หลวงปู่ลี กุสลธโร ท่านก็พูดขึ้นว่า ผมว่าท่านจันเรียน เหาะได้ เพราะสมัยหนึ่งปฎิบัติธรรมด้วยกันบนเขา ถึงเวลาบิณฑบาต ท่านจันเรียนไม่ได้เอาบาตรลงมาหมู่เพื่อนพระก็คิดว่า ท่านคงทำความเพียร เพราะเป็นเรื่องปกติคืนนั้นหลวงปู่จันเรียน คุณวโร จิตท่านเข้าสมาธิลึก ถอนจิตออกมาเช้าพอดี
ท่านก็คิดว่าเราคงบิณฑบาตไม่ทันหมู่เพื่อน พอคิดแค่นั้น มีบันไดเกิดขึ้นข้างหน้าข้ามเหวไปถึงหมู่บ้าน ท่านก็เดินตามบันใดนั้น ไปถึงหน้าหมู่บ้านก่อนหลวงปู่ลีหลวงปู่ท่านว่าทางลงบิณฑบาตนั้นมีเส้นเดียว นอกนั้นจะเป็นหุบเขาและเป็นเหวพอไปถึงหมู่บ้านไปเห็นหลวงปู่จันเรียน มาถึงก่อน หลวงปู่ลี ก็ถามหลวงปู่จันเรียน ว่าท่านมายังไง ผมมาทางลัดครับ หลวงปู่จันเรียน ตอบ
ก็บิณฑบาตกันพอฉันข้าวเสร็จ หลวงปู่ลี ท่านไปหาหลวงปู่จันเรียน ถึงที่กุฏิ ท่านก็ถามหลวงปู่จันเรียน ว่าทางลัดไปตรงไหน จะได้ไปกัน เพราะอยู่มาตั้งนานก็เห็นมีอยู่เส้นเดียว
หลวงปู่จันเรียน ท่านก็เล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ หลวงปู่ลี จึงว่า หลวงปู่จันเรียน เหาะได้ หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท ท่านก็เดินทางไปหาหลวงปู่จันเรียน ทันทีที่วัดถ้ำสหาย
ท่านก็ถามหลวงปู่จันเรียน ท่านจันเรียน เขาว่าท่านเหาะได้จริงไหม หลวงปู่จันเรียน ท่านก็พูดว่า พ่อแม่ครูจารย์ ทำไมมาถามแบบนี้
หลวงปู่เจี๊ยะ ท่านก็ตื้อ เหาะให้ดูหน่อย หลวงปู่จันเรียน ปฎิเสธหลายครั้ง ท่านทนรบเร้าไม่ไหว ท่านจึงกราบหลวงปู่เจี๊ยะ ว่าผมจะเหาะให้พระอาจารย์ดู แต่มีข้อแม้ เรื่องนี้ห้ามบอกใครน่าทำเลย ทำเลย ผมจะดู ท่านก็ไม่ได้รับปากว่าจะบอกใคร
หลวงปู่เจี๊ย ท่านว่า หลวงปู่จันเรียน เดินไปข้างหน้าท่าน ตัวท่านนั้นลอยขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงยอดหลังคากุฎิ
หลวงปู่เจี๊ยะ ท่านก็ตกใจ ท่านก็บอกให้หลวงปู่จันเรียน ลงมาเดี๋ยวคนจะเห็นผมเชื่อแล้ว ผมเชื่อแล้ว
หลวงปู่เจี๊ยะ ท่านกลับมาวัด ท่านบอกว่า เหมือนอกจะแตก ถ้าไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง ท่านก็มาคิด
เราไม่ได้รับปากท่านจันเรียนนี่ ว่าจะไม่บอกใคร ท่านจึงเล่าให้พระอาจารย์เขียวและพระอาจารย์องค์อื่นๆฟัง
ครูบากล้วย พระวีรศีกดิ์ ธีรภัทโท ก็นั่งฟังด้วยและท่านกำชับว่า อย่าบอกใคร
พระอาจารย์ท่านก็ไม่ได้รับปาก ท่านก็มาเล่าให้ลูกศิษย์ของท่านให้ฟังบ้าง
ในประวัติหลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท เราเห็นคำพูดที่ท่านพูดว่า "พระทั่วประเทศ เราคบจันทร์เรียน คุณวโร องค์เดียว"
พระเครื่องของหลวงปู่เจี๊ยะ ท่านก็นำมาให้หลวงปู่จันเรียน คุณวโร ปลูกเสกและพูดว่า "พระยอดธงของเรา จันทร์เรียน คุณวโร เสกศักดิ์สิทธิ์ที่สุดแล้ว..."
