องอีกหลายคนแต่อยู่คนล่ะที่กันหมดเลยก็เลยตั้งกลุ่มไว้คุยกันแบบลูกพี่ลูกน้องซึ่งใช่ค่ะเราเป็นน้องคนเล็ก แล้วพี่ๆก็อายุเท่ากันเกือบหมดเลย แต่เรื่องกลุ่มนี้เราพึ่งรู้นะคะ เมื่อปีที่แล้วลูกพี่ลูกน้องอีกคนนึงก็มาเชิญเราเข้าค่ะ แต่กลุ่มก็สร้างนานแล้วนะพีาสาวเราก็มาโวยวายว่า จะเข้ามาทำไมเข้ามาก็ไม่รู้เรื่องหรอก ทำไมเราจะเข้าไม่ได้อะเราก็เป็นน้องนะ ตอนนั้นก็เสียใจนะแต่เราก็ยังอยู่จนผ่านมาประมาณไม่ถึงเดือน เราก็โดนเตะออกจากกลุ่มเราก็เสียใจมากเลยค่ะ แต่ทำไงได้อะเราทำอะไรไม่ได้เพราะ"เป็นน้อง" ก็มีเรื่องมากกว่านี้และก็แรงเหมือนกันแต่เราเล่าแค่นี้ก็งงแล้วพอเถอะแค่นี้ก็ดีใจที่ได้ระบายออกมา
เราอยากสนิทกับพี่เหมือนเดิมเราร้องไห้ซ้ำๆเพราะเรื่องนี้เราเคลียดมากจริงกับเรื่องนี้ แล้วพี่สาวจะขึ้นมหาลัยแล้วยิ่งเคลียดมากๆ
ที่เล่าไปอาจจะงงๆหน่อยนะคะเราขอโทษนะคะ
เราไม่มีใครให้ระบายให้ปรึกษาเลยจริงๆค่ะ ไม่ต้องเข้าใจเราก็ได้ค่ะเราได้ระบายออกมาสักที่ก็ดีใจแล้วค่ะ ขอโทษในความงงๆนะคะ
อยากสนิทกับพี่ให้มากขึ้นทำยังไงดีคะ
คือเราเป็นน้องคนเล็กมีพี่อีก3คนค่ะพี่สองคนโตนี้เขาห่างกับเรามากห่าง16ปีเลย อันนี้ก็ปกติแหละติดต่อกับบ้างแต่น้อยเพราะห่างกันเยอะคงไม่ค่อยเข้าใจกันแต่เรากับพี่2คนโตทะเลาะกันเป็นส่วนน้อยมากๆ
แต่พี่คนที่3กับเราห่างกัน4ปี เราว่าก็ไม่ได้ห่างกันมากตอนเรายังเด็กเราสนิทกันมากๆไปไหนด้วยกันตลอดเลยค่ะ มีช่วงนึงที่เด็กมากๆพี่จับมือตอนเรานอนตลอดเลยค่ะ ถ้าไม่ได้จับมือเราคือนอนไม่หลับ ไม่ได้เวอร์นะนี้เรื่องในวัยเด็ก
แต่พอโตขึ้นก็เริ่มห่างกันมากขึ้นพี่กับเราเคยอยู่รร.เดียวกันค่ะ แต่พอพี่ย้ายรร.พี่ก็กลับบ้านช้าขึ้นเลยไม่ค่อยได้คุยกันไม่มีเวลาให้เราเหมือนเดิมไม่ค่อยคุยกันด้วยถึงนอนห้องเดียวกันก็ตาม จะทำเหมือนรำคาญเราตลอด แล้วพอเราไม่มีใครให้ปรึกษาเหมือนเดิมแล้วเราก็เหทือนมีอากานโรคกลัวสังคมแล้วจนตอนนี้เราก็เข้ากับใครไม่ได้เหมือนเดิมจนตอนนี้เราว่ามันไม่เหมือนเดิมมันห่างเหินกันเกินไป
จริงๆก็พี่ไม่คุยกับเราเราก็ไม่คุยกับพี่เหมือนกันค่ะ อันนี้เป็นที่เราเองแหละแต่ก็เคยชวนคุยนะแต่ทำดหมือนเราเป็นอากาศรำคาญมันเสียความรู้สึกก็เลยไม่ตุยด้วยเหมือยกัน เราไม่แสดงอะไรออกไปแต่ในใจเราพี่เป็นคนที่เราไว้ใจที่สุดนะเราจำทุกรายระเอียดของพี่ได้เลยอะ555555555ทำไม
มีเรื่องนึงที่เรารู้สึกว่าพี่ทำลายความรู้สึกของเรามาก เรามีพี่น้องและลูกพี่ลูกน้องอีกหลายคนแต่อยู่คนล่ะที่กันหมดเลยก็เลยตั้งกลุ่มไว้คุยกันแบบลูกพี่ลูกน้องซึ่งใช่ค่ะเราเป็นน้องคนเล็ก แล้วพี่ๆก็อายุเท่ากันเกือบหมดเลย แต่เรื่องกลุ่มนี้เราพึ่งรู้นะคะ เมื่อปีที่แล้วลูกพี่ลูกน้องอีกคนนึงก็มาเชิญเราเข้าค่ะ แต่กลุ่มก็สร้างนานแล้วนะพีาสาวเราก็มาโวยวายว่า จะเข้ามาทำไมเข้ามาก็ไม่รู้เรื่องหรอก ทำไมเราจะเข้าไม่ได้อะเราก็เป็นน้องนะ ตอนนั้นก็เสียใจนะแต่เราก็ยังอยู่จนผ่านมาประมาณไม่ถึงเดือน เราก็โดนเตะออกจากกลุ่มเราก็เสียใจมากเลยค่ะ แต่ทำไงได้อะเราทำอะไรไม่ได้เพราะ"เป็นน้อง" ก็มีเรื่องมากกว่านี้และก็แรงเหมือนกันแต่เราเล่าแค่นี้ก็งงแล้วพอเถอะแค่นี้ก็ดีใจที่ได้ระบายออกมา
เราอยากสนิทกับพี่เหมือนเดิมเราร้องไห้ซ้ำๆเพราะเรื่องนี้เราเคลียดมากจริงกับเรื่องนี้ แล้วพี่สาวจะขึ้นมหาลัยแล้วยิ่งเคลียดมากๆ
ที่เล่าไปอาจจะงงๆหน่อยนะคะเราขอโทษนะคะ
เราไม่มีใครให้ระบายให้ปรึกษาเลยจริงๆค่ะ ไม่ต้องเข้าใจเราก็ได้ค่ะเราได้ระบายออกมาสักที่ก็ดีใจแล้วค่ะ ขอโทษในความงงๆนะคะ