มีหลายคนถามว่า ทำไมชื่อเข้ากล้อง... 
นี่คือ Story telling ของ ข้าวกล้อง

ที่จริงมันเป็นชื่อแมวพันธุ์ไทยแท้ ขนสีน้ำตาลสลับขาว ขนาดกำลังดี
เราเคยเลี้ยงแมวไว้ 5 ตัว 1ตัวเป็นแม่ อีก4ตัวเป็นลูก  เราตั้งชื่อให้แต่ละตัวว่า ข้าวโพด ข้าวฟ่าง, เข้าเหนียว, ข้าวจ้าว และ ข้าวกล้อง  


นิสัยของข้าวกล้อง 
ข้าวกล้องมีนิสัยสงบเสงี่ยม ไม่ทะเลาะกับใคร เวลาให้อาหาร ข้าวกล้องจะเดินมาถึงถาดอาหารช้ากว่าตัวอื่นที่เป็นพี่น้องของมัน ไม่เคยเห็นมันแย่งอาหารใครกิน แต่ตรงกันข้าม บ่อยครั้งที่เห็นอาหารจากถาดของมันโดนพี่ ๆ น้อง ๆ มารุมแย่งเอาไปกินแถมยังทำหน้าดุ ส่งเสียงขู่ใส่มัน เมื่อนายผู้หญิงของมันกลับจากทำงาน ข้าวฟ่าง ข้าวเหนียว ข้าวจ้าว รวมทั้งข้าวโพดแม่ของมัน จะเดินเรียงหน้ากันออกไปรับนายผู้หญิง  เดินวนไปวนมา พันแข้งพันขาส่งเสียงร้องประจบนายหญิง แต่ข้าวกล้องไม่เป็นอย่างนั้น ข้าวกล้องมีโลกส่วนตัวสูง ไม่สุงสิงกับใคร ไม่ประจบนาย เมื่อมีคนแปลกหน้ามา มันจะแอบไปในซุกอยู่มุมส่วนตัวของมัน ที่เก็บของใต้บันใด ซุกนิ่ง...นิ่งอยู่นานจนกว่าคนแปลกหน้าจะกลับไป มันถึงจะค่อย ๆ เดินออกมา   


การพัดพราก เป็นเรื่องธรรมดาแต่มันก็ทำใจลำบากทุกครั้ง 
ข้าวเหนียว....หายไปไหนไม่รู้ เป็นแมวที่สาบสูญ
ข้าวจ้าว....โดนหมาข้างบ้านไล่กัดบาดเจ็บสาหัส ไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล
ข้าวฟ่าง....หายไป3วัน พบเป็นศพอยู่ท้ายซอย
ข้าวโพด....มีอาการไอ ไม่กินอาหาร สาม-สี่วัน วันที่ 5 ข้าวโพดนอนตายตัวแข็งอยู่หน้าประตู หมอบอกว่า เป็นเอดส์แมว


มันเป็นช่วงเวลาปลายเดือนตุลาคม 
       ช่วงนั้นฝนตกชุกมาก มีหลายคนเห็นงูเหลือมเลื้อยข้ามถนนในหมู่บ้านบ่อย ๆ นายผู้หญิงของข้าวกล้องมีเหตุต้องไปต่างจังหวัด 3 วัน 
“ฝากดูแลข้าวกล้องด้วยนะ อย่าให้มันออกไปนอกบ้าน  มันแก่แล้วมันเดินช้า สายตากมันก็ไม่ค่อยดี เดินชนโน่น ชนนี่ไปหมด”....เธอกำชับ

คืนแรกที่นายหญิงของข้าวกล้องไม่อยู่ ข้าวกล้องดูเหมือนจะสนิทกับผมเป็นพิเศษ ผมนั่งดูทีวี มันเดินมานอนบนตัก ชำเรืองตามามองผมเป็นระยะ  มันนอนนิ่งบนตักผมอยู่นาน จนผมต้องอุ้มมันลงไปนอนกับพื้น

“ข้าวกล้องอยู่ไหน ให้อาหารข้าวกล้องหรือยัง” ...เธอโทรมาถาม 
“ข้าวกล้องสบายดี ไม่ต้องห่วง”...ผมตอบ

