เรื่องมันมีอยู่ว่า เรากับเพื่อนๆมีกัน6คน แล้วเราจะสนิทกับ2 คนในกลุ่ม เวลาไปไหนก็จะไปด้วยกัน มาเที่ยวหาที่บ้าน คือสนิทกันมาก พอเริ่มเข้ามหาลัยก็ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันคนละที่ นานๆก็จะเจอกัน
พอเรียนจบ ก็เริ่มมีเวลาเจอกันมากขึ้น เริ่มมีแชทกลุ่ม จนมาวันหนึ่ง สมมุติว่าชื่อ เอ ก็ไม่มีงานทำเราก็เลยชวนมาทำงานด้วย พอเอามาทำงานด้วยก็เริ่มมีปัญหา อย่างเช่น เราชอบมาทำงานสาย แต่ปกติคนที่ทำงานก็จะรู้กันว่า มาสายขอให้บอก  เพราะเราอยู่แบบพี่น้อง แต่เอ ไม่ชอบ เอาเราไปเล่าให้คนเพื่อนอีกคนฟังซึ่งอยู่กลุ่มด้วยกันนี้ละ ว่าเราเห็นแก่ตัวบ้าง ลำเอียงบ้าง หนักสุดก็ว่าเราสลิด ม้อผู้ชาย คิดว่าตัวเองสวย มีความมั่นใจ ซึ่งเราไม่เคยรู้มาก่อนเลย
เพื่อนคนที่เอเล่าให้ฟัง พอดีเขาสองคนทะเลาะกันแล้วเขาก็เลิกคบกับเอ เพราะเขาไม่ชอบเพื่อนที่ว่าให้เพื่อนด้วยกัน แล้วเราเองก็ได้สนิทกับเขา แล้วได้ปรึกษาเรื่องเพื่อนคนที่ชื่อเอ จนได้รู้ว่า เขาด่าเราลับหลังมาตลอดเวลา ซึ่งเราเองเห็นเขาเป็นเพื่อนสนิทมาตลอด มีไรก็ช่วย เดือดร้อนไรก็ช่วย ไม่คิดว่าเขาจะทำกับเราแบบนี้ แต่เราก็ได้แต่คิดในใจเพราะทำงานด้วยกันเนาะ ไม่รู้จะทำไง พอทำงานด้วยก็มีปัญหาอีก ชอบมาเล่าเรื่องน้องที่มำงานให้ฟัง ก็เล่าแบบน้องนี้ทำงานไม่ดีเลย เราก็ไม่รู้จะพูดไงก็พูดว่าอ้อใช่ๆๆ พอสักพักนางก็ไปเล่าให้คนนั่นว่า เราก็บ่นแบบนั้นให้ฟัง สรุปเราผิด น้องๆที่ทำงานก็ออกห่าง พูดน้อยลงไม่สนิทกับเราเหมือนตอนแรกๆ คือมันผิดสังเกตไปหมดอะ เมือเอาคนนี้เข้ามา ทุกคนก็ออกห่างเรา คือเราควรทำไงดีอะ จะตัดไปเลยก็ติดที่มำงานด้วยกัน และก็สงสาร แต่เราก็ทุกข์ใจ กังวนกว่าคนไกล้ชิดจะตีตัวออกห่าง ซึ่งเราเองเป็นคนง่ายๆไม่เรื่องมาก ใครว่าไงเราก็ว่างัน แต่ทำไมเรากลายเป็นคนถูกมองข้าม 😭
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ อาจพิมไม่ดีมาก แต่อึดอัดใจมสกเลย