จัดการนิสัยและความคิดของตัวเองยังไงดีคะ ตอนนี้กลายเป็นคนที่ขี้หงุดหงิด ไม่พอใจทีสีหน้าและน้ำเสียงก็ออกชัดเจนตลอด เป็นเฉพาะกับคนในครอบครัวและใกล้ๆตัว มันแย่มากๆเลยค่ะ เราอยากดีกับคนรอบตัวและคนในบ้านให้มากๆๆ แต่มันหงุดหงิดไม่เลิก 

ก่อนหน้านี้จขกท. ได้ทำงานค่ะ แต่ก็โดนคนในครอบครัวขอให้ลาออกเพื่อมาดูแลย่าที่ป่วยนอนติดเตียง เราก็่โอเคเพราะมันเลือกอะไรไม่ได้ค่ะใครก็ไม่สามารถดูได้  เขาก็ให้ค่าจ้างค่ะ ตลอดระยะเวลาที่ดูก็คือ ทะเลาะกันทุกวัน ย่าชอบด่า เราชอบใช้เสียงมันเลยไปกันใหญ่ ทุกวันนี้เรารำคาญเสียงย่า เราไม่สามารถคุยกันดีๆได้เลย เราจะจัดการความคิดและทำให้ตัวเองสงบปากสงบคำยังไงดีคะ

เพราะเราเคยเงียบเวลาโดนย่าด่า แต่พอเราเดินผ่านเขาก็ด่าอีก เวลาเขาด่าหรือพูดอะไรมันจะจี้ดขึ้นหัวเลย เราไม่รู้จะเล่ายังไงดี แต่เรื่องมันก็วนแบบเดิมๆ สิ่งที่เราได้คำแนะนำ คือ 

- ทำยังไงให้สงบปากสงบคำมากที่สุด ต่อให้เขาด่าหรือว่าอะไรก็เงียบไม่ปริปากเถียง 
- เราอยู่กับย่าเรายิ่งเครียด เหนื่อย น้อยใจอะไรเต็มไปหมด เพราะเขาชอบด่าเราแล้วเอาไปเปรียบเทียบ เช่น คนนั้นดีกว่า คนนี้ดีกว่า แต่เขาคนนั้นก็ไม่เคยมาแลดูย่าเลยสักนิด 
- เราหงุดหงิดบ่อยมากๆๆ อารมณ์เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไร สุขภาพเรื่มแย่ 

ว่าเราให้มีสติได้นะคะแต่อย่าด่าถึงขั้นหยาบเลย 😭

แท็กห้องผิดขออภัยนะคะ