เย็นวันที่ 2 ผมปล่อยเข้ากล้องออกไปนอกบ้าน ให้มันไปเดินเล่น กินหญ้าหน้าบ้าน  แล้วผมก็ปิดประตูเข้ามาเล่นคอมในบ้าน ฝนเริ่มตกพรำ ๆ ผมเล่นคอมเพลินจนลืมนึกถึงข้าวกล้อง 
2ทุ่ม ฝนหยุดตกแล้วระหว่างนั่งทำงาน ได้ยินเสียงแว่วของแมวร้องจากนอกบ้าน นึกขึ้นได้...ข้าวกล้อง ! 
ผมรีบเปิดไฟหน้าบ้าน เปิดประตูเรียกข้าวกล้อง ผมเรียกข้าวกล้องไปทั่ว ..ไม่มีเสียงตอบ 
จนผมเดินไปข้างบ้าน ที่ริมรั้ว ตรงนั้นเป็นมุมสลัว 

ภาพที่เห็น...เป็นงูเหลือมขนาดตัวเท่าต้นแขน ลำตัวของมันรัดเป็นเกลียวอยู่กับอะไรสักอย่าง ...ข้าวกล้อง 

ผมทำอะไรไม่ถูก พอตั้งสติได้ ผมวิ่งไปหาเพื่อนบ้านให้ช่วยโทรไปบอกยาม แล้วผมก็เข้าไปเอาไฟฉายกับไม้ในบ้านเพื่อมาจัดการกับงูเหลือม
พอกลับมาที่เกิดเหตุ งูตัวนั้นหายไปแล้ว ทิ้งร่างข้าวกล้องนอนนิ่งอยู่ใต้ต้นอโศกอินเดียข้างรั้ว เพื่อนบ้านเข้ามาจับข้าวกล้องดู ตัวยังอุ่นอยู่เลย แต่ไม่หายใจแล้ว... คืนนั้นผมกับเพื่อนบ้าน จัดการฝังข้าวกล้องไว้ใต้ต้นลีลาวดีหน้าบ้าน  ไม่กล้าโทรไปบอกข่าวนี้กับเธอ และคืนนั้นเธอก็ไม่ได้โทรมา

เธอร้องไห้นานมากหลังจากที่ผมตัดสินใจโทรไปบอกเธอในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอถามผมว่า “ฝังมันไว้ลึกมั้ย หัวมันหันไปทางไหน เอาผ้าห่ม ห่มให้มันด้วยหรือเปล่า กลัวมันจะหนาว ” ...ผมถึงกับอึ้งไปนาน 
หลังจากที่เธอกลับมา เราก็ไปวัดทำบุญให้ข้าวกล้อง

หลังจากข้าวกล้องจากไป
ผมได้สร้างรถจักรยานขนของไฟฟ้า E-Cargo bike ขึ้นมา มีวัตถุประสงค์ ที่จะให้พาเราเดินทาง ท่องเที่ยวไปทุกที่ในชนบทของประเทศไทย ผมตั้งชื่อ จักรยานไฟฟ้า DIY คันนี้ว่า “ข้าวกล้อง”  ผมบอกกับเธอว่า
 ..แต่ก่อน เราจะไปไหนก็จะห่วงแต่ข้าวกล้อง ต่อไปนี้ไม่ต้องห่วงแล้ว เพราะข้าวกล้องจะไปกับเราด้วย....ทุกที่   


จากข้าวกล้อง แมวตัวสุดท้ายที่ผมเลี้ยง เป็นข้าวกล้อง จักรยาน DIY E-Cargo bike ที่ผมใช้ในชีวิตประจำวัน

ข้าวกล้องต้นแบบ สร้างเสร็จเมื่อต้นเดือน ตค.2563


ข้าวกล้อง ชุดควบคุมต่าง ๆ


ข้าวกล้อง กับงาน Delivery น้ำนมข้าวโพด ในหมู่บ้าน


ข้าวกล้องกับการพาเจ้าของไปพักผ่อน 


ข้าวกล้อง พาเจ้าของไปช๊อป 


ข้าวกล้อง กับการออกทริปต่างจังหวัด


ข้าวกล้อง กับการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง

เพิ่มที่ใส่ขวดและแก้วน้ำ  เพิ่มช่อง USB Chareger

ใส่โลโก้