(ตัดพ้อกับชีวิต)
ฟ้าก็แปลก คนสวยก็สวย รวย หุ่นดี มีแต่เพื่นมีแต่คนรัก  คนขี้เหร่ก็ขี้เหร่อ้วน จน ดำ ไม่มีคนชอบ เราเป็นคนนึ่งที่อยู่ในกลุ่มคน ขี้เหร่ บ้างครั้งเราก็คิดนะว่าทำไมเราต้องเกิดมาหน้าตาแย่ ตาชั้นเดียว จมูกใหญ่ไม่มีสัน ปากคล้ำ ผิวดำ ร่างใหญ่ ค้างยื่น ขนาดเราลดน้ำหนักหวังว่าสังคมจะยอมรับ คนชอบ แต่ทำไงได้เรามันน่าตาไม่ดี ผิวก็ดำ เสียงก็ใหญ่ บ้างครั้งก็คิดว่าตัวเองเกิดมาใช้กรรมนะ เราไม่โทษคนอื่นที่ไม่ชอบในน่าตาเรา ขนาดเรายังชอบคนที่น่าตาน่ารักเลย สิ่งเดียวที่เราหวังได้ก็คือ เรียนดีๆ หางายดีๆจบหาหาตังเลี้ยงครอบครัว เลี้ยงตัวเอง ไม่หวังกับชีวิตคู่ ทำไมเราต้องเกิดมาแบบนี้ เรารักครอบครัวมากนะ แต่ถ้าคุณภาพชีวิตเราดีกว่านี้ก็คงดี ถ้าเรารวยกว่านี้คงมีความสุข ถ้าเรารวยคงศัลยกรรมเสริมให้ตัวเองดูดี คงไปเที่ยวกับครอบครัวโดยที่ไม่คิดถึงเรื่องเงิน คงช่วยเหลือหลายๆคนที่เคยทุกข์แบบเรา แต่ก็นะ เราคงทำได้แค่หาเงินเลี้ยงครอบครัวและทนกับโควิดและหวังว่ามันจะหายไปจากโลกนี้