พุทธศาสน์และประเพณี มข.
พระอาจารย์ท่านเล่าให้ฟัง ตอนนั้นมีพระนั่งด้วยกันหลายรูป กราบเรียนถามหลวงตาว่า พระสมัยนี้มีเหาะได้หรือไม่?
ท่านก็คิดว่าเราคงบิณฑบาตไม่ทันหมู่เพื่อน พอคิดแค่นั้น มีบันไดเกิดขึ้นข้างหน้าข้ามเหวไปถึงหมู่บ้าน ท่านก็เดินตามบันใดนั้น ไปถึงหน้าหมู่บ้านก่อนหลวงปู่ลีหลวงปู่ท่านว่าทางลงบิณฑบาตนั้นมีเส้นเดียว นอกนั้นจะเป็นหุบเขาและเป็นเหวพอไปถึงหมู่บ้านไปเห็นหลวงปู่จันเรียน มาถึงก่อน หลวงปู่ลี ก็ถามหลวงปู่จันเรียน ว่าท่านมายังไง ผมมาทางลัดครับ หลวงปู่จันเรียน ตอบ
ก็บิณฑบาตกันพอฉันข้าวเสร็จ หลวงปู่ลี ท่านไปหาหลวงปู่จันเรียน ถึงที่กุฏิ ท่านก็ถามหลวงปู่จันเรียน ว่าทางลัดไปตรงไหน จะได้ไปกัน เพราะอยู่มาตั้งนานก็เห็นมีอยู่เส้นเดียว
หลวงปู่จันเรียน ท่านก็เล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ หลวงปู่ลี จึงว่า หลวงปู่จันเรียน เหาะได้ หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท ท่านก็เดินทางไปหาหลวงปู่จันเรียน ทันทีที่วัดถ้ำสหาย
ท่านก็ถามหลวงปู่จันเรียน ท่านจันเรียน เขาว่าท่านเหาะได้จริงไหม หลวงปู่จันเรียน ท่านก็พูดว่า พ่อแม่ครูจารย์ ทำไมมาถามแบบนี้
หลวงปู่เจี๊ยะ ท่านก็ตื้อ เหาะให้ดูหน่อย หลวงปู่จันเรียน ปฎิเสธหลายครั้ง ท่านทนรบเร้าไม่ไหว ท่านจึงกราบหลวงปู่เจี๊ยะ ว่าผมจะเหาะให้พระอาจารย์ดู แต่มีข้อแม้ เรื่องนี้ห้ามบอกใครน่าทำเลย ทำเลย ผมจะดู ท่านก็ไม่ได้รับปากว่าจะบอกใคร
หลวงปู่เจี๊ย ท่านว่า หลวงปู่จันเรียน เดินไปข้างหน้าท่าน ตัวท่านนั้นลอยขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงยอดหลังคากุฎิ
หลวงปู่เจี๊ยะ ท่านก็ตกใจ ท่านก็บอกให้หลวงปู่จันเรียน ลงมาเดี๋ยวคนจะเห็นผมเชื่อแล้ว ผมเชื่อแล้ว
หลวงปู่เจี๊ยะ ท่านกลับมาวัด ท่านบอกว่า เหมือนอกจะแตก ถ้าไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง ท่านก็มาคิด
เราไม่ได้รับปากท่านจันเรียนนี่ ว่าจะไม่บอกใคร ท่านจึงเล่าให้พระอาจารย์เขียวและพระอาจารย์องค์อื่นๆฟัง
ครูบากล้วย พระวีรศีกดิ์ ธีรภัทโท ก็นั่งฟังด้วยและท่านกำชับว่า อย่าบอกใคร
พระอาจารย์ท่านก็ไม่ได้รับปาก ท่านก็มาเล่าให้ลูกศิษย์ของท่านให้ฟังบ้าง
ในประวัติหลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท เราเห็นคำพูดที่ท่านพูดว่า "พระทั่วประเทศ เราคบจันทร์เรียน คุณวโร องค์เดียว"
พระเครื่องของหลวงปู่เจี๊ยะ ท่านก็นำมาให้หลวงปู่จันเรียน คุณวโร ปลูกเสกและพูดว่า "พระยอดธงของเรา จันทร์เรียน คุณวโร เสกศักดิ์สิทธิ์ที่สุดแล้ว..."
พุทธศาสน์และประเพณี มข.